Maaga akong dumating sa tagpuan na aming napag-usapang dalawa ni Nicko. Panay ang haplos ko sa aking leeg kung saan ay dama ko na ang nanlalagkit na pawis. Wala pa naman siya ay abot-abot na ang aking kaba. Hindi ko alam kung makakaya ko pa bang magsalita oras na kaharap ko na siya mamaya at sabihin ang mga bagay na nais ipaalam sa kanya. Baka mamaya ay mautal-utal pa ako sa sasabihin ko kahit na ilang beses ko na iyong paulit-ulit na sinabi kanina habang nasa banyo at naliligo. Nag-rehearse na ako, ngunit kinakabahan pa rin. Mas tumindi pa ang kaba ko doon nang makatanggap ng text mula sa kanya na on the way na siya at malapit na. Alas-siyete ang usap naming oras, ngunit likas talaga sa akin ang maging maagap. Nag-aagaw pa lang ang dilim at liwanag ng mga sandaling iyon sa labas. Siguro k
