บทที่ 14 100%เต็มแล้ว

1129 Words
19.00 น. ธารารู้สึกตัว ในอ้อมกอดของพี่ แล้วมองนาฬิกา ปรากฎเวลา 1 ทุ่มตรง ธาราค่อยๆลงจากเตียง แต่ทว่า เธอโดนตะครุบไว้โดยพี่ "มีเด็กจะแอบหนีลงเตียง" เวกัสพูดออกมาแล้วหัวเราะ "เปล่านะคะป๊ะป๋า น้องแค่จะไปดูว่าจะทำอะไรไว้ให้พี่กินได้บ้าง นี่ 1 ทุ่มแล้วเดี๋ยวป๊ะป๋าหิว" ธาราเถียงพี่ตาใส "น่ารักจัง ไม่ต้องทำให้เหนื่อยหรอกครับ เดี๋ยวออกไปกินข้างนอกกัน น้องจะได้ไม่เหนื่อยด้วย" "เอาอย่างงั้นเหรอคะ" "เอาแบบนั้นแหละครับ" ธาราพยักหน้าให้พี่ "พี่จะพาน้องไปกินอะไรคะ" ธาราถามเวกัสอย่างอยากรู้ "ธาราอยากกินอะไรหละ"เวกัสถามกลับ "คิดไม่ออกเลยคะ แหะแหะ" "งั้นไปกินข้าวที่ร้านอาหารชาญเมืองดีมั้ย"เวกัสถามธารา "น้องยังไงก็ได้ค่ะ"ธาราตอบพี่แล้วยิ้มหวานส่งให้ ใน ขณะที่ทั้งคู่กำลังจะออกจากห้อง เพื่อไปทานข้าวนั้น เสียงโทรศัพท์ของเวกัสก็ดังขึ้น เวกัสมองที่ปลายสาย เป็นลูกน้องที่คาสิโนโทรมา เขาจึงกดรับสาย "ว่า" "เสี่ยครับ มีลูกค้ามาขอกู้วงเงิน 10 ล้าน พี่วิวกับพี่ทัพไม่อยู่ มันเป็นวงเงินจำนวนมาก ผมเลยไม่กล้าตัดสินใจ" เสียงปลายสายรายงานเจ้านาย "ใคร" เวกัสถามออกไปเพียงเท่านั้น "ลูกชายนักธุรกิจใหญ่ครับ คุณศรัณย์" "ออ เดี๋ยวกูไป มึงดึงไว้ก่อน" เวกัสตอบลูกน้องเพียงเท่านั้น แล้ววางสาย ก่อนจะหันมาหารธารา "พี่ขอโทษนะครับธารา เราน่าจะต้องไปกินข้าวที่คาสิโนของพี่แล้วหละ งานมีประเด็นนิดหน่อย" เวกัสบอกน้อง อย่างรู้สึกผิด "ไม่เป็นไรคะ ธาราโอเค ป๊ะป๋าสู้ๆ " ธาราไม่มีอาการงอแง้ แถมยังให้ กำลังใจพี่อีกต่างหาก "ไม่โกรธพี่นะ" เวกัสห่วงความรู้สึกของธารา "ไม่เลยค่ะ น้องโอเค"ธาราบอกเวกัส แล้วเข้าไปคล้องแขน "ไปค่ะ ไปทำงานกัน" ธาราบอกเวกัสให้สบายใจ เวกัสยิ้มกว้างออกมา แล้วพาธาราไปยังคาสิโน่ของเขา เมื่อถึงคาสิโน่ เวกัสพาธารา เข้ามาด้านใน ลูกน้องทุกคนให้ความเคารพ เวกัสและธารา "พานายหญิงไปรอที่ห้องก่อน"เวกัสสั่งลูกน้อง แล้วหันมาพูดกับธารา "ไปรอพี่ก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่รีบตามไป" "ค่ะป๊ะป๋า"ธารารับคำ เวกัสจูบหน้าผากธาราก่อนให้ลูกน้องพาธาราไปพัก ที่ห้องของเขา เวกัสเดินไปที่ห้องที่ศรัณย์รออยู่ "สวัสดีครับคุณศรันย์ ขอโทษที่ให้รอนะครับ" เวกัสทักทายอย่างสุภาพ "ครับเสี่ย ผมอยากกู้วงเงิน 10 ล้าน" ศรัณย์บอกความต้องการออกมา "คืออย่างงี้ครับคุณศรัณย์ สำหรับ คนที่ไม่เคย มีเครดิต ทางเราให้มากสุดแค่ 1 ล้าน แต่ถ้าคุณศรัณย์ เซ็นสัญญากู้ยืม จะได้เพิ่มเป็น 5 ล้าน และถ้าหากคุณศรัณย์มีหลักทรัพย์ มาวาง เราให้เต็มที่ได้ 50 ล้าน อยู่ที่หลักทรัพย์ที่วางครับคุณศรัณย์" เวกัสอธิบาย ศรัณย์นิ่งไปพักนึงก่อนจะตอบออกมา "ผมยอมเซ็นสัญญา 5 ล้านก่อนก็ได้ ผมต้องเล่นได้แน่" "ได้ครับคุณศรัณย์" เวก้สให้ลูกน้อง เอาสัญญามาให้เซ็น และจายเงินสด 5 ล้านให้ศรัณย์ไป "ขอให้คุณศรัณย์สมดังใจนะครับ" เวกัสอวยพรศรัณย์ เมื่อศรัณย์เดินออกไปแล้วเขาหันไปสั่งลูกน้อง "ให้มันได้ จนมันโลภ แล้วเอาคืนให้หมด จนมันวิ่งโร่มาขอกู้อีก" "ครับเสี่ย" เมื่อจัดการเรื่องเสร็จแล้ว เวกัสรีบเดินกลับไปหา ธาราที่ห้อง แอรดดดด เมื่อเขาผลักประตูเข้ามา เห็นธารานั่งมองมาที่ประตูอยู่ "ป๊ะป๋ามาแล้ว เหนื่อยมั้ยคะ" ธาราถามพี่อย่างดีใจ เวกัสเดินมา หอมที่หน้าผากน้องอีกครั้ง ก่อนจะตอบ "ชื่นใจจัง ไม่เหนื่อยเลยสักนิดครับ" "น้องสั่งอาหารไว้รอพี่แล้ว จะได้ไม่ต้องรอนาน แต่ไม่รู้ ว่าพี่จะชอบอาหารที่น้องสั่งหรือเปล่านะคะ" ธาราบอกเวกัสแล้วหัวเราะยกใหญ่ "งั้น เรามาดูกัน ว่าน้องเดาใจพี่ถูกมั้ย" เวกัสพูดออกมาอย่างขำๆ ไม่นานอาหารที่ธาราสั่งมาเสริฟ เวกัสมองเหมือนโดนผีหลอก จะอะไรนะเหรอ แม่สาวหน้าตุ๊กตา สั่งอาหารยังไงก็ไม่รู้ แต่มันคือสิ่งที่เขาชอบทั้งหมด มีต้มข่าไก่ ผัดเผ็ดปลาดุก ไข่ตุ๋นหม้อไฟ แล้วก็คะน้าหมูกรอบ พร้อมด้วยเบียร์เย็นๆ และน้ำโค้กของเธอ "ยัยตุ๊กตา ทำได้ไง พี่ชอบหมดเลย" เวกัส พูดออกมา "จริงเหรอ แหะแหะ ธาราสั่งที่ธาราชอบ" ธาราสารภาพความจริง "หะ ชอบเบียร์ด้วยเหรอ" เวกัสแซวน้อง "ป๊ะป๋า ไม่ใช่มัยล่าาาาา" ธาราตอบพี่เน้นเสียง "หยอกๆๆๆๆ " เวกัสพูดออกมาแล้วหัวเราะ "กินๆ" ธาราบอกพี่ "หืม ว่าที่เมียรู้ใจนะเนี่ย" เวกัสแหย่น้อง "ไม่ต้องพูดมากเลย เดี๋ยวก็ติดคอหรอก" ธาราบ่นพี่ "ยัยตุ๊กตาขี้บ่น"เวกัสเอามือขยี้หัวน้อง แล้วต่างคนก็ต่างหัวเราะ ก่อนจะลงมือกินอาหาร กันอย่างต่างคนต่างหิว "โห้ย วันนี้พี่กินข้าวเยอะมากอะ" เวกัสบอกน้องเมื่อกินอิ่ม "น้องก็กินเยอะเหมือนกันอะป๊ะป๋า ต้องอ้วนแน่ๆ ป๊ะป๋าเลี้ยงดี" ธาราพูดแล้วลูบพุงตัวเอง "อ้วนไปเหอะ อ้วนแค่ไหนพี่ก็รักไปแล้วป่ะ รับได้ทั้งนั้น" เวกัสพูดแล้วส่งยิ้มกว้างให้น้อง "ทำตัวน่ารักขนาดนี้ อะอะ ธาราเพิ่มคะแนนให้พี่ก็ได้ เป็น 80 % แล้วนะคะ" ธาราบอกพี่แล้วส่งยิ้มหวานให้ "อีก 20 % มีขายที่ไหนอ่า พี่อยากซื้อให้ครบ 100" "555 ไม่มีขายค่ะ ใช้ความรู้สึกล้วนๆ" ธาราตอบพี่แล้วทำหน้าทะเล้นใส่พี่บ้าง "อยากกลับหรือยังน๊าาาา"เวกัสถามน้อง "มากๆคะ ง่วงนอนแล้ว เดี๋ยวนอนไม่ครบ 48 ชั่วโมง" ธาราบอกพี่ขำๆ "โอ้ยเด็กจะนอนอะไรขนานนั้นอะ" "เดี๋ยวหน้าไม่สวยไง ต้องนอนเยอะๆ"ธาราเถียงพี่ตาใส "สวยแล้วครับ สวยที่สุดในใจพี่" เวกัสบอกน้องอย่างจริงจัง "เขิลอ่า ป๊ะป๋ามาพูดอะไรแบบนี้ บ้าบอ เอาไปเลย 100 % ค่ะ" "จริงเหรอครับ เราเป็นแฟนกันแล้วนะ พี่ดีใจจังเลย" เวกัสบอกน้องแล้วสวมกอด "จริงค่ะ ป่ะกลับกันเถอะน้องง่วงแล้ว" ธาราบอกพี่ "ครับกลับครับกลับ" เวกัสบอกธาราแล้วรีบพาน้องกลับคอนโดอย่างมีแผนในใจ ในการได้เลื่อนขั้นเป็นแฟนครั้งนี้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD