Chapter 42

1034 Words

HINDI ako makapaniwalang s'ya ang batang 'yon. And what are the odds na pareho kaming magiging doktor. The orphanage in Valencia was about a couple hours away from La Guardia at kung nasa timog ang resort na kinaroroonan namin ngayon. . . ang Valencia ay papuntang hilaga. My adoptive parents were out for a drive that day nang magawi sila sa bayan na 'yon at nakita ang ampunan ayon sa kwento nila. At dahil nga hindi magkaanak ay sabik na sabik sa bata.  Ang sabi ni Mama, ang unang nakapukaw ng interes n'ya sa akin ay ang mata kong kulay abuhin. Lahat ba naman ng bata dito sa ampunan ay kulay brown -- natural lang na mag-stand out ako. Buti na lang talaga at hindi asul o berde ang mata ko kasi sa isip ng mga paslit, bago sa paningin at mas madalas na natatakot sila sa hindi pamilyar o kabis

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD