กัวเฉานำคนบุกข้าไปช่วย แม่และน้องของอู่หงถิง ออกมาจากที่คุมขังได้ อย่างง่ายดาย
“ข้าขอโทษ”หวาเซียงอ๋องเมื่อได้รู้ความจริง กอดรัดอู่หงถิงไว้ในอ้อมแขน
อู่หงถิงสะอื้นสุดเสียง หวาเซียงอ๋องจูบซับน้ำตาที่ไหลริน กอดปลอบประโลม
อู่หงถิงหันหลังให้ไม่ยอมมองหน้า ใจร้ายจ้องแต่จะข่มเหงรังแก อย่างไรเสียแม้เขาจะรู้ว่าว่าอู่หงถิงไม่ใช่กวงเจ้าหรูแต่เขาก็ยังรักชายาเอกของเขาอยู่ดี เมื่อคิดมาถึงตรงนี้อู่หงถิงกลับรู้สึกเศร้าสร้อยกว่าเดิม
“ข้าสัญญาจะทวงความเป็นธรรมให้เจ้า และสืบหาที่มาที่ไปของกวงเจ้าหรูขอเพียงอภัยให้ข้า”
แม้จะใจอ่อนเพียงใดแต่ก็ไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว เขาเพียงแค่ทำไปเพราะรู้สึกผิดไม่ได้รักใคร่อย่างที่ควรจะเป็น ในเมื่ออู่หงถิงรู้ดีว่าหวาเซียงอ๋องในใจมีเพียงเหอซ่างเซี่ยน กับอู่หงถิงเพียงแค่ที่ระบายความใคร่ของเขาก็เท่านั้น
“ใครจะรู้ในเมื่อเจ้ามีใบหน้าเหมือนกับกวงเจ้าหรูไม่มีผิดเพี้ยน”
“หากท่านรู
