"ไปแล้วนะ"
"ครับ"
"ลินไปแล้วนะเบิ้ม"
"ครับ ลินตั้งใจทำงานนะครับ เย็นนี้ผมจะมารับ"
เบิ้มส่งยิ้มอบอุ่นให้คุณนายสาวที่นั่งอยู่ที่เบาะหลัง ใบหน้าของคนรักบูดบึ้งเพราะถูกขัดใจแต่เช้า
ตั้งแต่มีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเจ้านายลูกน้องกัน คุณนายคนสวยก็งอแง อยากมานั่งหน้ารถเพราะไม่อยากทำตัวเป็นเจ้านาย อยากบอกใครต่อใครว่าผู้ชายคนนี้แหละ ผัวเธอ
ทว่าเบิ้มที่กลัวว่าคุณนายจะเสื่อมเสียกลับไม่เห็นด้วย ทุกเช้าทั้งคู่จะเถียงกันแบบนี้ แล้วก็จบที่ลลินเป็นฝ่ายยอมพร้อมกับหน้าบึ้ง ๆ ตลอดทาง
เบิ้มยิ้มละมุน ก่อนจะหันไปด้านหลัง แล้วดูดปากอิ่มที่ยื่นออกมาแรง ๆ หนึ่งที
"หายโกรธนะครับ"
"เบิ้มน่ะ! รู้ทางลินตลอดเลย"
คุณนายคนสวยอมยิ้ม เธอคว้าคอแกร่งไว้ ก่อนจะจูบแลกลิ้นกับคนขับรถจนลิปสติกจืดจาง
"มีแรงทำงานแล้ว"
"อย่าลิมเติมลิปสติกนะครับ"
เบิ้มอดหยอกล้อไม่ได้ ยิ่งเห็นว่าแก้มขาวแดงระเรื่อขึ้นเบิ้มก็ยิ่งสนุก
เพี๊ยะ!
