ทรายล้อมเพชร

EP.1 บทนำ รจนาเสี่ยงพวงมาลัย ม่านเวทีสีเลือดนกค่อยๆ กางออก เผยให้เห็นนางรำรูปร่างอรชรย่ำเท้าเปลือยเปล่าออกมาจากข้างหลังเวที เจ้าของใบหน้าหวานร่ายรำชดช้อย ผมสีนิลเกล้าขึ้นทั้งหมดเผยให้เห็นรูปหน้าเรียวสวย ศีรษะสวมทับด้วยมงกุฎสีเงินยวง อุบะซึ่งร้อยด้วยดอกรักและกุหลาบสีแดงสดทัดติดมงกุฎด้านซ้ายแกว่งไกวไปตามท่าทางการเคลื่อนไหว ผ้าห่มนางสีแดงเขียวทิ้งชายไปยังด้านหลังยาวลงไปถึงปลีน่อง ช่วงอกทาบทับด้วยกรองศอและทับทรวง ส่วนล่างนุ่งผ้ายกจีบหน้าสีทองอร่าม เท้าสวยเปล่าเปลือยสวมกำไลข้อเท้าสีทองสะดุดตา ที่ข้อมือขวาคล้องมาลัยพวงใหญ่เอาไว้ ยามร่ายรำเอียงกายดูงดงามราวกับนางในวรรณคดี นางรจนาร่ายรำอ่อนช้อยเคียงคู่กับเจ้าเงาะหน้าดำที่เฝ้าพิศมองหญิงสาวที่มีหน้าตาราวกับนางอัปสรสวรรค์ด้วยอาการตะลึงงัน มิต่างไปจากแขกเหรื่อด้านหน้าเวทีที่ต่างพรึงเพริดกับความงามแสนอ่อนหวานของหญิงสาวที่แสดงเป็นนางรจนา ในการแสดงชุด ‘รจนาเสี่ยงพวงมาลัย[1]’ โดยเฉพาะชายหนุ่มต่างชาติเชื้อสายอาหรับที่จับจ้องมองร่างบางชนิดที่ไม่วางตา ดวงตาคมกล้าฉายแววหลงใหลใบหน้างามอย่างไม่คิดจะปิดบัง เขาเคยเห็นการแสดงร่ายรำของประเทศไทยมานักต่อนัก แต่กลับไม่เคยมีครั้งใดเลยที่จะทำให้เขารู้สึกประทับใจได้มากเท่ากับครั้งนี้ เมื่อเอย เมื่อนั้น เจ้าเงาะแสนกลคนขยัน พิศโฉมพระธิดาวิลาวัลย์ ผุดผาดผิวพรรณดังดวงเดือน งามละม่อมพร้อมสิ้นทั้งอินทรีย์ นางในธรณีไม่มีเหมือน แสร้งทำแลเลี่ยงเบี่ยงเบือน ให้ฟั่นเฟือนเตือนจิตคิดปอง พระจึงตั้งสัตย์อธิษฐาน แม้นบุญญาธิการเคยสมสอง ขอให้ทรามสงวนนวลน้อง เห็นรูปพี่เป็นทองต้องใจรัก เมื่อนั้น รจนานารีมีศักดิ์ เทพไทอุปถัมภ์นำชัก นงลักษณ์ดูเงาะเจาะจง นางเห็นรูปสุวรรณอยู่ชั้นใน เอารูปเงาะสวมใส่ให้คนหลง ใครใครไม่เห็นรูปทรง พระเป็นทองทั้งองค์อร่ามตา ชะรอยบุญเราไซร้จึงได้เห็น ต่อจะเป็นคู่ครองกระมังหนา คิดพลางนางเสี่ยงมาลา แม้นว่าเคยสมภิรมย์รัก ขอให้พวงมาลัยนี้ไปต้อง เจ้าเงาะรูปทองจงประจักษ์ เสี่ยงแล้วโฉมยงนงลักษณ์ ผินพักตร์ทิ้งพวงมาลัยไป (คำร้อง: จากบทละครเรื่องสังข์ทอง) นางรจนาย่ำเท้าหมุนกายช้าๆ แล้วโยนพวงมาลัยลงไปยังเบื้องล่างเวที เสียงดนตรีปี่พาทย์พร้อมใจกันหยุด แขกเหรื่อภายในห้องต่างมองมายังจุดที่พวงมาลัยลอยออกไป ชายร่างสูงใบหน้าคมคร้ามในชุดสูทสากล ทว่าศีรษะกลับสวมด้วยฆุตเราะห์[2]สีขาวสวมทับด้วยอิกัล[3]สีดำ ยืนขึ้นเต็มความสูง แล้วชูมือหนาเพื่อรับพวงมาลัยของนางรจนาเอาไว้ เขาคือเจ้าของโรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาแห่งนี้ ที่ทำการเปิดตัวไปเมื่อหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ชีคมุซตาฮ์ซาน บินรามาน อัลซาบาฮัท ผู้ปกครองรัฐรามาน ซึ่งเพิ่งแยกตัวเป็นอิสระจากรัฐกัลซาและรัฐมาห์จา รัฐรามานจึงอุดมไปด้วยน้ำมันทว่าพื้นดินกลับแห้งแล้งมีแต่ทะเลทรายร้อนระอุสุดสายตา ชีคมุซตาฮ์ซานเงยหน้าขึ้นมองนางรจนาที่มีสีหน้าตื่นตระหนก หล่อนย่ำเท้าช้าๆ แล้วหมุนกายกลับเข้าไปยังด้านหลังเวที พร้อมกับม่านสีเลือดนกที่ค่อยๆ ปิดลง [1] การแสดงชุดนี้ เป็นตอนที่นำมาจากบทละครนอก เรื่องสังข์ทอง อันเป็นบทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย สำหรับการแสดงตอนรจนาเลือกคู่นี้ จะกล่าวถึงนางรจนา ธิดาคนสุดท้องของท้าวสามลออกมาเลือกคู่ ครั้งแรกออกมาเลือกพร้อมด้วยพี่นางทั้งหก กับกษัตริย์ร้อยเอ็ดหัวเมือง แต่ไม่ชอบใจใคร ท้าวสามลขัดใจจึงให้เกณฑ์คนมาทั้งเมืองให้เลือกใหม่ โดยไม่เลือกชั้นวรรณะ ตลอดจนพระสังข์ทอง ซึ่งปลอมเป็นเงาะเที่ยวเล่นอยู่กับเด็กเลี้ยงความก็ไปพามาให้เลือก ครั้งหลังนี้รจนาเพียงแต่อยากดูเงาะเท่านั้นเพราะไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ด้วยกุศลเคยเป็นเนื้อคู่กันมา จึงดลใจให้นางเห็นรูปจริงของพระสังข์ซึ่งซ่อนอยู่ชั้นใน ก็ต้องใจรัก จึงเสี่ยงพวงมาลัยให้เจ้าเงาะ จุดเด่นของการแสดงชุดนี้ อยู่ที่ลีลาท่าทางการร่ายรำของนางรจนา และเจ้าเงาะ อันงดงามอย่างยิ่ง ผู้ประดิษฐ์ท่ารำนี้คือ เจ้าฟ้ามนตรี [2] ฆุตเราะห์ Ghutrah ผ้าคลุมศรีษะสีขาว [3] อิกัล Iqul เสวียนสีดำทำจากไหมมีลักษณะเป็นวงกลมใช้ตรึงผ้าคลุมศรีษะให้อยู่กับที่