AFİK

Afik 24. Bölüm

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Tamam kızım. Hadi sen odana çık. Saat geldi, evden çıkacağız, sen hala hazır değilsin.

-Kıyafetlerimi hazırlamıştım zaten. Beş dakikaya aşağıya inmiş olurum.

Hızlı adımlarla üst kata çıkarak odama girdim.

Sabah aldığım suatan sonra giyeceğim elbiseyi , ayakkabımı hazırlamıştım.

Elbisemi giymiş, saçlarımı da doğal halinde bırakmıştım. Son olarak biraz da makyaj yaparak halka küpelerimi de takarak odadan çıkmıştım.

Odadan çıktığım sırada ağabeyim de kendi odasından çıkmıştı. Islık çalıp yanıma gelerek şakağımdan öpmüştü.

-Ooo çok şıksınız hanımefendi.

-Siz de çok yakışıklısınız beyefendi.

-Bu gece bana eşlik etmek ister misiniz?

-Hay hay bayım.

Oyununa ayak uydurup koluna girerek alt kata inmiştik.

Anne, babam ve Özge hazır ve nazîr bir şekilde bizi bekliyorlardı.

-Hah, çocuklarda geldi. Hadi kalkalım anca gideriz.

-Tek araba mı gideriz yoksa kızlar benimle mi gelsin?

-Sen kardeşinle gelirsin Batuhan. Biz de annenle geliriz.

Ağabeyimin kolundan çıkarak hemen kabanımı üstüme atarak evden çıkmıştım. Özge arkamdan koşturarak gelse de ondan hızlı davranarak on koltuğa oturmuştum.

Özge 'yi sinir edecek şekilde gülüp koltuğa iyice kurulmuş ve hemen ardından emniyet kemerimi takıp camı yarıya kadar indirdim.

-Vallahi bıktım ya. Her seferinde o öne oturuyor.

-Tamam bi dahakine sen oturursun.

-Hep bi dahakine sen oturursun diyorsun ama ablan oturuyor.

-Sen de biraz uyanık ol saf kardeşim.

-Ablam olacak hain bir gün demiyor ki kardeşim otursun. Ben onun gibi yılan mıyım.

-Duydun mu bana yılan dedi ağabey.

-Çocuk musunuz siz. Özge geç arkaya.

-Gelmiyorum sizinle. Zaten kimse sevmesin Özge'yi. Özge kim ki zaten. Bu hain zaten sevmiyor beni. Sen de yakında evlenip unutursun beni.

Ağabeyim Özge'nin giydiği montun şapkasından tutup attığı adımı durdurmuştu.

-Çok konuşma da yürü. Dönüşte de sen oturursun öne.

-Hı, ablam da öyle diyordu zaten.

-O lavuğun ve ailesinin yanında kendini rezil etmek istiyorsa istediğini yapabilir, kendi bilir.

-Hadi bakalım sıkıyorsa onların yanında ön koltuğa koş. Valla senin müstakbel eşinin ailesi. Rezil olmak çok da umrumda olmaz ama sen kendi derdine yan. Rezil olursun onlara. Doruk ağabey de iki kere düşünür artık seninle evlenme konusunu.

-Evlenme mi?

-Ay ağabey sen tanımıyor musun Özge'yi. Sinir etmek için öyle konuşuyor.

Gözlerimi belerterek Özge'ye baktıktan sonra önüme döndüm.

Ağabeyim inanmış olacak ki bir şey söylemeden şoför koltuğuna oturunca Özge de arka koltuktaki yerini almıştı.

Özge arabaya bindiği gibi telefonunu arabaya bağlamış ve yola koyulmuştuk.

Dorukların evine geleme kadar Özge açtığı saçma, sapan müziklerle kulaklarımızı kanatmıştı resmen.

Ağabeyim arabayı park ettiği gibi seri hareketlerle araçtan inmiştim.

-Oh be. Dünya varmış... Bana bak gerizekalı eve giderken müzik falan açmıyorsun. Yoksa yolarım o saçlarını.

-Zevksiz.

-Ben mi zevksizim. Sağır oldum be. O iğrenç müzikleri nasıl dinliyorsun.

-Kızlar çok konuşmayın, baksanıza adamlar kapıya çıkmış.

Ağabeyim konuşana kadar Dorukların maaile kapı da beklediğini görmemiştim.

Onları fark ettiğim gibi kendime çekidüzen vererek annemlerin yanına gitmiş, hemen ardındansa Saadet teyzelerin yanına gitmişti.

Hoşgeldin faslını yağan kardan dolayı kısa kesip hızlıca içeriye buyur etmişlerdi.

Çalisan kızlar kabanlarımızı alıp, misafir terliği verince beklemeden salona geçmiştik.

Nasılsınız? İyi misiniz? Sorularının ardından fazla beklemeden yemeklerin hazır olduğunu Saadet teyze söyleyince masaya geçmiştik.

Ağabeyim ve Özge'nin arasına oturmuştum. Doruk ise tam karşımdaydı.

O gece Doruk' u aradıktan sonra geo telefonda konuşmuştuk. O sürekli ya hastanedeydi ya da sınava çalıştığı için görüşememiştik. Günlerdir yüz yüze gelmemiştik ama bugün görüyordum ki gerçekten hasta olmuştu.

Aşkından hasta oldu kıvılcık...

Kolay mıydı benden ayrılmak. Üç gece üst üste bu havada bahçede sabahlamıştı. Gerçi tek başına sabahlamamıştı. Yanına Ali ve Can'ı çağırdığı için diğer ikili de hasta olmuştu.

Çok günah ikisine. Gel affettir kendini. Bul kendine en iyisinden iki elti.

-Bu havalar insanı çarpar. Ne demeye bahçede oturdunuz ki? Evde oturmak mı battı?

-Çocuklar ısrar etti.

He he ondan. Biz de yedik kıvırcık .

Ali 'nin arayıp Doruk ' un çay eşliğinde Begüm diye ağladığını bilmiyormuş gibi yap Begüm.

-Bir tek bizim oğlan değil ki iki arkadaşı da böyle hasta oldu. Kaç gündür yatak, döşek yatıyorlar. Büyünce anne sözü de dinlemiyorlar.

-Ahh bilmeyiz miyim Saadet hanımcığım. Bizim çocuklar da öyle.

Özge ve ağabeyimle beraber senkronize bir şekilde anneme dönüp gözlerimizi belertmiştik. Annem oralı olmayıp tabağına geri dönmüştü.

Hadi bu ikisi için söylüyordu, benim adımı niye katıyordu canım. Daha ilk günden müstakbel kayınvalideme beni kötü gösteriyordu böyle.

Yemeğin devamında pek bi konuşma olmamış afiyetle yemeklerimizi yiyerek koltuklara geçmiştik.

Çalisan kızlar tatlı ve atıştırmaları çay eşliğinde servis edip gittiklerinde biz bize kalmıştık.

Erkekler televizyon tarafında kalan koltuklarda oturup, sohbet ederken biz de odanın diğer ucundaki koltuklara oturmuştuk.

Oturunca giydiğim elbise kısaldığı için kucağıma kenardaki kırlentlerden birini alıp bacaklarımın üstüne koyup bardağımı aldım.

Üstümdeki elbiseyi Özge'nin dediğine göre birkaç kere giymiştim ama hatırlamıyordum. Acaba o zamanlarda şimdiki gibi rahatsız mıydım içinde?

Rahatsız olsan nite birkaç kez giyesin ki?

Doğru giymezdim.

Eee öyleyse elbise niye kısa gelmişti gözüme?

Okuduğun kitaplardan olabilir mi saf kızım.

-Doruk çalışmaları sıkı tutuyor mu? Sınava çok zamanı kalmadı.

-Sabah, akşam odasında. Bütün gün ders çalışıyor. Staj ve okul için sadece evden çıkıyor. Geçen hafta biraz salmıştı ama tekrar toparlandı.

-İpin ucunu bırakmasın. Biraz dışını sıksın. Şunun sırasında sınava ne kaldı canım.

-Bırakmaz. Allah'ın izniyle zamanında mezun olacak. Ee sınavı da başarıyla geçerse ondan mutlusu yok.

Hafızamı kaybetmeseydim ben de sınava çalışacaktım. Birkaç aya belki de mezun olacaktım.

Ama her şeyi unutmuştum. Egeler, Doruk, Canlar kısaca çevremdeki herkes harıl harıl sınava çalışıp mezun olmaya hazırlanırken ben bütün gün evde oturuyordum.

Bu senin elinde olan bir şey değil tatlım. Her şeyi hatırladığın zaman okuluna kaldığın yerden devam edip, mezun olacaksın.

-Ben biraz hava alsam size atıp etmiş olur muyum?

-Yok kızım keyfine bak.

Oturduğum yerden kalkıp geniş koridora geçtiğim sırada elinde tepsi ile buraya doğru gelen kızlardan birini görmüştüm.

-Bir şey mi istemiştiniz?

-Aaa, şey hava alacaktım.

-Hemen kabanınızı getireyim.

-Evden çıkmayacağım. Balkon veya teras varsa oraya geçebilirim.

-Tabi.

Elinde tepsi varken çaprazda kalan kapıyı açmıştı.

-Bu oda da balkon var.

-Teşekkür ederim.

-Rica ederim.

Kız salona geçerken beklemeden gösterdiği odaya geçip balkona çıkmıştım.

Soğuktan ürpersem de umursamadan derin derin nefes aldım.

Yalnız kalmak istemiştim ama odanın kapısı çalmıştı. Başımı çevirip baktığım da Doruk' un geldiğini görmüştüm.

-Doruk? Niye geldin?

-Sana bakayım dedim. Hava soğuk. Niye çıktım dışarı? Annem mi bir şey söyledi.

-Yok, sadece hava almak istedim.

Yanıma gelip o da benim gibi kollarını birbirine geçirirken önüne döndüm.

-Canını sıkan ne?

-Ben... Sadece, of nasıl söylesem. Çevremdeki herkes sınıf arkadaşım. Birkaç ay içinde mezun olacaklar. Hiçbirinizi kıskanmıyorum. Kendine sinirliyim. Harıl harıl sınava çalışırken ben kös kös oturuyorum. Yıllardır hayalini kurduğum mesleğimi elime almama aylar kala hafızamı kaybettim. Neler yaşadım bilmiyorum. Geçmişi, seni, her şeyi hatırlamak için elimden geleni yapıyorum ama olmuyor. Aradan aylar geçmesine rağmen hiçbir şey hatırlamıyorum. Belki de doktorumun dediği gibi hiçbir şey hatırlamayacağım. Mezun olmama az kala doktorluk adına bir şey hatırlamıyorum. Söylesene ne yapacağım?

-Begüm... Annem var, ben varım, ne kadar sevmesem de Ege ve diğerleri var. Yedi, yirmi dört çalıştırırız seni. Eskisinden de iyi bir doktor adayı olursun.

-Kolay mı o kadar? Her şeye sıfırdan başlayacağım.

-Öğretmenin bensem her şey kolay.

Gözümdeki yaşları silip kendimi daha fazla tutamayıp Doruk'un yanağına bir öpücük kondurup sarıldım.

-Seni çok seviyorum.

🥀🥀🥀