อนุพนธ์ยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาสำรวย
“คุณสำรวยครับ ช่วยให้ลูกน้องมาซ่อมท่อน้ำประปาให้หน่อยครับ”
“ไม่ต้องมาสั่ง ผมรู้หน้าที่ผมดี” สำรวยเดาได้ว่าประธานบริษัทน่าจะไปเจอเข้า จึงให้ลูกน้องทำตามที่อนุพนธ์บอก ถึงจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นักที่เขามาออกคำสั่ง
“ครับ ขอบคุณครับ” อนุพนธ์พยายามเก็บอารมณ์ แต่ทุกคำพูดของสำรวยม่านหมอกได้ยินทุกคำ
“เจอลูกน้องดื้อเหรอครับ”
“ก็ นิดหน่อยครับ”
“มีทุกที่”
“ครับผม ผมอยากให้ทุกคนมีงานทำน่ะครับ”
“บางคนเขาอาจจะไม่ชอบทำงานที่มีหัวหน้าคอยสั่งก็ได้ครับ เราก็ไม่ควรไปบังคับเขา”
“ผมจะรับไปพิจารณครับ” อนุพนธ์เข้าใจความหมายของท่านประธาน แต่ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าสำรวยมีพวกในโรงงานนี้มากแค่ไหน ถ้าเขาเป็นคนเด็ดขาดคนที่ไปอาจจะเป็นเขาก็ได้ แต่เขายังไม่พร้อมที่จะเสี่ยงเพราะที่ทำงานแห่งนี้เขาได้อยู่ใกล้ครอบครัวที่สุดแล้ว
งานนี้ม่านหมอกคิดว่าคงไม่ได้ปรับปรุงแค่พื้นที่ในโรงงาน อาจจะ
