ซีรีส์ อาเฮียหลงเด็ก
เพราะเด็กมัน…อ้อน
ตอนที่ 4 เพราะเด็กมันน่ารัก ไอ้คินน์เลยยอมโง่
สติหลุดคิดไปถึงดาวอังคาร ผมเปิดบริสุทธิ์ผู้หญิง แล้วอีผู้หญิงคนนี้มันต้องยังเป็นผู้เยาว์แน่ๆ ตายห่าของไอ้คินน์แล้วไหมล่ะ จะทำไงดีว่ะเนี่ย พ่อแม่เด็กได้มาลากคอกูแน่ๆ ไม่ใช่…มันอาจมีอะไรผิดพลาดก็ได้ ผมรีบกดย้ำโทรกลับไปหาไอ้คลาสทันที
“ ไอ้คลาส มึงเช็กดูสิว่าอีฝนมันไม่ได้มาหากู ”
( ผมเช็กดูแล้วคับเฮียคินน์ อีฝนมันต้องไปเฝ้าไข้ป้ามันที่โรงพยาบาล คืนนี้ได้แน่นอนคับเฮีย เดี๋ยวผมจัดเบิ้ลสองเป็นค่าเสียเวลาให้เฮียคินน์เลยคับ ”
“ ………….. ” มันยิ่งตอกย้ำความผิดของผมเข้าไปอีก
“ ว่าแต่เฮียคินน์มีอะไรรึเปล่าคับ ”
“ เปล่า ไม่มีอะไร ”
“ งั้นคืนนี้ผมส่งไปนะคับเฮีย ”
“ ไม่ต้อง กูไม่พร้อม ”
“ โอเคคับ เฮียคินน์เ****นก็โทรหาผมนะคับ ”
“ เออ ”
ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอ้คลาสส่งมา แล้วอีเด็กนี่มันเป็นใครว่ะ มันเข้ามาในห้องผมได้ยังไง คิดแล้วเครียดเว้ย จากที่เครียดเรื่องอาม่าเกาผมแทบจะร่วงหมดหัว ตอนนี้ผมไอ้คินน์หัวจะล้านแล้ว ก่อนที่มันจะตื่นไอ้คินน์รีบใส่เสื้อผ้าให้อีนี่ก่อน มันรู้สึกตัวแล้วกรี๊ดโวยวายขึ้นมา ไอ้คินน์ได้โดนข้อหาใหญ่ติดคุกหัวโตแน่…
“ นี่ นี่ ตื่น ”
ผมต้องตัดสินใจเขย่าตัวอีเด็กนี่ เกือบเที่ยงแต่มันยังไม่ยอมตื่น ผมต้องปลุกเลย ก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปกันใหญ่กว่านี้ มันรู้สึกตัวหงายหน้ามามองผม
“ สบายดีค่ะลุง ลุงเป็นลุงของมะพร้าวเหรอคะ ” มันยกมือไหว้ผม คนที่ชื่อมะพร้าวคือเจ้าของห้องนี้
“ ไม่ใช่ นี่ห้องของกู เพื่อนมึงขายห้องนี้แล้ว ”
“ ทำไมมะพร้าวไม่บอกแกล้มล่ะคะ ”
“ กูจะไปรู้เพื่อนมึงไหม ”
“ ลุงเป็นคนซื้อทำไมลุงไม่ถามล่ะคะ ลุงเซ่อจังเลยนะคะ ”
“ มึงว่ากูเหรอว่ะ ”
“ ค่ะ แกล้มว่าลุง ลุงโง่ค่ะ ”
“ ………….. ” ไอ้บ้าเอ้ย อีเด็กนี้ทำผมเงิบหน้าเสียไปชั่วขณะเลย ไม่เคยมีใครกล้าว่าผมแบบนี้นอกจากอาม่า
“ ลุกเดี๋ยวนี้นะอีเด็กบ้า ”
“ แกล้มชื่อกับแกล้มค่ะลุง ” มันทำตาปริบๆให้ผม ก่อนจะซุกเข้าไปในผ้าห่มเพื่อจะนอนต่อ
“ อีกับแกล้ม ลุกมาคุยกับกูเดี๋ยวนี้นะ ” มันไม่สนใจผมเลย ผมต้องดึงผ้าห่มลากมันให้ออกลุก แต่มันกลับดึงผ้าห่มกลับไป ทำไอ้คินน์แรงน้อยนิดคนนี้ล้มลงไปนอนข้างๆอีกับแกล้ม
ตึก~ตึก~ตึก
ตากลมโต ขนตาโคตรงอน คิ้วดกดำ จมูกเป็นสัน ริมฝีปากแดงก่ำอวบอิ่ม กลิ่นตัวที่หอมยั่วเพศมันลอยเข้ามาแตะจมูกไอ้คินน์อีกแล้ว ทำไอ้คินน์กลืนน้ำลายเหงือกใหญ่
“ ลุงใจเต้นแรงจัง ลุงเป็นโรคความดันเหรอคะ ” อีเด็กนี่มันแช่งให้ผมเป็นโรคความดันแล้ว
“ มึงแช่งกูเหรอว่ะ ”
“ แกล้มไม่ได้แช่งค่ะ ลุงเป็นโรคเบาหวานด้วยไหมคะ ”
“ อีนี่ กูไม่ได้เป็น ”
“ แต่โรคความดันกับเบาหวานเป็นของคู่กันนะคะ ลุงเป็นโรคความดันต้องเป็นเบาหวานด้วยสิคะ ” โอ๊ยยยอีเด็กเหี้ย ฟ้าให้หน้าตาสวยมาแต่ลืมให้วิธีใช้มึงมารึไงอีดอก
“ กูไม่ได้เป็นโรคเหี้ยอะไรทั้งนั้น ”
“ แต่แกล้มได้ยินเสียงหัวใจลุงใจเต้นแรงมากเลยนะคะ ”
“ …………. ”
“ อุ้ย ลุงหน้าแดง หูก็แดง ลุงเขินที่อยู่ใกล้ๆแกล้มเหรอคะ ”
“ ………… ” ลุกเลย ลุกออกห่างอีกับแกล้มให้ไวเลยไอ้คินน์ จะตอบแก้ตัวก็ไม่ได้ หลักฐานตัวแดงมันทนโท่อยู่ เลิ่กลั่กก็อย่าให้มันเห็น อย่าไปเขินมัน มันแค่สวย มันแค่น่ารัก ผมแค่เกือบจะแพ้ทางมันเอง
“ มึงอย่ามาตีเนียน มึงมาอยู่ห้องกูได้ยังไง ”
“ ลุงคะ แกล้มปวดตัวลุกไม่ไหว ลุงช่วยพยุงแกล้มไปนั่งข้างลุงได้ไหมคะ ” กูจะบอกว่าไม่ได้ ก็หาว่าไอ้คินน์ใจดำอีก เพราะผมที่มันปวดตัว ไอ้คินน์ก็ต้องไปช่วยพยุงมันอีก แล้วตัวมันโคตรหอม ไอ้คินน์แทบกลั้นหายใจไว้
“ อีกับแกล้ม มึงอายุเท่าไหร่ มึงเข้ามาอยู่ในห้องกูได้ยังไง ” ผมรีบยิงคำถามก่อนเลย จะได้ตั้งสติมีเวลาคิดว่าจะเอายังไงกับชีวิตตัวเอง
“ แกล้มอายุ 24 ค่ะ แกล้มมาหามะพร้าวค่ะ แต่แกล้มไม่รู้ว่ามะพร้าวขายห้องไปแล้วค่ะ แกล้มเลยกดรหัสเข้าห้องมาเลย ” บอกเลยว่าทำผมดุมันไม่ลงเลย แอบสงสารมันเหมือนกันที่เพื่อนไม่บอกว่าขายห้อง จนมันต้องมาตกเป็นเมียผมแบบนี้ แต่มันหน้าเด็กมากเลยนะ ไอ้คินน์สบายใจเลย อีกับแกล้มไม่ใช่ผู้เยาว์
“ ลุงคะ เรามีอะไรกันเหรอคะ ”
“ เอ่อ… ” อีกับแกล้มมันคงเห็นสภาพตัวเอง เห็นถุงยางที่ผมใช้เท้าเขี่ยๆไปมุมห้อง ไอ้คินน์ถึงกับเลิ่กลั่กเลย
“ แกล้มเสียซิงให้ลุงแล้วเหรอคะ ”
“ เห้ยๆ มึงอย่าร้องนะเว้ย กูไม่ได้ข่มขืนมึงนะ มึงมานอนห้องกูเองนะเว้ย ”
“ แกล้มเป็นอะไรของลุงเหรอคะ ” อีกับแกล้มมันเอียงคอถามผม แววตามันไม่ได้เศร้าสร้อยเสียใจ มันมองผมทำตาปริบๆ เมมปากแน่นรอฟังคำตอบจากผม อีกับแกล้มเล่นยิงคำถามนี้ ไอ้คินน์ต้องตอบว่าอะไรเนี่ย
“ มึงอยากเป็นอะไรว่ะ ”
“ แกล้มอยากเป็นเด็กของลุงค่ะ ” มันยิ้มให้ผม มันเป็นรอยยิ้มที่น่าเอ็นดูเป็นบ้าเลย ทำไอ้คินน์ดั่งคนตกในภวังค์อีของกับแกล้มแล้ว
“ ลุงคะ ให้แกล้มเป็นเด็กของลุงนะคะ ” หยุบหนอพองหนอ อีกับแกล้มมาเข้ามากอดผม ทำไอ้คินน์ยกมือแทบเหนือหัวอย่าให้โดนตัวมัน ตั้งสติก่อน ไอ้คินน์มึงอย่าเพิ่งช็อกตายไปนะเว้ย
“ อะ อืม ”
“ ลุงพูดสิคะ ว่าแกล้มเป็นเด็กของลุง ”
“ มะ มึงเป็นเด็กของกู ”
“ ลุงน่ารักจังเลยค่ะ ถึงลุงจะแก่แต่ลุงหล่อ แกล้มชอบลุงค่ะ ”
“ ………… ”
ตาย…ไอ้คินน์ตายสงบศพสีชมพู ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองตัวลอยยิ้มยังคนเมากาวขนาดนี้มาก่อนเลย
“ ลุงคะ แกล้มหิวค่ะ ”
“ มึงจะกินอะไร ”
“ แกล้มไม่รู้ค่ะ แกล้มแพ้แค่หมึกกับกุ้ง ที่เหลือกินได้หมดเลยค่ะ ลุงจะให้แกล้มกินอะไรเหรอคะ ”
“ มึงไปอาบน้ำ กูจะไปทำอะไรให้กิน ”
“ ลุงทำอาหารเป็นด้วยเหรอคะ ”
“ กูเป็นเชฟนะเว้ย รู้ไว้ด้วย ”
“ ทำไมลุงน่ารักอย่างนี้ล่ะคะ ถึงลุงจะแก่แต่ลุงเก่ง แกล้มชอบลุงจังเลยค่ะ ”
“ ………….. ” ไอ้คินน์รีบลุกออกจากตรงนี้เลย เอามือจับหัวใจตัวเอง กูเป็นโรคความดันแล้วรึเปล่าว่ะ ใจเต้นแรงแทบจะช็อกตาย
เสียงอีกับแกล้มเข้าห้องน้ำไป ผมทำข้าวผัดให้มัน ในชีวิตไม่เคยทำอาหารให้ผู้หญิงที่เอาแบบนี้เลย แต่ไม่รู้ทำไมอยากทำให้อีกับแกล้ม ไม่นานมันก็เดินออกมาด้วยเสื้อผ้าของผม ไอ้คินน์ไม่ดุ อนุญาตมันเลย มันน่ารักน่ามองจะใส่อะไรก็ใส่ไปเลย
“ ลุงคะ แกล้มอยู่กับลุงได้ไหมคะ ”
“ มึงจะบ้าเหรอ มึงจะมาอยู่กับกูได้ยังไง ”
เพี๊ยะ~~
“ โอ๊ยย อีกับแกล้มมึงตบกูทำไมเนี่ย ” บ้าเอ้ย…อีกับแกล้มตบผมหน้าสั่น ช้อนที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากร่วงจากมือเลย
“ แกล้มเป็นเด็กของลุง ทำไมถึงไม่ให้แกล้มอยู่ด้วยคะ ตอบค่ะ ”
“ ก็… ”
“ ลุงคิดไม่ออก แกล้มอยู่กับลุงได้ ลุงไม่ต้องอนุญาต แกล้มอนุญาตตัวเองค่ะ ”
“ แล้วมึงจะถามกูทำเหี้ยไร ”
“ นั่นน่ะสิคะ แกล้มจะถามคนสมองฉลาดน้อยอย่างลุงทำไมกันนะ แก่แล้วโง่ แกล้มฉลาดกว่าเยอะเลยค่ะ ” ถ้าผมจะจับจานข้าวของอีกับแกล้มเททิ้งไม่ให้มันแดก จะหาว่าผมใจร้ายรังแกเด็กไปไหม
เคยได้ยินซ้อเหมยลี่ด่าว่าเฮียครูสพี่ชายผม เคยสงสัยทำไมเฮียครูสถึงไม่โกรธแต่กลับยอมรับทุกอย่าง วันนี้ไอ้คินน์เข้าใจแล้ว เพราะเด็กมันน่ารัก ไอ้คินน์เลยยอมโง่
อีกับแกล้มมันนั่งดูโทรทัศน์อย่างเงียบๆไม่มารบกวนประสาทผมที่นั่งทำงาน ผมไม่ได้ทำหรอกนะ นั่งมองอีกับแกล้มเลย มันไม่มีโทรศัพท์ มันไม่มีอะไรเลยสักอย่าง ทำผมแอบสงสัยในตัวมันมาก
แปะๆๆ
“ ลุงคะ มานอนกับแกล้มสิคะ ”
อีกับแกล้มที่นอนอยู่บนเตียงของผม มันตบเตียงเบาๆเรียกผมที่นั่งอยู่ที่โซฟาไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิต ไอ้คินน์ก็ซื่อเดินต้อยๆขึ้นเตียงไปนอนข้างๆอีกับแกล้ม ผมล้มตัวนอนปุ๊บอีกับแกล้มเข้ามากอดผมปั๊บเลย
“ ลุงโรคความดันกำเริบอีกแล้วเหรอคะ ”
ผมอยากจะตอบว่ากูเขินมึงอีดอก มันเล่นกอดซุกผมขนาดนี้ น้องชายผมขึ้นจะชี้โด่แล้ว
“ ตัวลุงอุ่นจังเลยค่ะ แกล้มอยากนอนกอดลุงทุกคืนเลยค่ะ ” มันเป็นประโยคที่อบอุ่นแต่แฝงอะไรอยู่ในนั้น อีกับแกล้มมันต้องเจออะไรในชีวิตอยู่แน่ๆ
“ อีกับแกล้ม มีอะไรเล่ากูได้นะ ”
“ ………….. ” ผมหันไปมองมัน มันซุกผมหลับไปแล้ว อีกับแกล้มมันนอนหลับน่าเอ็นดูมาก ผมไม่เคยใจเต้นแรง ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมากอดเลย
จุ๊บ~~
“ !!! ”
บ้าเอ๊ย นี่ผมเผลอจุ๊บอีกับแกล้มไปเหรอนี่ ตาย…ไอ้คินน์ตายแล้ว