“ลืมตัวเผลอล็อกแม่กุญแจให้น่ะสิ เห็นปี้สลบอยู่ กลัวขโมยจะขึ้นบ้าน”
พอนกยูงกลับเข้ามาในบ้านพร้อมกับยำสารพัดอย่างโดยฝีมือของเธอ เตมินทร์ก็ได้คำตอบว่าเหตุใดประตูรั้วบ้านของเขาถึงได้ล็อก และแน่นอนว่าขากลับเข้ามา เธอก็ปีนรั้วอีกเช่นกัน แต่ครั้งนี้ค่อนข้างจะทุลักทุเลเลยทีเดียวเพราะเธอไม่ได้ปีนมือเปล่าเหมือนตอนเมาหรือตอนปีนออกไป ทว่ามือข้างหนึ่งถือถุงยำสามถุง ส่วนข้อมืออีกข้างก็มีถุงยำคล้องแขนอีกสองถุง กว่าจะเข้ามาข้างในได้ เขาที่แอบมองอยู่ตั้งแต่ตอนได้ยินเสียงเคร้งๆ ถึงกับอดใจไม่ไหว ต้องเดินออกมาช่วยรับของก่อน เธอถึงปีนเข้ามาได้อย่างปลอดภัย
จะให้ทนมองได้อย่างไร ขืนปล่อยให้ปีนเข้ามาคนเดียวแบบนั้น รั้วพังครืนทับขี้แตกขึ้นมา เขาจะได้ซวยซ้ำซวยซ้อนไปอีกน่ะสิ
นกยูงก็ช่างไม่รู้ความผิดของตัวเองเลยแม้แต่น้อย ลงจากประตูรั้วมาได้ก็จัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่เป็นการใหญ่ ตามมาด้วยยิ้มระรื่นให้กับชายหนุ
