เพราะเด็กมันน่ารัก ไอ้คินน์เลยยอมโง่

1714 Words
ซีรีส์ อาเฮียหลงเด็ก เพราะเด็กมัน…อ้อน ตอนที่ 4 เพราะเด็กมันน่ารัก ไอ้คินน์เลยยอมโง่ สติหลุดคิดไปถึงดาวอังคาร ผมเปิดบริสุทธิ์ผู้หญิง แล้วอีผู้หญิงคนนี้มันต้องยังเป็นผู้เยาว์แน่ๆ ตายห่าของไอ้คินน์แล้วไหมล่ะ จะทำไงดีว่ะเนี่ย พ่อแม่เด็กได้มาลากคอกูแน่ๆ ไม่ใช่…มันอาจมีอะไรผิดพลาดก็ได้ ผมรีบกดย้ำโทรกลับไปหาไอ้คลาสทันที “ ไอ้คลาส มึงเช็กดูสิว่าอีฝนมันไม่ได้มาหากู ” ( ผมเช็กดูแล้วคับเฮียคินน์ อีฝนมันต้องไปเฝ้าไข้ป้ามันที่โรงพยาบาล คืนนี้ได้แน่นอนคับเฮีย เดี๋ยวผมจัดเบิ้ลสองเป็นค่าเสียเวลาให้เฮียคินน์เลยคับ ” “ ………….. ” มันยิ่งตอกย้ำความผิดของผมเข้าไปอีก “ ว่าแต่เฮียคินน์มีอะไรรึเปล่าคับ ” “ เปล่า ไม่มีอะไร ” “ งั้นคืนนี้ผมส่งไปนะคับเฮีย ” “ ไม่ต้อง กูไม่พร้อม ” “ โอเคคับ เฮียคินน์เ****นก็โทรหาผมนะคับ ” “ เออ ” ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอ้คลาสส่งมา แล้วอีเด็กนี่มันเป็นใครว่ะ มันเข้ามาในห้องผมได้ยังไง คิดแล้วเครียดเว้ย จากที่เครียดเรื่องอาม่าเกาผมแทบจะร่วงหมดหัว ตอนนี้ผมไอ้คินน์หัวจะล้านแล้ว ก่อนที่มันจะตื่นไอ้คินน์รีบใส่เสื้อผ้าให้อีนี่ก่อน มันรู้สึกตัวแล้วกรี๊ดโวยวายขึ้นมา ไอ้คินน์ได้โดนข้อหาใหญ่ติดคุกหัวโตแน่… “ นี่ นี่ ตื่น ” ผมต้องตัดสินใจเขย่าตัวอีเด็กนี่ เกือบเที่ยงแต่มันยังไม่ยอมตื่น ผมต้องปลุกเลย ก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปกันใหญ่กว่านี้ มันรู้สึกตัวหงายหน้ามามองผม “ สบายดีค่ะลุง ลุงเป็นลุงของมะพร้าวเหรอคะ ” มันยกมือไหว้ผม คนที่ชื่อมะพร้าวคือเจ้าของห้องนี้ “ ไม่ใช่ นี่ห้องของกู เพื่อนมึงขายห้องนี้แล้ว ” “ ทำไมมะพร้าวไม่บอกแกล้มล่ะคะ ” “ กูจะไปรู้เพื่อนมึงไหม ” “ ลุงเป็นคนซื้อทำไมลุงไม่ถามล่ะคะ ลุงเซ่อจังเลยนะคะ ” “ มึงว่ากูเหรอว่ะ ” “ ค่ะ แกล้มว่าลุง ลุงโง่ค่ะ ” “ ………….. ” ไอ้บ้าเอ้ย อีเด็กนี้ทำผมเงิบหน้าเสียไปชั่วขณะเลย ไม่เคยมีใครกล้าว่าผมแบบนี้นอกจากอาม่า “ ลุกเดี๋ยวนี้นะอีเด็กบ้า ” “ แกล้มชื่อกับแกล้มค่ะลุง ” มันทำตาปริบๆให้ผม ก่อนจะซุกเข้าไปในผ้าห่มเพื่อจะนอนต่อ “ อีกับแกล้ม ลุกมาคุยกับกูเดี๋ยวนี้นะ ” มันไม่สนใจผมเลย ผมต้องดึงผ้าห่มลากมันให้ออกลุก แต่มันกลับดึงผ้าห่มกลับไป ทำไอ้คินน์แรงน้อยนิดคนนี้ล้มลงไปนอนข้างๆอีกับแกล้ม ตึก~ตึก~ตึก ตากลมโต ขนตาโคตรงอน คิ้วดกดำ จมูกเป็นสัน ริมฝีปากแดงก่ำอวบอิ่ม กลิ่นตัวที่หอมยั่วเพศมันลอยเข้ามาแตะจมูกไอ้คินน์อีกแล้ว ทำไอ้คินน์กลืนน้ำลายเหงือกใหญ่ “ ลุงใจเต้นแรงจัง ลุงเป็นโรคความดันเหรอคะ ” อีเด็กนี่มันแช่งให้ผมเป็นโรคความดันแล้ว “ มึงแช่งกูเหรอว่ะ ” “ แกล้มไม่ได้แช่งค่ะ ลุงเป็นโรคเบาหวานด้วยไหมคะ ” “ อีนี่ กูไม่ได้เป็น ” “ แต่โรคความดันกับเบาหวานเป็นของคู่กันนะคะ ลุงเป็นโรคความดันต้องเป็นเบาหวานด้วยสิคะ ” โอ๊ยยยอีเด็กเหี้ย ฟ้าให้หน้าตาสวยมาแต่ลืมให้วิธีใช้มึงมารึไงอีดอก “ กูไม่ได้เป็นโรคเหี้ยอะไรทั้งนั้น ” “ แต่แกล้มได้ยินเสียงหัวใจลุงใจเต้นแรงมากเลยนะคะ ” “ …………. ” “ อุ้ย ลุงหน้าแดง หูก็แดง ลุงเขินที่อยู่ใกล้ๆแกล้มเหรอคะ ” “ ………… ” ลุกเลย ลุกออกห่างอีกับแกล้มให้ไวเลยไอ้คินน์ จะตอบแก้ตัวก็ไม่ได้ หลักฐานตัวแดงมันทนโท่อยู่ เลิ่กลั่กก็อย่าให้มันเห็น อย่าไปเขินมัน มันแค่สวย มันแค่น่ารัก ผมแค่เกือบจะแพ้ทางมันเอง “ มึงอย่ามาตีเนียน มึงมาอยู่ห้องกูได้ยังไง ” “ ลุงคะ แกล้มปวดตัวลุกไม่ไหว ลุงช่วยพยุงแกล้มไปนั่งข้างลุงได้ไหมคะ ” กูจะบอกว่าไม่ได้ ก็หาว่าไอ้คินน์ใจดำอีก เพราะผมที่มันปวดตัว ไอ้คินน์ก็ต้องไปช่วยพยุงมันอีก แล้วตัวมันโคตรหอม ไอ้คินน์แทบกลั้นหายใจไว้ “ อีกับแกล้ม มึงอายุเท่าไหร่ มึงเข้ามาอยู่ในห้องกูได้ยังไง ” ผมรีบยิงคำถามก่อนเลย จะได้ตั้งสติมีเวลาคิดว่าจะเอายังไงกับชีวิตตัวเอง “ แกล้มอายุ 24 ค่ะ แกล้มมาหามะพร้าวค่ะ แต่แกล้มไม่รู้ว่ามะพร้าวขายห้องไปแล้วค่ะ แกล้มเลยกดรหัสเข้าห้องมาเลย ” บอกเลยว่าทำผมดุมันไม่ลงเลย แอบสงสารมันเหมือนกันที่เพื่อนไม่บอกว่าขายห้อง จนมันต้องมาตกเป็นเมียผมแบบนี้ แต่มันหน้าเด็กมากเลยนะ ไอ้คินน์สบายใจเลย อีกับแกล้มไม่ใช่ผู้เยาว์ “ ลุงคะ เรามีอะไรกันเหรอคะ ” “ เอ่อ… ” อีกับแกล้มมันคงเห็นสภาพตัวเอง เห็นถุงยางที่ผมใช้เท้าเขี่ยๆไปมุมห้อง ไอ้คินน์ถึงกับเลิ่กลั่กเลย “ แกล้มเสียซิงให้ลุงแล้วเหรอคะ ” “ เห้ยๆ มึงอย่าร้องนะเว้ย กูไม่ได้ข่มขืนมึงนะ มึงมานอนห้องกูเองนะเว้ย ” “ แกล้มเป็นอะไรของลุงเหรอคะ ” อีกับแกล้มมันเอียงคอถามผม แววตามันไม่ได้เศร้าสร้อยเสียใจ มันมองผมทำตาปริบๆ เมมปากแน่นรอฟังคำตอบจากผม อีกับแกล้มเล่นยิงคำถามนี้ ไอ้คินน์ต้องตอบว่าอะไรเนี่ย “ มึงอยากเป็นอะไรว่ะ ” “ แกล้มอยากเป็นเด็กของลุงค่ะ ” มันยิ้มให้ผม มันเป็นรอยยิ้มที่น่าเอ็นดูเป็นบ้าเลย ทำไอ้คินน์ดั่งคนตกในภวังค์อีของกับแกล้มแล้ว “ ลุงคะ ให้แกล้มเป็นเด็กของลุงนะคะ ” หยุบหนอพองหนอ อีกับแกล้มมาเข้ามากอดผม ทำไอ้คินน์ยกมือแทบเหนือหัวอย่าให้โดนตัวมัน ตั้งสติก่อน ไอ้คินน์มึงอย่าเพิ่งช็อกตายไปนะเว้ย “ อะ อืม ” “ ลุงพูดสิคะ ว่าแกล้มเป็นเด็กของลุง ” “ มะ มึงเป็นเด็กของกู ” “ ลุงน่ารักจังเลยค่ะ ถึงลุงจะแก่แต่ลุงหล่อ แกล้มชอบลุงค่ะ ” “ ………… ” ตาย…ไอ้คินน์ตายสงบศพสีชมพู ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองตัวลอยยิ้มยังคนเมากาวขนาดนี้มาก่อนเลย “ ลุงคะ แกล้มหิวค่ะ ” “ มึงจะกินอะไร ” “ แกล้มไม่รู้ค่ะ แกล้มแพ้แค่หมึกกับกุ้ง ที่เหลือกินได้หมดเลยค่ะ ลุงจะให้แกล้มกินอะไรเหรอคะ ” “ มึงไปอาบน้ำ กูจะไปทำอะไรให้กิน ” “ ลุงทำอาหารเป็นด้วยเหรอคะ ” “ กูเป็นเชฟนะเว้ย รู้ไว้ด้วย ” “ ทำไมลุงน่ารักอย่างนี้ล่ะคะ ถึงลุงจะแก่แต่ลุงเก่ง แกล้มชอบลุงจังเลยค่ะ ” “ ………….. ” ไอ้คินน์รีบลุกออกจากตรงนี้เลย เอามือจับหัวใจตัวเอง กูเป็นโรคความดันแล้วรึเปล่าว่ะ ใจเต้นแรงแทบจะช็อกตาย เสียงอีกับแกล้มเข้าห้องน้ำไป ผมทำข้าวผัดให้มัน ในชีวิตไม่เคยทำอาหารให้ผู้หญิงที่เอาแบบนี้เลย แต่ไม่รู้ทำไมอยากทำให้อีกับแกล้ม ไม่นานมันก็เดินออกมาด้วยเสื้อผ้าของผม ไอ้คินน์ไม่ดุ อนุญาตมันเลย มันน่ารักน่ามองจะใส่อะไรก็ใส่ไปเลย “ ลุงคะ แกล้มอยู่กับลุงได้ไหมคะ ” “ มึงจะบ้าเหรอ มึงจะมาอยู่กับกูได้ยังไง ” เพี๊ยะ~~ “ โอ๊ยย อีกับแกล้มมึงตบกูทำไมเนี่ย ” บ้าเอ้ย…อีกับแกล้มตบผมหน้าสั่น ช้อนที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากร่วงจากมือเลย “ แกล้มเป็นเด็กของลุง ทำไมถึงไม่ให้แกล้มอยู่ด้วยคะ ตอบค่ะ ” “ ก็… ” “ ลุงคิดไม่ออก แกล้มอยู่กับลุงได้ ลุงไม่ต้องอนุญาต แกล้มอนุญาตตัวเองค่ะ ” “ แล้วมึงจะถามกูทำเหี้ยไร ” “ นั่นน่ะสิคะ แกล้มจะถามคนสมองฉลาดน้อยอย่างลุงทำไมกันนะ แก่แล้วโง่ แกล้มฉลาดกว่าเยอะเลยค่ะ ” ถ้าผมจะจับจานข้าวของอีกับแกล้มเททิ้งไม่ให้มันแดก จะหาว่าผมใจร้ายรังแกเด็กไปไหม เคยได้ยินซ้อเหมยลี่ด่าว่าเฮียครูสพี่ชายผม เคยสงสัยทำไมเฮียครูสถึงไม่โกรธแต่กลับยอมรับทุกอย่าง วันนี้ไอ้คินน์เข้าใจแล้ว เพราะเด็กมันน่ารัก ไอ้คินน์เลยยอมโง่ อีกับแกล้มมันนั่งดูโทรทัศน์อย่างเงียบๆไม่มารบกวนประสาทผมที่นั่งทำงาน ผมไม่ได้ทำหรอกนะ นั่งมองอีกับแกล้มเลย มันไม่มีโทรศัพท์ มันไม่มีอะไรเลยสักอย่าง ทำผมแอบสงสัยในตัวมันมาก แปะๆๆ “ ลุงคะ มานอนกับแกล้มสิคะ ” อีกับแกล้มที่นอนอยู่บนเตียงของผม มันตบเตียงเบาๆเรียกผมที่นั่งอยู่ที่โซฟาไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิต ไอ้คินน์ก็ซื่อเดินต้อยๆขึ้นเตียงไปนอนข้างๆอีกับแกล้ม ผมล้มตัวนอนปุ๊บอีกับแกล้มเข้ามากอดผมปั๊บเลย “ ลุงโรคความดันกำเริบอีกแล้วเหรอคะ ” ผมอยากจะตอบว่ากูเขินมึงอีดอก มันเล่นกอดซุกผมขนาดนี้ น้องชายผมขึ้นจะชี้โด่แล้ว “ ตัวลุงอุ่นจังเลยค่ะ แกล้มอยากนอนกอดลุงทุกคืนเลยค่ะ ” มันเป็นประโยคที่อบอุ่นแต่แฝงอะไรอยู่ในนั้น อีกับแกล้มมันต้องเจออะไรในชีวิตอยู่แน่ๆ “ อีกับแกล้ม มีอะไรเล่ากูได้นะ ” “ ………….. ” ผมหันไปมองมัน มันซุกผมหลับไปแล้ว อีกับแกล้มมันนอนหลับน่าเอ็นดูมาก ผมไม่เคยใจเต้นแรง ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมากอดเลย จุ๊บ~~ “ !!! ” บ้าเอ๊ย นี่ผมเผลอจุ๊บอีกับแกล้มไปเหรอนี่ ตาย…ไอ้คินน์ตายแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD