บทที่ 4 เริ่มงานทันที

1036 Words

เสียงแจ้งเตือนข้อความ โทรศัพท์ของธาราดังขึ้น “หะ หะ หกแสน” ธารา พูดออกมาแล้วมองหน้าพี่เวกัสอึ้งๆ “ใช่ มันคือเงินเดือนของเธอที่ทำงานพาร์ทไทม์ ร้านชาบู 7,000 บาท ที่เหลือ ฉันให้ของขวัญต้อนรับการตกลงมาทำงานกับฉัน เธอจะได้เอาไปดูแลครอบครัวอย่างที่ตั้งใจ” “มันเยอะไปมั้ยคะ” ธาราถามเวกัสอึ้งๆ “ถ้าฉันคิดว่าไม่เยอะ แค่นั้นก็จบ อย่าไปคิดอะไรมาก ตัวแค่นี้เอง แบกอะไรไว้เยอะแยะ” เวกัสพูดไป พร้อมกับเอานิ้วจิ้มหน้าผาก ธาราเบาๆ “แล้วธาราต้องเรียกพี่ว่าเสี่ย เหมือนพี่ๆคนอื่นที่ทำงานกับพี่ด้วยหรือเปล่า” ธาราถาม เพราะอยากปฏิบัติงานให้ออกมาดีที่สุด “หึหึ ไม่ต้องหรอก เรียกพี่แบบนี้แหละดีแล้ว” “โอเคค่ะ เจ้านาย”ธารารับคำ “ไม่เอา ไม่ชอบคำนี้ เรียกแค่พี่ก็พอแล้ว”เวกัสบอกธารา เสียงเรียบ “โอเคค่ะ พี่เวกัส แล้วพี่จะพาธาราไปส่งกี่โมง หอใน ปิดให้เข้า 3 ทุ่มนะคะ” ธาราถามเวกัส “กลับอะไร เธอเริ่มงานแล้วธารา” เวกัสตอบแล้วจองหน้าของเธอ สีหน้าของเขาเรียบเฉย เดาอารมณ์ไม่ถูก “หมายความว่า วันนี้ธารต้องอยู่กับพี่ตลอดเหรอคะ” ธาราถามอึ้งๆพร้อมกระพริบตาปริบๆ “คิดว่าไงละ” “แต่ว่า ธาราไม่มีชุด ไม่มีของอะไรเลย ไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยนะคะ” ธาราพยายามต่อรอง “นี่ไง กำลังจะพาไปซื้อชุดใหม่ ตอนนี้เลย ” เวกัสบอกกับธารา “แล้วจะไปเรียนยังไง พี่เวกัส ขอเวลาหน่อยไม่ได้เหรอคะ” ธาราถามเวกัสอย่างอ้อนวอน “ธารา เธอมีเรียนทั้งอาทิตย์แค่ช่วงบ่าย ฉันเช็ดมาแล้ว แล้วไม่ต้องห่วง พรุ้งนี้ เรียนเสร็จ เราจะไปเก็บของย้ายจากหอของเธอมาอยู่ที่คอนโดฉัน”เวกัสบอกธารา “มันเร็วไป ธาราแค่ไม่ชิน” “ไปเถอะ เธอเลือกงานนี้แล้ว จะช้าจะเร็ว ก็ต้องทำตามตกลงอยู่ดี” เวกัสบอกธาราเสียงเรียบ ธาราจำต้องลุกไปหาพี่ ที่ยืนรอ อยู่ก่อนแล้ว และออกไปซื้อของใช้ของเธอ “เธอควรควงแขนฉันในทุกที่”เวกัสพูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คะ” ธาราถามอึ้งๆ “ถ้าได้ยินแล้วเธอก็ทำ นี้คือการเริ่มงานที่เธอต้องปฏิบัติทันที”เวกัสพูดออกมาเสียงเรียบเฉย ธาราจำต้อง เอามือคล้องแขนพี่ ตามที่โดนสั่ง และคิดว่ามันคือภาระกิจในงาน อย่างนึง เวกัสพอใจ แล้วพาธาราเดินลงชั้นล่าง ชายในชุดสูททั้งหลาย เมื่อเห็นเวกัสเดินลงมาพร้อมธารา ก็มาตั้งแถวรอ และที่ทำเอาลูกน้องของเวกัสหือฮา คือการที่เจ้านายของพวกเขา ยอมให้ผู้หญิงควงแขน เพราะ เวกัสไม่ชอบให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าของ และไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้เดินข้างๆเขาเลย เมื่อเวกัสเดินลงมาถึงด้านล่างพร้อมธารา ก็หยุดดูลูกน้อง “ไอ้วิว ไอ้ทัพ มานี่” “ครับเสี่ย” วิวและทัพ เดินออกมา “นี่วิว นี่ทัพ นะ เป็นคนสนิทของฉัน ส่วนนี่ธารา ให้ถือเสียว่าเป็นนายหญิงของทุกคน”เวกัสพูดออกมาหน้านิ่ง ไม่เพียงแค่ธาราที่อึ้ง ลูกน้องทุกคนของเขาก็อึ้ง ธาราตอนนี้ยืนหูดับไปแล้ว “ต่อจากนี้ เคารพฉันอย่างไร ให้ความเคารพธาราอย่างนั้น คำพูดของธารา ให้ถือเสียว่าเป็นคำพูดจากฉัน”เวกัสสั่งลูกน้อง “ครับเสี่ย” ลูกน้องทุกคนรับคำ “สวัสดีครับนายหญิง” ลูกน้องทักทายผู้หญิงของเจ้านาย ธารามองหน้าพี่เวกัส เขาเองพยักหน้าเชิงอนุญาต “สวัสดีค่ะพี่ๆ ไม่ต้องทางการขนาดนั้นก็ได้”ธารากล่าวออกมาอย่างเกร็งๆ “ไม่ได้หรอก ไอ้พวกนี้ มันเข้าใจว่าธาราเป็นเมียฉันไปแล้ว” เวกัสก้มลงกระซิบน้อง และภาพที่ลูกน้องเห็น ประนึงเจ้านายจะหอมแก้มกัน ธาราที่ได้ยินเวกัสพูดแบบนั้น คือหน้าแดงไปหมด “ไปกันเถอะ” เวกัสบอกธาราแล้วโอบเอวเดินออกไป หลังจากที่เจ้านายทั้งสอง ลับสายตา “พี่วิวนายหญิงสวยมาก นายตาถึง” ลูกน้องวิวและทัพคนนึงพูดขึ้นมา “ไง ดีนะ พวงมึงไม่คอขาด ไปมองนายหญิงเมื่อเช้าแบบนั้น” วิวเอ่ยแซว ลูกน้องตนเอง ด้านเวกัสและธารา เวกัสพาธารามายังรถ “ไปคันนี้เหรอคะ” ธาราถามอึ้งๆ เมื่อเห็นลัมโบกินี่สีเทา ตรงหน้า เพราะเมื่อเช้าพี่พามา เฟอร์รารี่สีแดง “ใช่ อีกหน่อยหนูจะได้นั่งอีกหลายคัน” เวกัสบอกธารา “วะ วะ ไงนะคะ”ธาราถามอย่างตกใจกับสรรพนามที่พี่เรียก “ไม่ได้ยินจริงๆเหรอ”เวกัสทวนคำ “ได้ยิน แต่ตกใจกับสรรพนามนิดหน่อยค่ะ” “หึหึ ไม่ต้องต้องใจ พี่จะเรียกเราแบบนี้แหละแม่ตุ๊กตา” เวกัสบอกน้องแล้วยิ้มกว้าง ธารา มองรอยยิ้มของพี่อย่างตกอยู่ในภวังค์ “ธารา เป็นอะไรหนูนิ่งไปเลย” เวกัสถามอย่างแปลกใจ “ปะ ปะ เปล่าคะ แค่คิดว่า ตอนที่พี่เวกัสยิ้ม มันดีมากเลยนะคะ พี่ยิ้มบ่อยๆสิ” ธาราตอบพี่แล้วยิ้มกลับไป “หึหึ ไว้พี่จะยิ้มให้หนูบ่อยๆนะ ป่ะ เราไปกันได้แล้ว” เวกัสพูดจบแล้วเปิดประตูรถให้น้องนั่ง พร้อมคาดเบลท์ให้ ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปนั่งฝั่งคนขับแล้วเคลื่อนรถออกไป ลัมโบกินี่สีเทา แล่นมาจอดภายในห้าง เวกัสพาธาราลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในตัวห้าง สักพัก วิวและทัพที่ขับรถตามเจ้านาย รีบเดินตามเจ้านาย เพื่อรอถือของให้ “ลืมอะไรหรือเปล่า“เวกัสถามธารา แล้วยกแขนรอให้เธอคล้อง ธารามองแล้วก็รีบคล้องแขนของเวกัส เพราะเป็นการปฏิบัติงานของเธอ กลัวว่าจะเจ้านายของเธอจะไม่พอใจเอา เวกัสเมื่อเห็นน้องทำตามที่ต้องการ ก็กระตุกยิ้มออกมาอย่างพอใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more