ตอนที่10 ร้ายให้เธอรัก
1687 Words
"เอ่อ..." พิรชาอ้ำอึ้ง รู้สึกชาไปทั้งตัวเมื่อสบสายตาอันเกรี้ยวกราดนั้น
"ฉันก็แค่ผู้หญิงชั่วคราวที่คุณปีเตอร์ซื้อมากินแทนของหวานเท่านั้นล่ะค่ะ ฉันกำลังจะกลับพอดีขอตัวนะคะ" เธอเบี่ยงตัวหลบผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าและมองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า และประกาศเป็นศรัตรูกับเธอทางสายตา
"เดี๋ยว!" เธอหันขวับมาหาพิรชาที่กำลังจะเดินลงบันไดไป
"หวังว่าจะเป็นอย่างที่เธอพูด เพราะฉันคือภรรยาของเขา ฉันใจกว้างแค่ไหนที่ยืนมองนางบำเรอของผัวตัวเองเดินออกไปจากรังรักของฉันกับเขาไปโดยที่ไม่คิดจะทำอะไรเลย" พิรชากลืนน้ำตาก้อนใหญ่ลงท้องจนจุกอก ไม่ยอมปล่อยให้ไหลออกมาทางดวงตาคู่สวยของเธอ คำว่า คุณเป็นเมียของผมคนเดียว ดังขึ้นเรื่อยๆ ในหูจนแทบจะกรีดร้อง รู้สึกทรมารแทบยืนไม่ไหว เธอเข้าใจความรู้สึกของตัวเองมากขึ้นว่าแท้จริงแล้ว เธอได้มอบหัวใจดวงน้อยของเธอให้กับผู้ชายที่ไม่เคยเห็นค่าของมันพิรชาวิ่งออกจากคฤหาสน์หลังงามด้วยน้ำตานองหน้าไม่เห็นแม้แต่เงาของผู้ชายที่เธอยอมมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้เขา เธอเดินไปเรื่อยๆ อย่างคนสิ้นไร้ไม้ตอก แทบไม่ได้ยินเสียงฟ้าฝนที่กำลังเทกระหน่ำลงมา
เมื่อวานที่เธอโทรมาเขาดีใจที่จะได้พบเธออีกครั้งเพราะเธอคือความผูกพันธ์ในวัยเด็ก และเธอก็เหมือนเพื่อนที่ดี่สุดคนหนึ่งของเขา แต่การเผชิญหน้ากันความรู้สึกของปีเตอร์กลับรู้สึกเฉยชายิ่งนัก เพราะอะไรนั้นเขาก็อยากจะรู้คำตอบเช่นกัน
ปีเตอร์วางสายสนทนากับทนายความที่ขึ้นชื่อว่าเก่งที่สุดเรื่องจัดการฟ้องหย่าสามีของ เกว็น เพอร์รี่ อดีตคู่นอนที่เขาเคยจริงจังด้วยมากที่สุด แต่กลับไม่เคยรักเลย เขาเข้าใจตัวเองมากขึ้นเมื่อได้รู้จักกับพิรชา
"ขอบคุณมากนะคะ ปีเตอร์ คุณคือเพื่อนที่ดีที่สุดของเกว็นเลยนะคะ หากฉันไม่พึ่งพาคนมีอำนาจอย่างคุณ จอร์จไม่มีทางปล่อยฉันไปแน่ๆ ถ้าไม่รังเกียจฉันอยากจะตอบแทนน้ำใจของคุณบ้างเล็กน้อยก็ยังดี" ร่างสูงโปร่งขยับมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกันกับเขา มือเรียวรูปไล้ไปทั่วบริเวณอกกว้างอย่างถือวิสาสะ เธอเชื่อมั่นว่าลีลาอันเร่าร้อนของตนจะทำให้เขายอมมีเซ็กส์กับเธอและหวนกลับมาสานสัมพันธ์อีกครั้ง มือแข็งแรงคว้าข้อมือของเธออกทันทีที่เธอเลื่อนต่ำลงจนเกือบถึงเป้ากางเกงที่ยังคงนิ่งสงบไม่นึกขันหรือมีอารมณ์ร่วมใดๆ เลย ในหัวเขาคิดถึงแต่เรือนร่างเปลือยเปล่าของพิรชาคนเดียวเท่านั้น
"ถ้าคุณซาบซึ้งที่ผมช่วยคุณจริงๆ อย่าทำแบบนี้อีก ผมไม่ต้องการที่จะมีอะไรกับใครทั้งนั้นแหละ"
"เพราะว่าคุณมีความรักหรือเปล่าคะ ถึงนึกอยากหวงตัวขึ้นมา"
"ก็แค่ไม่อยากเอา ไม่มีอารมณ์" เกว็นเจ็บใจที่รู้ความจริงว่าผู้หญิงที่เธอเจอเมื่อเช้ามีความสำคัญกับเขามากกว่าคู่นอนธรรมดา
"ถ้าอย่างนั้นเราไปทานข้าวกันเถอะนะคะ"
"ได้ แต่ผมขอตัวไปเอาของที่ห้องก่อนนะ" ปีเตอร์สาวเท้าขึ้นบันไดไปชั้นสองและตรงดิ่งไปยังห้องนอนของตน เขาเคาะประตูสามครั้งก่อนจะถือวิสาสะเปิดเข้าไปแต่กลับพบเพียงความว่างเปล่า เขาหาเธอจนทั่วห้อง โทรเข้าเบอร์มือถือก็ไม่ติด
"ยัยตัวแสบ คิดจะหนีผมไปอย่างนั้นเหรอ" เขาหงุดหงิดและต่อสายถึงเจคให้ช่วยตามหาเธอ
"ผมสะกดรอยตามเธอมาจนถึงที่จัดงานเดินแบบคืนนี้ครับ เธอกำลังซ้อมอยู่ครับ"
"เฝ้าไว้อย่าให้คลาดสายตา ถ้ามีผู้ชายคนไหนเข้าใกล้เธอให้รายงานฉันด้วย" เจคหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนรับคำเจ้านายพลางมองไปหาพิรชา
"คุณนี่มีอะไรดีนะ" เจคตั้งคำถามที่กำลังรอค้นหาคำตอบ
ค่ำคืนวันศุกร์ที่ทุกคนรอคอยเพราะผู้คนคราคร่ำต่างท่องราตรีเพื่อปลดปล่อยความเครียด ในขณะที่เวทีเดินแบบที่ยิ่งใหญ่อีกงานหนึ่งของปี และรวบรวมนางแบบระดับท็อปของโลกมาไว้ในงานนี้โดยเฉพาะ พิรชาที่กำลังมีชื่อเสียงและมาแรงที่สุดในตอนนี้ ว่าที่นางแบบโลกเดินเปิดเวทีในชุดซีทรูสีดำพริ้วไหวตามแรงลมแลเห็นเนินนมขาวอวบอิ่มล้นทะลัก มองลึกเข้าไปอีกเพียงนิดเดียวก็สามารถเห็นหัวนมที่ส่ายไปมาตามแรงเดินอย่างน่าหลงใหลปลุกอารมณ์ชายทั่วโลก ปีเตอร์ซึ่งนั่งติดขอบเวทีแทบบ้าคลั่งกับการกระทำของเธอที่ไม่เคยเห็นแก่คำสั่งของเขาเลย เกว็นซึ่งเกาะแขนเขาไว้ตลอดเวลาไม่ยอมปล่อยทำให้เขาแสดงออกไม่ได้มากนัก
"ที่แท้แม่นี่ก็นางแบบฮอตนี่เอง ดีล่ะจะได้เล่นงานง่ายหน่อย" เธอพูดกับตัวเองเบาๆ ในขณะที่ปีเตอร์กำลังหงุดหงิดแทบนั่งไม่ติดเก้าอี้
"นี้คุณ คืนนี้กลับบ้านกับเจคไปก่อนนะ ผมมีธุระเรื่องงานกับเพื่อน"
"ให้เกว็นอยู่ด้วยไม่ได้เหรอคะ จะอยู่ให้เงียบบบบ ที่สุดเลยค่ะ" เธอทำเสียงอ้อน
"อย่าเซ้าซี้ อ้อ อีกเรื่องหนึ่งพรุ่งนี้คุณต้องย้ายออกไปอยู่ที่อพาร์ตเมนต์ที่เจคหาไว้ให้ ไม่มีข้อแม้" เขาสั่งเสียงแข็งก่อนจะลุกจากเก้าอี้ไป
พิรชามาร่วมงานปาร์ตี้ฉลองงานเดินแบบครั้งสำคัญกับบรรดาผองเพื่อนที่ร้านอาหารกึ่งผับ งานคืนนี้ไม่ได้เป็นงานของเกรทแบรนด์เธอจึงรู้สึกอิสระ
"นี่พีซ แกลองน้ำหอมกลิ่นนี้ดูสิ ฉีดทีนึงรับรองผู้ชายทั้งโลกรุมตอมแกชัวร์" พิรชายกบรั่นดีซดจนหมดแก้ว
"ต่อให้หอมแค่ไหน ถ้าผู้ชายเขาไม่รักเขาก็ไม่มาหรอก" เธอแสดงสีหน้าเซ็งๆ
"พูดอย่างกับแกอกหักงั้นแหละ หวังว่าคงไม่ใช่บอสแบดบอยของเราหรอกนะที่ฟันแกแล้วทำให้แกอกหักเนี่ย"
"แล้วแกจะพูดถึงเค้าทำไม เสียบรรยากาศหมด" เธอยกบรั่นดีที่รสชาติช่างหอมหวานยิ่งกว่าอะไรในเวลานี้ แต่แปลกดื่มยังไงก็ไม่เมา
"งั้นต้องเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายรุก ทำให้เขาครางชื่อเธอ เรียกชื่อเธอประหนึ่งว่ากำลังจะขาดใจ ทำให้เขาทรมารที่เธอไม่ไปหาสักที อะไรประมาณนี้รับรองแกได้ผู้ชายคนนั้นมาเป็นสามี ชัวร์" พิรชาหัวเราะเบาๆพร้อมกับกระดกแก้วบรั่นดีอีกหน ก็ยังไม่เมา
"โอ้มายก๊อด ดูซิใครมา บอสขา หล่อลากกกมาเชียวนะคะวันนี้ มาหานางแบบคนไหนไปกินล่ะคะ" นางแบบสาวอดีตคู่นอนเมามากขนาดกล้าแซวบอสหนุมผู้ที่ขึ้นชื่อว่าดุและดันเก่ง
เขาเดินตรงดิ่งมาหาพิรชาโดยไม่สนสายตาและเสียงเรียกของใครเลย มือหนาคว้าแก้วบรั่นดีออกจากมือเธอและวากระแทกลงบนโต๊ะ
"คุณดื่มอะไรมากมายขนาดนี้ กลับบ้านเดี๋ยวนี้"
"เอ...นี่บอสสุดหล่อนี่นา มาได้ไงคะ" พิรชาดึงร่างสูงเขามาซบทั้งที่ปากบอกไม่เมาแต่อาการแทบไม่ไหว
"หอมจัง" เธอซุกใบหน้าสวยตรงหน้าท้องของชายหนุ่ม อารมณ์ความเป็นชายเดือดพร่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาต้องการเธอเหลือเกิน
"กลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ หรืออยากให้คนอื่นรู้กันหมดว่าเราเป็นอะไรกัน" สายตาแทบทุกคู่จับจ้องมาที่เธอ
"กลับก็ได้แต่คุณต้องไปส่งฉันที่บ้านของฉันนะคะ ถ้าไปบ้านคุณฉันก็ต้องเจอกับเมียคุณแน่ๆ" เธอพูดในขณะที่เขาลากเธอออกมา
"คุณพูดอะไรของคุณ เมียบ้าบออะไรที่ไหน?"
"คุณนั่นแหละคือเมียของผม และผมจะทำโทษที่คุณบังอาจไปใส่ชุดบ้าๆ นั่นให้คนทั้งโลกดู ผมจะโกรธคุณจริงจังแล้วนะ"
"ผู้ชายเลวๆ แบบคุณเนี่ยนะ คอยดูเถอะคุณจะต้องเจ็บปวดที่สุดเหมือนที่คุณทำให้ฉันเจ็บ" เธอพยายามดึงสติ
"ไปคุยกันที่บ้าน" เขาจับเธอยัดเข้ารถและขับมุ่งตรงไปยังบ้านของเธอ พิรชาสร่างเมาเล็กน้อยเมื่อผิวหนังกระทบกับแอร์เย็นภายในรถ เขาอุ้มเธอเข้าบ้านและถือวิสาสะพาเธอเข้าห้อง สีโคมไฟและสีเหลืองของผนังห้องแลดูอบอุ่น เขาวางเธอลงบนเตียงนุ่ม
"เดี๋ยวสิ คุณอย่าไปไหนนะคะ" เธอลุกขึ้นนั่งและกอดเอวของเขาไว้ ดวงหน้าหวานหลับตาพริ้มซุกไซ้ไปมาตรงหน้าท้องทำให้เจ้านั่นของเขาขยายตัวขึ้นและแข็งในที่สุด
พิรชาบรรจงถอดเสื้อสูทของปีเตอร์ออกในขณะที่ใบหน้าเธอซุกไซ้ซอกคอของเขา ปีเตอร์ยิ้มพอใจ เธอถอดเนคไทและแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างบรรจง ริมฝีปากบางจูบไล้ไปทั่วอกกว้างที่มีขนดก เธอใช้ปลายลิ้นอุ่นแตะหัวนมของชายหนุ่มก่อนจะเลียวนรอบๆ เหมือนที่เขาทำให้เธอ พิรชาผลักเขาให้นอนลงบนเตียง
"วันนี้คุณต้องเป็นของพีซนะคะ คุณแค่นอนอยู่เฉยๆ พีซจะทำเองค่ะ" เธอใช้เนคไทผูกข้อมือทั้งสองข้างของเขาไว้กับหัวเตียง ชายหนุ่มไม่ขัดขืน เธอค่อยๆถอดกางเกงของเขาออก แท่งแข็งแรงที่ใหญ่และยาวแข็งตัวเต็มที่ พิรชาใช้ปลายลิ้นอุ่นแตะเบาๆ ที่หัวเจ้านั่น
"อ้าส์" ปีเตอร์ส่งเสียงคราง
- Writer
