CHAPTER THIRTY-TWO

1580 Words

Pagkapasok na pagkapasok pa lamang namin sa mismong naturang event ay agad na bumaling ang atensyon sa amin ng lahat ng naririto. Lahat sila ay mga sopistikada at gagalanging mga tao lalo na ang mga kababaihan na nagsusumigaw sa ganda at kitang-kita kung anong estado ng buhay mayroon sila. Bigla tuloy ako nakaramdaman na tila hindi ako nababagay sa ganitong lugar kasabay nang panliliit ko sa sarili. This place and these people are too intimidating and I am intimidated. "Relax, okay? Kasama mo 'ko," bulong sa akin ni Henrix nang mapansin niya siguro na hindi ako mapakali para maibsan din ang negatibo kong nararamdaman. "H'wag mo akong iiwan..." Nakatingala ako sa kanya at diretsong nakatingin sa mga mata niya nang sabihin ko iyon. Muka namang hindi niya inaasahan ang sinabi ko kaya il

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD