มนชิตาเดินออกมาจากตึกอำนวยการ ช่วงนี้เธอกลับบ้านมืดทุกวัน มองเห็นล้อรถตัวเองแล้วก็ต้องร้องออกมา
“โอ้ว! อะไรกันเนี่ย แล้วจะกลับบ้านยังไงล่ะทีนี้” กวาดสายตามองไปโดยรอบก็ไม่เห็นมีใคร ล้อหลังซ้ายยางแบนจะทำอย่างไรดี
ลองโทรหาแฟนหนุ่มดีกว่า
เทมป์กำลังเดินเข้าไปในคอนโดของเขาเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“ครับที่รัก” เสียงทุ้มรับโทรศัพท์
“เทมป์คะ คุณอยู่ไหนแล้วคะ พอดีรถมนยางรั่วน่ะค่ะ”
“เอ่อ…ผมอยู่คอนโดแล้วครับ ให้ผมไปหาไหม ตอนนี้คุณอยู่ไหน” แกล้งถามทั้งที่ไม่อยากออกไปข้างนอกอีกแล้ว
จักรกฤชกำลังจะกลับบ้านมองเห็นมนชิตายืนคุยโทรศัพท์อยู่คนเดียวท่าทางร้อนใจจึงเดินเข้ามาหา
“คุณมนยังไม่กลับบ้านหรือครับ” จักรกฤชเอ่ยถาม
เธอมองเห็นจักรกฤชหญิงสาวก็ยิ้มได้ทันที
“แค่นี้ก่อนนะคะเทมป์ มนเจอคนมาช่วยแล้วค่ะ”
“ครับผม” วางสายแล้วลอบถอนหายใจออกมาที่ไม่ต้องออกไปหาเธอ เพิ่งจะกลับมาถึงห้องจะให้ออกไปอีกละ รถก็ติดแสน
