บทที่11.ยักษ์หูลูบ หางตก

1500 Words

มือแข็งแรงเคล้นคลึงไปตามโค้งสะโพก ลูบไล้ส่ายเปะปะ กระตุ้นความต้องการของหญิงสาวให้ล้นปริ่ม ร่างกายสาวบิดเป็นเกลียวคลื่น เหมือนผิวน้ำยามต้องกระแสลม ใบหน้างดงามแดงก่ำ เธอส่ายใบหน้าพร้อมกับเผยอปากครางเสียงแผ่วหวิว “อือ” สีดาปรือเปลือกตา ลมหายใจรวยรินจากความปั่นป่วนที่สาดใส่และความสุขที่อาบไล้ ฉ่ำชื่นไปทั้งเนื้อทั้งตัว “สวย...หวาน สีดาจ๋า สีดาของฉัน” เสียงพร่าแผ่วของชายที่ทาบทับเธออยู่ เสียงของเขาเปรยเบาๆ ทั้งแผ่วหวิวและแหบพร่า “ยะ อย่า อย่าทำแบบนี้เลย มันไม่สมควร” เธอพยายามห้ามแม้แรงที่เหลือมีเพียงน้อยนิด “ฉันสมควรทำแบบนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเธอแล้วแหละสีดา ไม่รู้ว่าอะไรสิ...ที่ฉุดรั้งฉันไว้ สิ่งนี้สิที่ฉันสมควรทำ...เรื่องมันจะได้จบๆ ไปสักที” ทศกัณฐ์กระซิบริมใบหูของหญิงสาว เสียงแผ่วเบาๆ แต่แฝงความหนักแน่นไว้ในตัว ร่างกายร้อนวูบสลับกับเย็นเฉียบ เธอถูกมือร้ายกาจนั่นปั่นป่วนเสียจนหัวหมุ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD