.
.
.
.
.
.
‘ฉันจะทำให้เธอเอาแอชตันกลับมาคืนให้ฉันเอง..’
.
.
.
.
.
“นี่ง่วงแล้วก็ไปนอนสิ” เสียงหวานเรียกให้อีกคนที่กำลังตาปรือนอนหนุนตักเจ้าตัวอยู่พยายามหยีตาขึ้นมามอง
“ก็ฉันยังอยากอยู่กับเธออยู่นี่ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ”
“อย่ามาเวอร์เจอกันทุกวันอ่ะ -3-” ปากก็บ่นไปแต่มือเล็กก็เล่นผมนุ่มของคนบนตักไปด้วย
“ก็นั่นวีดีโอคอลไหมหละ มันนอนตักเธอได้แบบนี้ที่ไหนกัน”
“ .///. ก็ได้ๆๆๆเอางั้นก็ได้”
“...” เพียงได้เห็นใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อร่างสูงก็รู้สึกอ่มอกอิ่มใจอย่างอธิบายไม่ได้ ได้แต่หลับตาพริ้มลงพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่มแห่งความสุขหารู้ไม่ว่าในห้องนั้นไม่ได้มีแต่พวกเขาเสียที่ไหน
“เบื่อจริงวุ้ยคู่รัก -3-” เสียงทุ้มๆของเพื่อนชายดังขึ้นมาจากเตียงด้านบนเรียกให้ร่างบางเงยขึ้นไปตามต้นเสียง
“อะไรโน่ อิจฉาก็รีบๆหาสิจ๊ะ -.- ”
“ไม่เอาอ่ะ เอาด้วยหรอกกเดี๋ยวพวกพี่สาวทั้งหลายจะเสียใจจ ว่าแต่เธอ
