วันนี้กัลยาเข้ามาทำงานกับประกายฤกษ์วันแรก ประทีปหัวหน้าฝ่ายให้เธอดูพี่ ๆ เก็บตัวอย่างน้ำเสียภายในโรงงานไปก่อน กัลยาเข้ามาทำตำแหน่งผู้ช่วยของประทีปที่เป็นหัวหน้าฝ่ายด้านความปลอดภัยของโรงงานซึ่งดูแลด้านสิ่งแวดล้อมและความปลอดภัยของโรงงานทั้งหมด ส่วนนวพัฒน์นั้นทำงานในแผนกช่างซ่อมบำรุง
ช่วงพักกลางวันกัลยาและนวพัฒน์มารับประทานอาหารด้วยกัน
“เป็นยังไงบ้างงานยากไหม” นวพัฒน์เอ่ยถาม
“ยังหรอกหัวหน้ายังไม่ได้ให้งานเยอะเท่าไหร่”
“แล้วหนุ่ยล่ะ”
“ของหนุ่ยมีงานซ่อมทุกวัน ดูจากใบแจ้งซ่อมแต่ละแผนกเขียนเข้ามาแล้ว ไม่น่าจะมีเวลาว่างสักเท่าไหร่”
“เอาน่า ถือว่าได้ประสบการณ์เยอะ”
“แต่มันเหนื่อยนี่สิ” พูดเหมือนไม่อยากทำงานหนัก
ติ๊ง เสียงข้อความแจ้งเตือนเข้ามาในโทรศัพท์ของนวพัฒน์ที่วางอยู่บนโต๊ะ สายตาปราดมองแล้วรีบเก็บเข้ากระเป๋าเมื่อรู้ว่าใครส่งข้อความมา
“มีอะไรเหรอ” กัลยาเห็นท่าทางมีพิรุธของเขาจึงเอ่ยถาม
