ต๊อก
.
.
‘มันเกือบจะดีแล้วเชียว’
‘หึ ดีหรือ ยัยมล? ดีที่แกว่าน่ะ คือความคิดบ้าบอ คิดว่าเขาจะรู้สึกเหมือนแกน่ะหรือ โง่ชะมัด’
‘ฉันชื่อ มลชนก เป็นผู้หญิงที่แสนจะธรรมดามากเมื่ออยู่ในที่แห่งนี้ ชื่อนี้ ไม่มีใครคุ้นหู ไม่มีใครรู้จัก'
"เห้อ.."
ได้โปรดเถอะ ตอนนี้ฉันอยากมีปีกบิน อยากกลับไปอยู่ในโลกของมลชนกคนเดิม สัญญาว่าจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกเลย’
ร่างบางสวมชุดเดรสสั้นสีชมพูพาสเทลอวดเรียวขาสวยซึ่งรับกับรองเท้าส้นสูงสีคุมโทนที่กำลังกระทบพื้นเสียงดังต็อกแต็ก จังหวะการก้าวเดินที่เร่งรีบ เธอเดินไปเรื่อยๆ มองหารถคันที่เธอนั่งมา เผื่อโชคดี หากลูกน้องของเขาจะจอดที่ชั้นใต้ดินนี้
ถ้าโชคไม่เข้าข้าง เธอก็คงต้องเดินหามันเรื่อยๆอย่างนั้น กว่าจะเจอ ..
ในโรงแรมสุดหรูของตระกูลดาเรนเต้ ณ กรุงโรม อิตาลี ค่ำคืนนี้มีงานฉลองมงคลสมรสระหว่าง ดาเรนเต้ ราฟาเอลโล่ มาเฟียตัวฉกาจที่สืบทอดจากรุ่นพ่อ และเป็นหนึ่งในแก๊งค์มหาประลัยนามว่า DARK กับสาวเอเชียที่ชื่อ พิมรภา
พิมรภา คือเพื่อนรักของเธอ เธอยินดีกับเพื่อนด้วยใจจริง แต่สถานการณ์ในตอนนี้มันบีบบังคับให้เธอ ต้องถอยออกมา...
ดวงตาคู่หวานเจือเศร้ากวาดมองไปรอบๆพื้นที่จอดรถ ในใจเริ่มหวาดหวั่น น้ำใสๆกำลังคลอหน่วย
เธอจะทำอย่างไรดี? เมื่อความหวังว่าจะหารถเจอเริ่มริบหรี่..
‘ถ้าย้อนเวลาได้ ฉันขอไม่รู้จักคุณได้มั้ย... อันเดรีย.’