RED INTO THE WILD ESCAPADE (Wild Summer Series 4)

Isa-isang pinulot ni Amorie ang mga damit at agad n'ya iyong isinuot sa sarili. "Are you going now?" Nilingon n'ya ang lalake na nakahandusay pa sa kama na ang tanging ibabang bahagi lang ng katawan ang may takip na kumot. She smiled to the man and shrugged her shoulder. "Yes. I have an important plan ahead," aniya habang patuloy na isinusuot ang mga damit. Tiningnan n'ya ang kabuuan sa salamin na narito. "Fresh," sambit n'ya sa sarili. Mula sa salamin ay nakita n'ya kung paano kumibot ang mga labi ng foreigner na kasama n'ya at akmang magsasalita ito nang hablotin n'ya na ang bag at binigyan ito ng isang matamis na ngiti bago n'ya tuluyan itong iniwan. Hindi s'ya interesado sa kahit na sino. Gusto n'ya lang maglaro habang naglilibot sa mundo. Wala naman s'yang ibang kailangan, gusto n'ya lang magsaya. Nang makarating s'ya sa lobby ng hotel na ito ay malawak na ngumiti sa kaniya ang isang receptionist na lalake at bumati sa kaniya ng good evening. "Thank you for coming, ma'am," sambit ng guwardiya nang makalabas s'ya. Iginala n'ya ang paningin upang hanapin ang ibinook n'yang taxi na s'yang magsusundo sa kaniya dito at magdala sa kaniya sa hotel na tinutuloyan n'ya sa bansang ito. She smiled and waived her hand when the taxi that stopped in front of her honked. "Where are we going, ma'am?" The foreigner driver asked. Amorie's left brow raised when she spotted how beautiful of a face this man has. The blue eyes looks like an ocean and the red lips looks like — like kissable. "R Hotel, please," she answered in her low tone. She knew she was liberated and all but she still knew her limit. She know what she needs and what she wants. She would never be someone who just easily throws themselves in anybody. Plus, she is a heiress, she have billions in her bank account, so, she would never hook with anybody. It only took less than 15 minutes for her to get back into the hotel. The moment she stepped her foot out of the taxi, gone the smile in her face. Gone the playful reaction she had earlier. Agad n'yang itinapon sa kama ang bitbit n'yang bag saka dumiretso sa banyo upang paliguan ang sarili. It cringe her when a man touches her body but she loves playing around. No one knows her here and that was what matters. She can do all the things she want to do here. Kapag nasa bansa na s'ya kung saan naroon ang mga taong nakakilala sa kaniya, hindi n'ya na magagawa ang bagay na ganito. She again be the opposite of what she was outside the country. Hindi s'ya kailanman magpapakilala sa mga tao, hinding-hindi s'ya papayag na paglaruan s'ya ng mga tao. "We still have 4 hours to waste, Amor," aniya sa sarili habang binababad ang katawan sa bumubulang tubig ng bathtub. At dahil bilang na lang sa mga daliri ang natitira n'yang mga oras dito ay hindi n'ya na ito inaksaya. Pagkatapos malinis ang katawan ay agad n'yang binalot ang katawan ng bath robe at lumabas ng banyo. She won't leave the country without having her best night with it. Malawak ang ngisi sa mga labi n'ya nang pagmasdan n'ya ang kabuuan sa mahabang salamin. "I still have the best of me," aniya sa sarili saka pinadaan ang mga kamay sa magkabilaang kurba mula sa dibdib hanggang sa kaniyang bewang at balakang. Agad s'yang lumabas ng kaniyang hotel room saka diretsong naglakad papunta sa elevator at pinindot ang button kung saan naroon ang tinatawag sa hotel na ito na "waste bar". She have already known about the existence of that bar for that was the reason why she chose to stay in here so she couldn't waste her last minute of this country. Inilibot n'ya ang paningin nang makapasok s'ya sa lugar na ito. Hindi maraming tao, at ang mga narito ay may kaniya-kaniyang mga mundo. Wala silang pakialam sa kung sino pa ang ibang narito sa loob ng bar. Malinis ang tunog ng music at maraming alak. Obviously, this is for people who wants to get waste — clean. Those who just want to waste their night and all but would never go on a place that they knew would possibly end the best of their nights in chaotic memory. "One margarita and one s*x on the beach for me, please," nakangiting saad n'ya sa lalaking nasa loob ng bar. She then caught how the bartender cracked a smile after hearing her ordering a wild — literally wild drinks. "Right away, miss," sagot naman nito sa kaniya bago s'ya nito talikuran. Tahimik ang paligid sa kabila ng music ngunit hindi s'ya na-bore dahil sa dami ng mga tao na nakikita n'yang nagpapatunay at nanindigan sa pangalan ng bar na ito. People here are literally wasted, they even almost crawled in the floor for wasting and losing their minds. "It would be a waste for me without knowing even atleast your name, beautiful." Napalingon si Amor sa lalake na biglaang sumulpot sa gilid n'ya at tumabi sa upuan n'ya. Nakalahad para sa kaniya ang hawak nitong isang baso ng inumin. Amor smiled to the man and showed her won glass of drink. "I have mine but thank you, still," sambit n'ya. Natawa ng mahina ang foreigner na ito at napayuko ng bahagya saka parang nahihiya na inilapag ang hawak na inumin sa mesa na nasa harapan nilang dalawa. "Atleast your name?" tanong pa nito. "Amor, Amor is the name," sagot n'ya at walang pagdadalawang-isip na inilahad ang kamay upang kamayan ang lalake. "Iñigo is the name, Amor. I can see that you are a foreigner, by any chance, are you a tourist? or maybe a long time residence of the country?" mahinang natawa si Amor sa isip n'ya dahil alam n'ya na sarili n'ya na limitado ang mga sagot n'ya sa mga personal na tanong ng mga tao sa kaniya. But maybe, this question can be personal but also seems sounding like not. "A tourist," nakangiting sagot n'ya at sinulyapan ang suot n'yang wrist watch. Agad s'yang tumayo nang makita n'ya ang oras at inisang yarok ang laman ng kaniyang shot glass. Ramdam n'ya ang paglatay ng alak sa lalamunan n'ya at that was the heaven part of drinking. Napatigil s'ya sa akmang paghakbang upang makaalis sa lugar nang hawakan s'ya ng lalake sa may siko. Napatingin s'ya sa kamay nitong nasa siko n'ya at mukhang napansin nito ang pagtingin n'ya dito dahil agad s'ya nitong binitawan na para bang nakakapaso ang balat n'ya. "Ahm... I'm sorry, but where are you going?" tanong nito. Humakbang si Amor ng isang hakbang palapit dito at sapat na iyon. Nakangiti s'yang humarap dito at inilagay ang kanang kamay n'ya sa batok nito. "I am...... I am going back to my country and I don't have time left," sagot n'ya dito at diretsong tinalikuran ang lalake. While taking the way out of the place, gone the face that would catch everyone's attention that she wants. Walang ngiti s'yang naglalakad papasok ng elevator upang bumalik sa unit n'ya. If only she had a choice, hinding-hindi s'ya babalik sa bansang iyon dahil alam n'yang naroon ang mga taong kahit anong mangyari at kahit kailan ay hindi n'ya gugustuhing makita at makasama.