ตอนที่ 15

1000 Words

บทที่ 15             “หนูนิด!...หนูนิด รออาก่อน...หนูนิด!”             เสียงตะโกนเรียกของไกรสูรย์ดังไปพร้อม ๆ กับที่ร่างสูงใหญ่วิ่งตามร่างบอบบางของคัทลียาไปไม่ห่าง ถึงสาวตัวเล็กจะวิ่งเร็วแค่ไหนแต่เธอก็ไม่ไวไปกว่าคนตัวโตขายาวที่วิ่งตามติดมาไม่กี่ก้าวก็ถึงตัว             “หนูนิด!...อาบอกว่าให้หยุดไง นี่จะไปไหน!”             ไกรสูรย์ลั่นคำถามด้วยเสียงกระด้างทันทีที่วิ่งมาถึงคอกม้าและเข้าประชิดร่างเล็กบอบบางซึ่งกำลังดึงสายบังเ**ยนลากเจ้าโชคดีออกมาจากคอกของมัน “ปล่อยนะคะคุณอา!...หนูนิดจะไปไหนมันก็เรื่องของหนูนิด คุณอาไม่เกี่ยว!” คัทลียาพยายามสะบัดข้อมือจากมือหนาใหญ่ที่กอบกุมเอาไว้แน่น ใบหน้าหล่อเหลาเปลี่ยนเป็นเครียดขึ้งถมึงทึงทันทีที่เห็นอาการดื้อดึงขัดขืนของเด็กในปกครอง และยิ่งได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งทำให้ความโกรธพุ่งปรี๊ด “ทำไมพูดกับอาอย่างนี้ หนูนิด! เธอลืมไปแล้วหรือว่ามาอยู่ที่นี่ในฐาน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD