BAD ENGINEER นายตัวร้ายของยัยวิศวะ

บทที่ 02 รุ่นพี่ขี้เก็ก

ทุกคนพากันหันมองไปมองผู้ชายกลุ่มนึงเดินเข้ามาในโรงอาหารใส่ช็อปด้วยแฮะ สงสัยจะเป็นรุ่นพี่เพราะฉันไม่เคยเห็นหน้า คงจะไม่ใช่รุ่นพี่ปี 2 ด้วย แต่ละคนคือหล่อมาก หล่อทั้งกลุ่มเลย เดินกันมา 4 คน แต่มีคนนึงสเปคฉันเลยแหละ หล่อ ขรึม จมูกโด่ง หุ่นคือดีมาก ชะเอมอยากได้ เบาไว้ชะเอมเธอมีแฟนแล้ว ฉันได้ยินเสียงคนในโรงอาหารซุบซิบกัน ได้ยินคร่าวๆ มาว่าอยู่ปี 3 ด้วย

“หล่อลากมากเลยค่ะ บิวตี้ิอยากได้อะ” บิวตี้พูดพลางจ้องกลุ่มรุ่นพี่นั้นแบบไม่วางตาเลย

“เช็ดน้ำลายหน่อยบิวตี้” ฟาสบอกบิวตี้

“พี่คนนั้นสเปคมึงเลยเอม” ยัยจีน่าพูดขึ้นมา ยัยนี้รู้ใจเพื่อนจริงๆ

“สปงสเปคอะไร กูมีบอสแล้วนะ ไม่มองคนอื่นหรอกย่ะ” เหรอเอมเหรอ ได้ข่าวว่าพึ่งชมพี่เขาในใจเมื่อกี้นี้เองหนิ แต่ก็แค่คิดแหละ ฉันไม่นอกใจบอสหรอก

“มึงมีแฟนด้วยเหรอวะเอม กูนึกว่าห้าวๆ แบบมึงไม่มีใครเอาละ” ไอเลย์พูดพลางยักคิ้วกวนตีนให้ น่าเตะชะมัดไอนี้ วอนละๆ

“สักยกมั้ยไอเลย์ กับผู้ชายกูก็ไม่กลัวนะ” หมั่นไส้มัน ชอบแขวะฉันอยู่เรื่อย

“ฮ่าาๆๆ กลัวแล้วค้าบเพื่อนเอม” หน้ามันตอนนี้ไม่เหมือนกับคำที่มันพูดเลย “พี่ดิน สวัสดีครับ ไม่เจอกันนานเลยนะ เป็นไงมั้งพี่” เลย์ทักพี่คนนึงในกลุ่มรุ่นพี่ที่เดินเข้ามาเมื่อกี้ นี่มันรู้จักพวกพี่เขาได้ไงวะ

“สบายดี กูชวนมาแดกเหล้าก็ไม่มา” พี่คนนั้นพูดขึ้น

“โห่ แค่เรียนกับรับน้องก็ไม่มีเวลาแล้วปะพี่” เลย์พูดต่อ

“แน่ใจเหรอว่าแค่นั้น ไม่ใช่ติดสาวจนลืมพี่ลืมน้องแล้วเหรอมึงอะ” พี่อีกคนในกลุ่มพูดขึ้นมา ดูจะสนิทด้วยแฮะ เลย์ได้แต่ยิ้มให้ เขาพูดความจริงแล้วไปต่อไม่ถูกเลย แล้วพี่เค้าก็กวาดสายมองรอบโรงอาหารแล้วพูดต่อ “เออพวกกูนั่งด้วยดิ โต๊ะเต็มหมดเลยอะ”

“เอาดิพี่ นั่งเลยๆ” ฟาสพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเลย์กับพวกพี่เขาแต่กลัวเลย์จะเกรงใจ เลยชิงพูดก่อน

“เออพวกมึงนี่พี่ดินลูกพี่ลูกน้องกูเอง ส่วนนี่พี่รอน พี่พี แล้วก็พี่เอิร์ธ เพื่อนพี่เขา อยู่ปี 3 คณะเราแหละ” เลย์แนะนำพี่ๆ เขาให้รู้จัก พวกพี่เขาก็พากกันยิ้มให้แต่มีอยู่คนนึง พี่เอิร์ธอะทำหน้าเหมืิอนแบกโลกไว้ตลอดเลย แต่ถึงทำหน้าอย่างนั้นก็หล่ออะ “เออพี่นี่ฟาส บอล จีน่า ชะเอม เพื่อนผมครับ” แล้วเลย์ก็แนะนำพวกเราต่อ ไม่ต้องสงสัยทำไมมันถึงแนะนำบิวตี้ว่าบอล บอกแล้วว่ามันจะแอ๊บแมนไปใกล้ผู้ชาย

“สวัสดีครับ/ค่ะ” พวกเราก็ยกมือไหว้ ทุกคนรับไว้ฉันหมด ยกเว้นพี่เอิร์ธไงจะใครล่ะ แต่รับไหว้เพื่อนคนอื่นนะ อะไรของพี่เขาวะ

“เออพี่บ่ายนี้ไปดูพวกผมรับน้องปะ” เลย์พูดขึ้น ถามพวกพี่เขา ฉันได้แต่นั่งฟังพวกเขาสนทนากัน

“ว่าจะไป เมื่อวานไม่ได้เข้าไปดู วันนี้พวกกูไม่น่าพลาดแหละ” พี่รอนพูดขึ้น พี่คนนี้ก็หล่อ ตี๋ ขาวด้วย พูดพลางมองยัยจีน่าแล้วยิ้ม จะจีบเพื่อนฉันล่ะสิ

“ไปดูใครเป็นพิเศษป่าวพี่ ผมรู้นะ” เลย์แซวๆ พี่เขาเมื่อเห็นว่าพี่รอนยิ้มให้จีน่า ดูเสือใช่ย่อยเลยนะเนี่ย

“ว่าแต่น้องชะเอมเมื่อวานรับน้องเป็นยังไงบ้างครับ” พี่ดินพูดขึ้นพลางยิ้มให้กับฉัน พี่ดินก็หล่อ ออกแนวลูกครึ่งฝรั่ง ไม่เหมาะกับชื่อเลย แต่ก็ดูเสือใช่เล่นเหมือนกัน

“ไอสัสดิน!!! น้องอยู่ตั้งหลายคนมึงถามแค่น้องชะเอมคนเดียวเลยนะ น้องชะเอมไม่ต้องคุยกับมันหรอก คุยกับพี่ดีกว่า” พี่พีอีกคนในกลุ่ม ขี้เล่น หล่อแบบลูกครึ่งเหมือนกัน เสืออีกคนนั่นแหละ

“พี่สองคนหยุดเลย ไม่ต้องไปจีบมัน ชะเอมมันมีแฟนแล้ว มันไม่สนใจพวกพี่หรอก” ทำดีมากเลย์เพื่ิอนรัก ฉันได้แต่ส่งยิ้มให้พวกพี่เขา พวกเราก็พากันคุยกันเรื่ิอยเปื่ิอย พลางๆ รอเวลารับน้อง แต่ไม่รู้ฉันคิดไปเองมั้ย รู้สึกเหมือนพี่เอิร์ธจะมองฉันตลอดเลยอะ ไม่มั้ง คิดไปเองแหละ

พอถึงเวลารับน้องพวกเราก็ไปจัดแถวรอพวกพี่ปี 2 ที่ลานเกียร์เหมืิอนเดิม รวมถึงวันนี้มีกลุ่มพวกพี่ดินมาดูด้วย สาวๆ นี่พากันมองแล้วกรี๊ดกันเลย กรี๊ดอะไรขนาดนั้นวะ แต่พวกพี่เขาหล่อจริงแหละ โดยเฉพาะพี่เอิร์ธ เอาอีกแล้วนะชะเอม รับน้องเสร็จพี่ฟ้าก็นัดฉันให้ไปคุยเรื่ิองดาวเดืิิอนที่จะประกวด คิดถูกคิดผิดเนี้ยกู แค่เริ่มก็รู้สึกเหมือนจะเหนื่อยแล้ว

“สวัสดีชะเอม เราเก้านะ ลงประกวดเดือนคู่กับชะเอมอะ” ฉันหันไปมองคนที่ทักฉัน หื้มมม หล่ออีกแล้ว ทำไมชะเอมเจอแต่คนหล่อตลอดเลยนะ ก็ประกวดเดือนก็ต้องหล่ออยู่แล้วชะเอม ฉันได้แต่พูดกับตัวเอง

“อ้อ รู้จักเราด้วยเหรอ” ฉันถามกลับไปเพราะฉันไม่เคยทักเขานะ

“รู้จักสิ ในคณะชะเอมดังจะตาย” นี่ฉันดังตอนไหนวะ ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย

“เราสองคนรู้จักแล้วใช่มั้ย ดีเลยๆ พี่จะได้ไม่ต้องแนะนำ” พี่ฟ้าที่เดินเข้ามาเห็นเราสองคนคุยกัน “นี่พี่เอิร์ธมหาลัยเมื่อสองปีที่แล้ว” พี่เขามาตอนไหนวะ ไม่เห็นตอนเดินมาเลย แต่ว่าไอพี่เอิร์ธนี่ขี้เก๊กชะมัด คนอะไรหน้านิ่งตลอดเวลา แล้วพี่เขาก็หันมามองฉันแวบนึงแล้วหันกลับไป

“สวัสดีครับน้องๆ โดนเลือกแล้วก็ทำเต็มทีนะ” มาแค่นี้เหรอ กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรือไง ขี้เก๊กสุดๆ ไปเลย พี่เขาพูดแค่นั้นก็เดินออกไปเลย

พี่ฟ้าก็อธิบายว่าต้องทำยังไง อะไรบ้าง ซ้อมการแสดง บลาๆๆๆ ฉันนี่ห่าวไปหลายรอบแล้ว พอพี่เขาอธิบายเสร็จ ก็กลับคอนโดเลย เพราะให้พวกเพื่อนกลับกันก่อนแล้ว

ฉันที่นอนเล่นอยู่บนเตียงว่างๆ ก็นึกคิดถึงบอสขึ้นมาเลยโทรไปสักหน่อยดีกว่า บอสคงว่างแหละ เลิกเรียนแล้วนี่หนาา

“ฮัลโหลบอส ทำอะไรอยู่ คิดถึงจัง” เมื่อบอสรับสาย ฉันรีบพูดเลย คิดถึงมาก

“พึ่งถึงคอนโด เดี่ยวต้องอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานกลุ่มกับเพื่อนต่อ” ทำงานอีกแล้ว ทำไมสถาปัตย์งานเยอะจัง

“งั้นเค้าวางสายก่อนก็ได้ เค้ารักบอสนะ” ได้คุยแค่นี้ก็โอเคแล้ว คืนนี้ก่อนนอนค่อยวิดีโอคอลไป รักทางไกลก็งี้แหละ แต่ฉันเชื่อใจบอสนะ

ฉันก็นั่งปั่นงานบ้าง ทำความสะอาดคอนโดบ้าง ทำกับข้าวบ้าง เห็นห้าวๆ แบบนี้ก็แม่บ้านแม่เรืิิอนอยู่นะ แต่เรื่องตื่นสายเนี้ยเหมือนจะเป็นชีวิตประจำวันแล้ว แก้ยาก เพราะฉันชอบอ่านหนังสือ ทำการบ้านตอนดึก ยิ่งดึกยิ่งมีสมาธิ ยิ่งถ้างานไหนยากๆ นะฉันต้องทำตอนดึกถึงจะนึกออก ฉันก็เลยตื่นสายนี่แหละ

“3 ทุ่มแล้ว วิดีโอคอลหาบอสหน่อยดีกว่า” ฉันโทรไปสายแรกไม่รับ สายที่สองก็ไม่รับ สงสัยบอสคงทำงานกลุ่มไม่เสร็จมั้ง ช่างดีกว่าค่อยคุยพรุ่งนี้ก็ได้ ว่าแล้วฉันก็เปิดหนังสือก่อนนอนหน่อยดีกว่า คืนนี้ฉันสัญญากับตัวเองเลยจะไม่นอนดึก พรุ่งนี้ฉันต้องไม่สาย