“TANGINA n'yong lahat!” nababaliw na sigaw ni Vivianne bago nilaklak ang beer na hawak-hawak niya ngayon.
Ni hindi na niya ito ginamitan pa ng baso, at hindi na rin niya alintana ang epekto nito sa katawan niya. Nasa isang sosyaling bar siya pero wala siyang pakialam kung pangbalasubas ang pag-uugali niya ngayon.
She wanted to forget the pain… Everything. But she couldn't. Sa bawat paglipas ng oras ay mas lalo lang kumukulo ang dugo niya.
“Kung 'di ka ba naman kasi tanginang gago ka!” singhal pa ulit ni Vivianne habang nakatitig sa cellphone niya… Kung saan ay wallpaper niya ang sarili at ang lalaking katabi niya.
Ang boyfriend niya.
Mali, ex-boyfriend pala niya. Matapos niya itong mahuli kanina na nakikipagtalik sa isang babae sa condo unit nito ay ito pa ang may lakas ng loob makipaghiwalay sa kan'ya.
Nang maubos na ang iniinom niyang beer ay aalis na sana siya. Nakalimutan niyang hindi pa nga pala siya nagbabayad kaya naman ay inawat siya ng isa sa mga bartender.
“Miss… 'Yong bayad n'yo po?” magalang ngunit medyo nagtataka rin na tanong kay Vivianne ng lalaki.
Kung titingnan kasi ay mukhang naligaw lang si Vivianne sa lugar na ito. Suot pa rin nito ang puting blouse at itim na pantalon na siyang gamit niya habang nagtatrabaho kanina.
Maganda naman ang balat nito, pero kung ikukumpara sa ibang mga nasa bar na magagarbo ang suot ay parang nasa maling lugar siya.
“Ah, sorry. Wait lang,” ani Vivianne habang kinakalkal ang wallet niya sa loob ng kan'yang bag. “s**t. s**t. Teka lang.”
Umiikot na ang paningin niya kaya nahihirapan na siyang kumilos. She's on her most vulnerable state, at kung malalaman lang ito ng tatay niya ngayon ay hindi nito magugustuhan ang ginagawa niyang pagpapakalasing.
“Dapat pala ay hindi na ako nag-inom… Gagong Tristan kasi iyon,” singhal niya pa sa sarili.
But this isn't the time to blame herself. Tinitingnan na siya ng bartender ngayon na para bang may nagawa siyang isang malaking krimen.
Tila sumabog tuloy ang lahat ng pasensiya niya sa katawan dahil sa pagkairita.
“Magbabayad ako, okay?” saad ni Vivianne bago umirap. “Kaya puwede bang huwag mo akong tingnan nang gan'yan—”
Hindi na natapos ni Vivianne ang pagmamaldita niya nang biglang umikot ang paningin niya. Natalisod siya at kamuntikan nang sumubsob sa sahig.
“Ah!”
Pero hindi iyon natuloy nang may humawak sa magkabilang braso niya. Bumangga ang mukha niya sa dibdib ng isang lalaki, dahilan para mapangiwi siya.
Nang itingala ni Vivianne ang ulo ay kumunot ang noo niya. Hindi niya kaagad nakilala ang lalaki dahil sa face mask at sumbrero nito, pero nang matitigan niya ang mga mata nito ay napasinghap siya.
“S-Sir Beck—”
“Here,” ani ng lalaki bago ibinigay sa bartender ang black card niya. “I'll pay for her drinks, too,” dagdag niya at itinuro si Vivianne.
“O-Okay, Sir.” Kinuha ng lalaki ang card at mabilis naman nitong pinroseso ang bayad nila.
Pagkatapos no'n ay ibinalik na ng bartender ang card sa lalaki. “Maraming salamat po, sir.”
Tumango lang ang lalaki, at saka nito ibinaling ang atensiyon kay Vivianne. Napangisi siya dahil mukhang nag-enjoy na ito sa pagtitig sa kan'ya. Halos mahalikan niya na ito dahil sa lapit ng mga mukha niya.
“Hey, woman,” Beckett called, snapping Vivianne out of his thoughts. “Hindi ka ba lalayo?”
“No.” Imbes na lumayo ay mas lumapit pa si Vivianne sa kan'ya. Sininghot nito ang leeg niya. “You smell nice…”
Tumaas ang kilay ni Beckett, at hindi rin nakatulong ang ginagawa ni Vivianne para pahupain ang init ng katawan niya. Although his body was craving for Vivianne so much, he doesn't want to take someone's body without their consent.
And technically, a consent coming from a drunk person was invalid.
“Sir Beckett…” bulong pa nito sa tainga niya. Nakakaakit ang tono ng boses nito kaya napapikit siya. “Mukha ba akong pulubi at kaawa-awa sa paningin mo?”
Her eyes were sparkling. Beckett was almost drowned in it, and he wondered why the stranger's eyes had something he never had seen on all the women he had worked with and had s*x with before.
“You're drunk,” said Beckett and gritted his teeth.
Inupo niya si Vivianne sa isang high-stool chair, habang ang magkabilang kamay niya ay nasa braso nito. “Go home. You shouldn't even go here.”
Binitawan na ni Beckett si Vivianne. Aalis na dapat siya nang bigla siyang hinawakan ni Vivianne sa braso. Shivers sent onto his spine as Vivianne's gentle touch awakened something inside him.
“C-Can you stay here with me?” tila wala sa sariling tanong ni Vivianne. “C-Can you accompany me until I get better?”
The desperation and longingness was evident in her voice. Sa tinagal-tagal niyang nagtatrabaho ay pakiramdam niya palagi na lang siyang mag-isa. Palagi kasing busy ang tatay niya, kaya inabala na lang din niya ang sarili niya sa pagtatrabaho.
It's been a while since her world crumbled this much… Just because of a f*****g guy who cheated on her.
Hindi sumagot si Beckett, pero hindi rin niya inalis ang pagkakatitig nito kay Vivianne. Alam niya ang dapat gawin. Alam niyang dapat ay itulak niya ang babae at maglakad paalis.
That's how every woman knew him. He'll use every girl as much as he wants and dispose of them when they're already useless.
But Vivianne is different.
“Two minutes,” saad ni Beckett bago ito tumitig sa mga mata ni Vivianne. “Two minutes and I'll go. You should, too.”
Tumango si Vivianne at ngumiti, pero mabilis lang iyon. Napatigil naman si Beckett sandali dahil sa ginawa niya. That was the first time he saw her smile genuinely, although it only lasted for a second.
“One more beer, please,” saad ni Vivianne sa bartender.
“You're already drunk. Magpapakamatay ka ba?” nakataas-kilay na tanong ni Beckett.
Natawa si Vivianne. Sobrang sarkastiko kasi ng tono ng boses ng lalaki, pero alam niyang seryoso ito.
“Isa lang. Uuwi rin ako pagkatapos, promise,” Vivianne reassured him as she raised her thumb up.
Umiling na lang si Beckett habang nakakunot ang noo, iniisip kung bakit ang plano niyang paghahanap ng babaeng maikakama ngayong gabi ay humantong sa ganito.
Mabilis lang ang dalawang minuto, kaya saktong pagdating ng alak ni Vivianne ay tapos na kaagad ang oras na ibinigay niya.
“Time's up,” ani Beckett at itinuro ang wrist watch niya. “You should go home, too. And you shouldn't tell everyone that you saw me here. I know where you work.”
Tumango lang si Vivianne, ni hindi man lang siya nito tinapunan ng tingin. Wala na kasi ang focus nito kay Beckett, kun'di sa alak na ibinigay sa kan'ya.
It was his first time to get ignored by a woman—a drunk woman—straight onto his face.
Umiling na lang siya bago ito naglakad palayo kay Vivianne. He's determined to find someone to f**k tonight, pero bago iyon ay kinausap niya muna ang isa sa mga guard sa bar.
Suki kasi siya ng bar, kaya kilala ng mga empleyado kung sino siya.
“Watch that woman and make sure she'll go home,” utos ni Beckett, at tumango naman ang guwardiya.
It doesn't even show, but Beckett wanted Vivianne to go home safe and sound.
At the same time, Beckett hoped that he would never see her again. There's something telling him that being with that girl would bring her into a messy situation…
And his damn intuition, if not always, was right most of the time.
HINDI nagtagal ay nakahanap din si Beckett ng babae na kaagad niyang nagustuhan nang una niya itong makita.
He liked girls who were strong, fierce, not playing dumb or innocent, and lastly, women who knew what they were going to do.
“Ah… That's right…” Beckett groaned as the woman's mouth went up and down on his groin.
Nakaupo siya habang ang babae naman ay nakaluhod sa harapan niya. Halatang marami na itong experience, pero ganoon pa man ay tila nahirapan ito sa pagkain sa p*********i niya.
Beckett was always satisfied when women he f**k had the same expression every damn time—Looking like they were in pain.
And Beckett, being the sadistic guy as he was, pushed the woman more on his length until he could feel the tip of his manhood on the woman's throat.
“A-Argh!”
Tila nabubulunan na ang babae at hindi na makahinga. Paulit-ulit na rin nitong pinapalo ang mga hita ni Beckett pero hindi tumigil si Beckett sa pagbayo.
Hindi pa nakuntento si Beckett sa maluha-luhang mga mata ng babae. He positioned himself as he thrusted the woman's mouth.
Just like his life, Beckett always liked the s*x hard and rough.
Bumuka ang bibig niya pero wala siyang nililikhang ingay. He doesn't want every woman to think that they have the power to satisfy him.
Few more thrusts and Beckett released his semen on the woman's mouth. But he wasn't still satisfied. He still wanted more.
And as he took the woman at every position as he liked while slapping the woman's ass as hard and as often he wanted to, that woman's face lingered onto his mind.
“Ah! Oh my… Please!” naliliyo na sigaw ng babae habang inaangkin siya ni Beckett mula sa likuran.
Beckett's movement became faster as he released an orgasm for the second time. Pangalawang beses niya pa lang kahit kanina pa sila nagtatalik.
Mataas kasi ang enerhiya niya pagdating sa s*x, and as much as he wanted to be satisfied, he couldn't. Wala pang babaeng nakakatapat sa s*x performance niya.
Katulad na lang ngayon. Masigla pa rin ang pangangatawan ni Beckett, pero ang babaeng katalik niya ay mahimbing nang naghihilik ngayon. Tila hapong-hapo na ito dahil sa ginawa nila.
“Useless,” saad ni Beckett bago ito naglagay ng tseke sa lamesa.
Naligo muna siya sa banyo nang mabilis bago muling umalis sa room na inupahan niya para sa gabing ito.
He contemplated between two things. Whether he would go home or find another woman to f**k with. One woman wasn't able to satisfy his thirst, at kasalanan ito ng babaeng nakita niya sa bar kanina.
Kapag naaalala niya ang malaking puwet nito ay mas lalong naghuhumindig ang p*********i niya.
‘No. I should control myself. Marami pa akong kailangang gawin bukas,’ pagpapaalala ni Beckett sa sarili.
He shook his head and regained his composure. Kakabalik lang niya ng France, at dapat nga ay nagpapahinga siya pero ito siya ngayon at nagawa pang maggala.
Beckett walked towards the exit discreetly. Hindi puwedeng may makakilala sa kan'ya dahil kapag nangyari iyon ay magkakaroon na naman siya ng issue. Not that it would be a problem, but he just doesn't want to deal with it for now.
As he was about to hop in his car, he bumped into someone… and that someone was the same woman he hoped he would never see again.
“T-Tulungan mo ako, please!” sigaw ni Vivianne, dahilan para maging alerto siya.