AFİK

Afik 35. Bölüm

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Beni bu kadar konuşmamız yeterli bence. Irmak sen neler olduğunu anlatıyorsun. Özge sen de Can ile aranızda ne var onu anlatıyorsun.

Özge itiraz eder gibi bakınca attığım bakışla susmuştu.

-Sakın ikna etme. Gözlerimle gördüm ama öncesinde Irmak' ı dinliyoruz.

Irmak elindeki bardağı orta sehpaya bırakıp sırtını koltuğa yaslamıştı.

-Bakmayın şöyle. Patrice ile aramız iyi. Tek sorunumuz bir çocuğumuzun olmaması. Ufak tartışmamız da bile konu çocuğa geliyor. İkimizde çocuk istiyoruz ama olmuyor. Bu da huzurumuzu kaçırıyor. İki gülüyorsak, sonra tartışıyoruz. Sanırım ailemin rızası olmadığı için bu hâle geldik. Anladım ben. Anne, baba rızası olmayınca böyle oluyormuş demek ki.

-Öyle söyleme. Zamanla amcamlarda yumuşayacaklar.

-Üç buçuk yıldır yumuşamadılar, bu saatten sonra da yumuşamazlar. Babamı geç, annem onu aradığımda telefonu suratıma kapatıyor. Ağabeylerim yurtdışına çıkıyorlar, kimi zaman Paris'e geldiklerini görüyorum sosyal medyadan. İki adım öteme kadar geliyorlar ama uzaktan da olsa bakmıyorlar. Suratıma bakmıyorlar ama her ay şirketten payıma düşen parayı gönderiyorlar. Evlatlıktan reddettikleri kızlarının suratına bakmazlar ama vicdanlı davranıp hesabıma para atıyorlar. Ama görüyorlar o paraya dokunmadığımı. Patrice' nin eskiden Hristiyan olması veya Fransa 'da yaşaması bahane. Babamlar Patrice' nin maddi anlamda durumu iyi olmadığı için bu evliliği onaylamıyor. Ama bak borç, harçda olsa Patrice ve ailesinin yardımlarıyla kafemi açtım. Her şey beklediğimizden iyi gitti ve kısa sürede borçlarımızı kapattık. Patrice zaten çalışıyor. Kendi kendimize yetiyoruz. Tek eksiğimiz bir bebeğimiz.

Olan olmuştu. Ama amcanın bu tutumunu anlayamıyordum. İnsan bu kadar süre canından, kanından olan birini nasıl görmezden gelirdi.

Irmak'ın ağladığını fark edince emekleyip yanına giderek sarılmıştım.

-Geçecek. Hepsi geçecek. Her karanlık gecenin elbet vardır bir sabahı.

Bir ân da üstüme Özge' nin zıplamasıyla üçünüzde yere düşmüştük.

Ortamdaki duygusal hava bir ân da dağılmış ve üçümüzde kahkaha atmıştık.

-Heyy millet ağlamayı kesin ve benim muhteşem aşk hayatını dinleyin.

-Aşk hayatı mı? Can ' ı tanıyorsam en fazla mesaj atıyordur. Şanslı günümdeysen de belki arıyordur.

-Off.

Özge oflayıp düştüğü yerden kalkarken Irmak ile biz de kalkmıştık.

-Ne oldu?

-Bir şey olduğu yok. Sorun da bu zaten. Bir şey olduğu yok. Ablamın düğün hazırlıkları sırasında mecburiyetten konuştuk hep. Daha doğrusu hep ben çeşitli bahanelerle arayıp mesaj attım. O daha çok kendini geri planda tutuyor. Acaba ben kendi kafamda mı kuruyorum? Onun hareketlerini yanlış mı yorumluyorum? Dostça yaklaşıyor belki.

-Bunu bilemeyiz. Zaman ne gösterir yaşayıp, göreceğiz.

-Sizce aşık olmuş olabilir miyim?

-Ufak bi hoşlantı.

-Hoşlantı bence.

Özge detaylara girip yaşananları anlatmıştı. Ufak bir hoşlantıydı bence. Devamı olacağını sanmıyordum. Özge zaten iki yıldan fazla Fransa'da kalacaktı. Bu süreç de Can' ı unuturdu. Eee anlattıklarına göre Can tarafından bir şey yoktu.

2 HAFTA SONRA

-Kıyafetlerim falan hazır. Eksik kitaplarımı da Ankara'da tamamlarım. Kitapları bulamazsan fotoğraf atarım sen bakarsın anne.

-Tamam kızım.

Eksik kitaplarım çok vardı. Çünkü hepsi Doruklarda kalmıştı. Annemler geri istemeyi teklif etse de kabul etmemiştim. Çünkü Doruk , Fransa'da olduğumu sanıyordu. Şimdi kitapları istesem sorgulardı. Bunu istemediğim için yeniden kitap almaya karar vermiştim.

-Ege birazdan gelir. Hemen yola çıkar mısınız yoksa yemeğe kalır mısınız?

Ege ile beraber Ankara'ya gidecektik. Arabamla gitmeye karar vermiştim. Ankara'da sürekli taksiyle uğraşmak istememiştim. Bu kararıma da bizimkiler anında itiraz etmişti. Tek başına yola çıkmamı istememişlerdi. Ege'de bunu fırsat bilip benimle geleceğini söylemişti. Yol arkadaşım olacaktı. Birkaç gün de Ankara'da kaldıktan sonra geri dönecekti.

-Hemen çıkarız.

Ağabeyimin gelip bavullarımı aşağıya götürmesi biz de annemle aşağıya inmiştik.

Salonda oturmuş kahvelerimizi yudumlarken Ege'de gelmişti. Ege'de soluklanmak için oturunca kahvelerimizi içmiştik.

Annem evden çıkacağımız dakikaya kadar sürekli öğütlerde bulunup durmuştu. Arabayı dönüşümlü kullanın, sürekli mola verin, gerekirse bir otelde kalın vs. Sanırsın altı saatlik yola çıkmıyorduk da altı günlük yola çıkıyorduk.

Arabanın bagajını ve arka koltuklarını tıka basa doldurup bizimkilerle vedalaşarak yola çıkmıştık.

-Ankara serüvenine hazır mısın uğur böceği?

-Hazırım kaptan.

2 AY SONRA

Hazırladığım büyük salata kasesini alarak minik salonuma geçtim. Hastaneden bir saat önce gelmiştim. Yorgundum ve kendime gelmek için önce kısa bir duş almıştım. Duştan sonra yönünü mutfağa çevirmiştim. Aslında çok açtım ama saat geceyarısına geldiği için hafif olsun diye dolapta bulduğum yeşilliklerle salata yapıp içine ceviz ve beyaz peynir koymuştum. Salata beni doyurmazdı ama şimdi yemek yapsam, pişmesini beklerken saat daha da geç olurdu hem de yağlı bir şey yersem beni rahatsız ederdi. Bütün gece uyumak yerine yatak da dönüp dururdum muhtemelen. Bu riske girmemiştim.

Salatamı da yedikten sonra bir bardak su içerek yatağa girmiştim. Saat yediye alarm kurup gözlerimi kapattım.

....

-Mesai bitiminde bir yere gidip otursak mı? Günlerdir okul, hastane , ev arasında git gel yapıyoruz. Değişiklik olur.

-Bana uyar. Zaten yarın boş günüm. Geç saate kadar da kalabilirim.

-Ya biz bugün Kardelen ile çıkacaktık. Siz çıkın, ben başka zaman gelirim.

-Hangi Kardelen?

-Acildeki hemşireden bahsediyorum.

-Ha o Kardelen mi? Kardelen ' e söyle o da gelsin. Beraber gideriz.

-Tamam.

Dinlenme odasından çıkıp acile inmiştim. Ufak bi göz gezdirmeden sonra Kardelen ' i görmüş ve yanına adımlamıştım.

-Ne haber Kardelen?

-İyilik Begüm. Hayırdır bugün acilde misin?

-Ha, yok. Ben şey için gelmiştim. Hani akşam beraber çıkacaktık ya. Bizim kızlar beraber çıkalım diyor. Seninle çıkacağımızı söyledim, onlar da seni davet etmemi istedi. Gelmek ister misin? Eğer istersen gideriz. Yok dersen ilk planımıza sadık kalırız.

-Kim kim gideceksiniz ?

-Melike ve Nazlı olacak sadece.

-Hmm, tamam öyleyse. Ama çok geçe kalamam. Kardeşim evde tek.

-Tamam canım.

Kardelen yatan hastalardan birine serum takmaya giderken görevli olduğum kata çıktım.

....

Mesai bitiminde dördümüz benim arabama binerek Melike ' nin tarif ettiği adrese sürmüştüm.

İş çıkış saatine yakın olduğu için kafe hemen hemen dolu olmasına rağmen açık alanda bulunan boş masaya geçip oturmuştum.

Yemeklerimizi yerken havadan sudan sohbet ederek eğlenceli bir gece geçirmiştik.

-Ya Begüm kaçtır soracağım ama bir türlü sormaya fırsat bulamadım.

-Ne soracaksın?

-Parmağındaki yüzük. Konusu hiç geçmedi ama nişanlı mısın?

Nişan yüzüğümü çıkarmamıştım. Doruk boşanmayacağını söylemişti. Ben de Doruk o fikrini değiştirene kadar bu yüzüğü çıkarmamaya karar vermiştim. Ne olursa olsun sadık kalacaktım o güne kadar.

Ama bu konuyu kızlara açık açık söylemeyeceğim için pembe bir yalan söylemeyi tercih ettim.

Doruk 'a diyorsun ama yalan senin ağzına yuva yapmış kuzum.

-Babam karşı cinsten gelecek tekliflerin önüne geçmek için bu yüzüğü takmamı istedi. Ben de hayatımda birini istemediğim için seve seve kabul ettim.

-Güzel kızsın. Bakan bir daha dönüp bakar. Zaten dikkat ettiysen hastanedeki erkekler yüzüğü görene kadar y.vşıyorlar.

Keyifli geçen saatlerden sonra Melike ve Nazlı ' yı evlerine bırakmış, şimdi de Kardelen' in evinin yoluna girmiştik.

-Kardelen sevgili konuları falan açılınca bi sessizleştin. Orada sormak istemedim ama anlatmak istersen dinlerim seni.

-Çok uzun hikaye. Olur da bir gün kendimi hazır hissedersem ilk sana anlatacağım.

-Tamam canım.

-Öyleyse ben bir şey sorayım. Şu yüzük konusu bana pek inandırıcı gelmedi. Niye yalan söyledin.

Kardelen ile kısa sürede yakın olmuştuk. Ondan saklayacak değildim.

-Nişanlıydım. Düğün günü terk ettim onu.

-Niye?

-Aldatıldım. Üçüncü bir kişi yoktu aramızda belki ama sözleriyle, yalanlarda aldattı beni. Ben de kendime yeni bir başlangıç yaptım. Yeni bir hayat kurdum kendime.

-Mutlu musun peki?

-Değilim ama olacağım. Zaman her şeyin ilacı. Ben de kendimi zamana bırakacağım. Zaman iyileştirecek beni.

-Zaman her yarayı iyileştirir ama ya zamanın kendisi bir hastalıksa?

🥀🥀🥀