@คฤหาสน์
รินดา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วรีบพิมพ์ไปหาคารอส
“คารอสจำเราได้ไหม เรารินดานะ“
รินดารอคารอสอย่างใจจดใจจ่อ ผ่านไป 1 ชั่วโมงแล้วคารอสก็ยังไม่ตอบ เธอเริ่มหงุดหงิด พอสักพักก็ขึ้นว่าอ่านแล้ว แต่! ไม่ตอบ
“เฮ้อออ! เล่นตัวชะมัด“
รินดาวางโทรศัพท์ดังปึกก! ด้วยความหงุดหงิด แล้วลุกไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จก็รีบมาเปิดโทรศัพท์ดู แต่คารอสก็ยังไม่ตอบ
“หรือว่าเขามีแฟนแล้วนะ“
รินดาเลยเข้าไปดู Facebook ของคารอส หน้าปกเป็นรูปคำว่า Single สถานะก็ขึ้นว่าโสด แต่ทว่าคารอสโพสต์หาแต่ผู้หญิงคนหนึ่งรวม ๆ แล้ว 10 กว่าโพสต์ได้
“หล่อขนาดนี้ กล้าทิ้งลงได้ยังไงกันนะ! ที่เขาไม่ตอบเราอาจเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้ก็ได้ แต่คงจะสวยสู้ฉันไม่ได้หรอก5555 คารอสเธอต้องเป็นของฉัน หึหึ พรุ่งนี้ฉันจะไปอ่อยให้เทอมาหลงรักฉันให้ได้เลย“
@6:00 น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ตื่นได้แล้วค่าา คุณหนูรินดาขา“
ป้าเย็นยกถาดที่มีแก้วนมอุ่น ๆ กับอาหารเช้าแสนอร่อยให้มาเสิร์ฟให้รินดา แล้วเดินออกจากห้องไป รินดาลุกขึ้นมาอาบน้ำทานข้าว วันนี้เธอใส่กระโปรงที่สั้นลงกว่าเดิม ฉีดน้ำหอมกลิ่นผู้หญิงอ่อน ๆ ใส่เสื้อในสีดำ ทาปากสีชมพูระเรื่อ ทำให้วันนี้เทอดูน่ารักสดใส
“วันนี้เหละเสร็จฉันแน่ คารอส“
เมื่อจัดการกับตัวเองเสร็จ รินดารีบหยิบของสำคัญไปด้วย
@โรงเรียนเอกชนชื่อดังในจังหวัด
รินดาเดินตรงไปหาเพื่อนสาว ที่โต๊ะนั่งสำหรับเมาท์เป็นประจำของพวกเธอ
“แหม ยิ้มหน้าระรื่นมาเลยนะยายรินดา กระโปรงนี่ก็สั้นลงไปอีกก“
แอนนี่พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“เออ ๆ สงสัยมันจะได้คารอสแล้วแน่นอน“
ลิเดียร์รีบต่อคำแอนนี่
“แหม่ พวกมึงก็พูดไป“
“สรุปได้แล้วววว ใช่ปะ“
แอนนี่และลิเดียร์ พูดพร้อมกันด้วยท่าทางทะเล้น
“ยัง!“
“อ้าว! แล้วทำไมมึงยิ้มหน้าบานมาเชียวว่ะ“
“ก็เพราะวันนี้ฉันจะมาอ่อยคารอสให้ได้ยังไงล่ะ หึ ๆ นั้นไง ๆ เหยื่อกูมาแล้วไปก่อนนะ บรัยยย“
รินดารีบเดินตรงไปหาคารอส พร้อมตะโกนว่า
“คารอสน ๆ ! รอด้วย“
คารอสหันหน้ามาตามต้นเสียง ที่ตัวเขาเองถูกเรียก
“คารอส ทำไมเมื่อคืนไม่ตอบฉันละ เขินเหรอ“
“อ่อ ป่าวนะพอดีว่าโทรศัพท์เราเสียอยู่เลยพิมพ์ตอบไปไม่ได้“
“อ๋อออ จ๊ะ“
รินดายิ้ม แล้วคิดในใจว่าอย่างน้อยก็ไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนั้น
“เย็นนี้ว่างไหม ไปหาไรทานกัน“
“อืมมมม ก็ว่างอยู่นะ ไปสิ“
“งั้นเย็นนี้ รินดารออยู่หน้าโรงเรียนนะ“
“OK ครับ งั้นเราเข้าเรียนก่อนนะบ๊ายบาย“
“บายยย“
รินดายิ้ม พร้อมคิดในใจว่าเป็นไปตามแผน หึ หึ
ตึ้งตึงตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ้งตึง
เสียงออดเลิกเรียน
รินดายืนรอคารอสอยู่หน้าโรงเรียน
“คารอสน ! ทางนี้“
คารอสเดินตรงไปหารินดา
“เราจะไปกินอะไรกันดีละ คารอสอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม “
รินดาโน้มตัวลงไปทางคารอส แล้วกระซิบข้างหูคารอสเบา ๆ
“หรืออยากินรินดาก็ได้นะ“
คารอสมีอาการหูแดงและหน้าเเดงมาก รินดาเห็นว่าคารอสเขิลเลยพูดเรื่องอื่น
“งั้นเราไปกันเถอะ รินดารู้จักแถวนี้ดี มีน้ำปั่นอยู่ร้านหนึ่งนะอร่อยมากกกกกกกกก รินดาไปกินกับเพื่อน ๆ อยู่บ่อย ๆ “
จากนั้นไม่รอช้ารินดารีบจับมือคารอสเดินไป โดยไม่รอคำตอบของคารอสเลย (รินดาของไรท์ค้าา จะไม่ให้คารอสแสดงความเห็นเลยใช่ไหมคะ )
@ร้านคาเฟ่xxx
ทั้งสองเดินไปเลือกโต๊ะที่จะนั่ง รินดาเลือกตรงที่เป็นแสงไฟสลัว ๆ มีเสียงเพลงเบา ๆ
“สวัสดีค่ะรับอะไรดีคะ“
“เอาน้ำแตงโมปั่น แก้วหนึ่งครับ/คะ“
ทั้งคู่พูดพร้อมกัน คารอสเขิลแล้วก้มหน้าไม่กล้าสบตารินดา ส่วนรินดายิ้ม จนหน้าบาน
“ค่ะ รอสักครู่นะคะ“
พนักงานกล่าวขึ้น ทั้ง 2 ได้สติ ตอบพนักงานไปว่า ครับ/คะ
ทั้งสองก็นั่งเล่นคุยกันไปสักพัก
“ได้แล้วค่า“
พนักงานยกน้ำปั่นมาเสริฟ์
“ คารอสกลับบ้านโดยรถเมย์ทุกวันเลยเหรอ“
“ใช่ครับ บางทีแม่ก็มารับบ้าง“
“อ๋อ แล้วบ้านคารอสไปทางไหนล่ะ“
คารอสก็บอกรินดาไป
“จริงดิ ไปทางเดียวกันเลย ! งั้น เอางี้ไหมเวลากลับบ้านคารอสกลับ กับ รินดาก็ได้นะ“
“ ไม่เป็นไรหรอกรินดา เราเกรงใจนะ “
“ ไม่เป็นไรหรอก รินดาเต็มใจ กลับบ้านกับรินดา นะ นะ นะ รินดาทำหน้าอ้อน เวลารินดานั่งรถกลับบ้านเหงามากเลยไม่มีเพื่อนคุย “
“ ก็ได้ครับ “
คารอสตอบตกลงแบบเขิล ๆ
“ รินดาเราขอไปเข้าห้องน้ำแปปหนึ่งนะ “
“โอเคร รีบมานะ คิดถึง “
คารอสยิ้ม หน้าแดง ไม่ได้ตอบอะไรแล้วเดินไป
“ งื้ออออ ใจละลายหมดแล้วคนอะไรหล่อเข้มเป็นบ้าถ้าไม่นับความซื่อบื่อไปด้วย “
รินดาได้สติ รีบหยิบของที่เตรียมาเทใส่แก้วคารอส
“เสร็จรินดาคนสวยแน่ คารอส หึหึ “
“นี้คุณเดินยังไง ของคุณนะ ของฉันหกหมดแล้วเนี่ย“
“เอ่ออ ขอโทษนะคะ “
“ ชางมันเหอะคะ มันหกไปแล้วก็ชั่งมัน ““
“คะ ขอโทดจริง ๆ นะคะ“
รินดาไม่ได้โมโหที่น้ำปั่นหกเท่าไหร่ แต่โมโหที่รินดาใส่ยาปลุกเซ็กส์ไปหมดขวดนี่สิ
“เฮ้อแผนที่ฉันเตรีมมาทั้งคืน จบกัน“
“รินดาเป็นไรไหม“
“ไม่เป็นไร พอดีเกิอุบัติเหตุนิดหน่อยนะ งั้นเรากลับบ้านกันเลยโน๊ะ“
เมื่อทั้งคู่จ่ายเงินเสร็จก็เดินออกมาหน้าร้าน
“ฮัลโหลค้าา น้าศักย์ หนูไปรอที่สวนสาธารณะนะคะ ปะคารอสเราเดินไปที่สวนสาธารณะกัน“
“ครับ“
ในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินไปสวนสาธรณะ ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ทั้งสองรีบวิ่งเข้าร่ม ก็ถึงที่หมายพอดี เป็นที่นัดหมายให้ลุงศักย์มารับ แต่ทว่ารินดาไม่ได้ใส่เสื้อทับในมาทำให้เห็นบราสีดำ เละหน้าอกอันอวบอึ๋มของเทอ เสื้อนักเรียนสีขาวบางของเธอที่เปียกนั้นแนบเนื้อจนเห็นความขาวเนียนได้อย่างชัดเจน