ITCYP3:Mischievous Twins

♚Mischievous♚: 1

Siera's POV

"What the hell are you doing Gin?" Nagtatakang tanong ko sa kakambal ko ng makitang pinalilibutan yung lalaking nakatali sa upuan. Lumingon muna ito sakin tsaka ngumiti ng nakakaloko.

"Come on, it's just for fun." Maktol naman nito habang nakapout. Nailing nalang ako tsaka muling bumalik sa pagkakaupo at pinanood ang pinaggagawa niya dun sa lalaki.

'Poor guy' - sa isip-isio ko habang napapailing at muli nalang binalik ang tingin ko sa libro.

"A-aggggghhh!!!!" Narining kong hiyaw nung lalaki. Hindi ko ako nagkainteres na tingnan ito. Knowing my twin sister... she's a sadist.

"Make it fast Gin. Im tired." Malamig na sabi ko dito.

"Kay!" Masayang tugon niya at muling pinahirapan yung lalaki.

Nagtataka kayo kung bakit? First of all he's a traitor.. and because we are the new heiress we are responsible for punishing them, but i don't do the dirty works. Pinauubaya ko na iyon kay Gin dahil nakakaubos lang iyon ng lakas.

A few minutes later, biglang lumapit sakin si Gin at ang laki ng ngiti.

"Let's go?" Yaya niya sakin. Nag nod lang ako at saglit na nilingon yung lalaking wala ng buhay.

"Are you not going to clean your mess?" Tanong ko dito. Umiling iling lang ito.

"Nah, leave it alone." Parang walang nangyaring turan nito at nauna ng naglakad. Naiiling na sumunod nalang ako.

Sa hindi kalayua ay nanduon nakatayo ang mga men in black na tauhan namin at sabay sabay na yumukod ng makarating kami doon.

Nang makasakay kami sa loob ng kotse ay nagumpisa na itong umandar. Mula sa labas ay kitang-kita mo ang mga patay na nagkalat habang naliligo sa sarili nitong mga dugo. I felt something weird... yeah... the feeling of happiness.. happiness seeing those corpse lying on the floor bathing with their bloods..

"Yo! May tawag ka, Akako." Biglang tawag ni Gin sa pangalan ko. Nilingon ko lang sya at kinuha yung inabot niyang cellphone. Hindi na ako nag abalang tingnan ang tumatawag at sinagot nalang agad yun.

Mula sa kabilang linya ay rinig na rinig ko na agad ang masayang tawa ni mom. the former yakuza princess to be exact..

"What is it mom?" Tanong ko dito. Bigla itong tumili ng malakas kaya naman nilayo ko ng kaunti yung cellphone.

[Waaaaah!! Siera!! Miss ka na ni mama!! Bumalik na kayo dito ni Siara please!! Lagi akong inaaway ng papa niyo!! Waaa---]

[Hey! Hindi totoo yan ah!! Baby wag ka maniwala sa mama mo!! May topak na naman kasi e!!]

Nakapoker face lang ako habang nakikinig sa pagtatalo nilang dalawa. As usual.. my mother is still as childish as ever... napansin ko ang natatawang reaction ni Gin habang nakatingin sakin.

"Hey! Will you please stop fighting over the phone!" Biglang suway ko sa dalawa mula sa kabilang linya.

[A-ay! Sorry na Siera... ito kasing papa mo e! Ang landi!] Kahit hindi ko nakikita si mom ay alam kong nakapout ito.

"So? Bakit po kau napatawag." Tanong ko. Tumatagal na kasi yung usapan.

[Oh yeah! As i wasy saying, you two should come back here. Wala na kasing humahawak sa school ng papa niyo. Naisip namin na kayo nalang ang maghandle.] Masayang sabi ni mom. Napakunot naman ang noo ko.

"Why? I thought you don't need us their?" Takang tanong ko.

[Oo nga, pero nagbago na yung sitwasyon. Isa pa sabi ng tita Akame niyo gusto niya kayo makita! Pagbigyan niyo na.] Nagmamakaawang sabi ni mom.

Saglit lang akong nagisip at nilingon si Gin. Inabot ko sa kanya yung cellphone. Tiningnan niya ako habang nagtataka.

"You should answer it." Sabi ko dito. Nag nod lang ito at kinuha na niya yung cellophone.

Napabuntong hininga nalang ako at muling binalik ang tingin sa labas ng bintana.

•••

Siara's POV

"Hi mom, it's me!" Masiglang bati ko sa kabilang linya. Narinig kong tumili si mom.

[Is that you Siara??!! Omyghash!! Miss na kita!!] Halata sa tono nito ang pagiging excited. Maybe because it's been 5 years seen we last saw her.

"Yes mom. I miss you too. By the way, whats the problem?" Tanong ko dito.

[Yung kakambal mo kasi! Ayaw yatang umuwi dito. Kailangan kasi namin na may mag handle ng school ng papa niyo. Tapos gusto pa kayong makita ng tita Akame niyo.Tapos ayaw niyo yatang umuwe. Waaaaah~!] Mahabang litanya nito. Naririnig ko rin yung tawa ni dad sa kabilang linya.

"Easy! Don't worry mom, im going to convince her." Sabi ko habang nakatingin kay Akako na ngayon ay nakatingin sakin na may kahulugan. Nginisian ko lang ito.

[Really!!!?? That's great!! Ire-ready ko na agad yung flight niyo okay?? Your leaving tonight !!! Hahahaha.] Masayang sabi nito. Naiiling nalang ako habang nakangiti.

"Okay mom. I'll hang up." Sabi ko.

[I love you to both!! be carefull okay! Bye-bye, Muah~!] pagkasabi niya nun ay pinatay ko na ang tawag. Inabot ko kay Akako yung cellphone niya.

"Were leaving tonight." Sabi ko kay Akako. Napansin ko na nainis siya sa sinabi ko. Naintindihan ko naman siya e. Kasi sa pilipinas maraming maingay at masyadong magulo. Pero dito sa japan tahimik kaya gusto niya. Pero wala naman kaming magagawa dahil si mom ang ang nagdesisiyon. Tutal dapat akong sumasaya dahil sa wakas ay makakabalik rin ako sa pilipinas.. doon ay marami akong pedeng gawin na hindi ko magawa dito. Doon ay malaya ako kaya sobrang saya ko.

"I know what your thinking. You better not do it." Biglang turan ni Akako sa harap ko. Napasimangot lang ako.

"Mind your own bussiness sis." Sabi ko naman.

Ilang minuto lang ang nakakalipas ay huminto na yung sinasakyan naming kotse. Pagkababa namin ay sinalubong agad kami ng mga miyembro ng yakuza na pinamumunuan namin. Dire-diretso lang kaming pumasok hanggang sa sinalubong kami ng pinakatapat na miyembro ng Clan. Yumukod muna ito sa amin upang magbigay galang.

"Ojou-sama, Koko de anata ga hitsuyō to suru hikō ga arimas." (Young lady, here is the flight you needed.)sabi nito habang yumukod. Inabot naman iyon ni Akako at nag nod lang.

"Arigatou. Anata wa deru kamo shirenai."(thank you. You may leave)sabi ko naman tsaka nagpaalam.

Nang makarating kami sa kwarto namin ni Akako ay inayos agad namin yung mga gamit na dadalhin namin.

"Here,take this." napatingin ako kay Akako at sinalo yung hinagis niyang baril. Nasalo ko naman agad yun.

"What for?" Takang tanong ko dito.

"In case of emergency." tipid na sagot nito. Hindi nalang ako sumagot. Alam ko kasing moody ang kambal ko. Intindihin nalang.