บทที่ 8 พี่รอได้
1308 Words
เวกัสก้มลงประทับจูบที่ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อบางๆของธารา ธาราเองตกใจอยู่ไม่น้อย เพราะนี่คือจูบแรกของเธอ
นานนับนาที เวกัสจึงถอนจูบแล้วมองหน้าของธารานิ่ง
"พี่ยอมรับ ว่าพี่เข้าหาหนู เพราะถูกชะตาหนูมากในเมื่อวาน แต่หลังจากที่พี่โทรศัพท์หาหนูเมื่อคืน พี่ไม่อยากได้แค่ตัวของหนู แต่พี่เองอยากได้ใจของธาราด้วย ในเมื่อตัวหนูเองพูดออกมาว่า หนูสามารถรักพี่ได้ไม่ยาก งั้นพี่ก็รอหนูได้ พี่อยากให้ความสัมพันของเราสมบูรณ์แบบ วันนี้สิ่งที่พี่อยากได้จากหนู คือจูบแรกเมื่อกี้ และอีกอย่างนึงคือพี่ขอแค่นอนกอด พี่ไม่อยากฉวยโอกาสในเวลาที่ธาราอ่อนไหว ไม่อยากให้ธาราเสียใจทีหลัง พี่รอธาราได้นะ" เวกัสบอกธาราอย่างจริงใจ ธารามองหน้าพี่แล้วโผเข้าสวมกอด
"ขอบคุณนะคะคุณพ่อ"
"วะ วะ ว่าไงนะ"เวกัสถามน้องอึ้งๆ
"คุณพ่อ"
"พี่ก็พอมั้ง เป็นพี่แค่ 15 ปี เอง"เวกัสตอบเสียงเขียว
"ให้โดยไม่ฉวยโอกาส อดทน เฝ้ารอ เข้าใจ อบอุ่น ดูแล เป็นคุณพ่อ ถูกแล้วนี่คะ"ธาราตอบพี่ออกมาพร้อมรอยยิ้ม
"พี่อยากเป็นผัว ไม่ได้อยากเป็นพ่อไง"เวกัสบ่นน้อง
"ก็ไม่ใช่วันนี้ไงคะ พี่บอกธาราว่าอยากได้แค่จูบแรกแล้วก็นอนกอด ธาราจำได้"ธาราบอกเวกัสแล้วยิ้มหวานส่งให้
"ยัยตุ๊กตา ร้ายจริงๆ"เวกัสพูดแล้วหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
"เข้านอนกันเถอะคุณพ่อ ธาราง่วงแล้ว"ธาราอ้อนเวกัส ให้เข้านอน
"เดี๋ยวพี่เก็บของก่อน ธาราขึ้นไปนอนรอเลย"เวกัสบอกธาราและลงมือเก็บของ
"เดี๋ยวธาราช่วย พี่เป็นเจ้านายนะ"ธาราแย้ง
"ก็เป็นพ่ออะเนอะ ลูกก็ต้องอยู่สบายๆ ไปนอนรอไป"เวกัสพูดออกมา แล้วทั้งคู่ก็มองหน้ากันก่อนหัวเราะออกมา
ธาราขึ้นไปนั่งบนเตียงมองเวกัสเก็บของ หลังจากเก็บของเสร็จเวกัสก็มาขึ้นเตียง
"นอนได้แล้วครับ ดึกแล้ว" เวกัสบอกธารา ที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ ก่อนที่เขาจะแบมือขอโทรศัพท์จากน้องมาเก็บ
ธารายื่นให้พี่แต่โดยดี
"มาครับ หนุนแขนพี่" เวกัสยืนแขนออกไปให้ธาราหนุน ธาราก็ทำตามอย่างว่าง่าย
เวกัสเอามืออีกข้างกอดน้อง แล้วหอมที่หัวเบาๆ
"ฝันดีนะตุ๊กตาของพี่" เวกัสบอกน้องเบาๆ
"ฝันดีค่ะคุณพ่อ"ธาราตอบกลับพี่
แล้วทั้งคู่ก็หลับไปในอ้อมกอดของกัน ด้วยรอยยิ้มของความสุขใจ เป็นคืนแรกที่ธาราเข้านอนโดยไม่มีเรื่องกังวลใดๆ
เช้า
ธารารู้สึกตัว เธอยังอยู่ในอ้อมกอดของเวกัส เธอค่อยๆขยับตัวเพราะกลัวพี่จะตื่น พี่เวกัสดูดีมากขนาดตอนหลับยังหล่อเลย
ธาราคิดแบบนั้นแล้วค่อยๆขยับตัวออก
"จะไปไหรครับลูกสาว" เวกัสพูดโดยไม่ลืมตา
"เข้าห้องน้ำคะ พี่เวกัสปล่อยก่อน"ธาราบอกพี่ออกไป เวกัสยอมปล่อยแต่โดยดี
เมื่อธาราอาบน้ำแต่งตัวออกมาจากห้องน้ำ ก็เจอเวกัสยืนพันผ้าเช็ดตัวหลวมๆที่เอวรออยู่
ธาราถึงกับชะงัก
"พี่เวกัส ทำมัยแต่งตัวแบบนี้"ธาราบ่นพี่
"ก็พี่อ่อยธาราไง"เวกัสตอบแล้วเอามือจิ้มแก้มธาราเบาๆก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
ิธารามาพับผ้าห่มแล้วหยิบโทรศัพท์ออกไปนั่งรอพี่ที่ด้านนอกห้องนอน
เธอหลับตาลงกะจะพักสายตา แต่ดันหลับไปจริงๆ จนเวกัสแต่งตัวเดินออกมา ธารายังไม่รู้สึกตัว จนเวกัสจุฟที่หน้าฝากของเธอ เธอจึงสะดุ้งตื่นขึ้นมา
"ง่วงอยู่แล้วรีบตื่นทำมั้ยครับหืม"เวกัสถามธาราด้วยรอยยิ้ม
"มันตื่นจนชินไปแล้วค่ะ"ธาราตอบพี่แล้วยิ้มกลับบางๆ
และแล้วโทรศัพท์ในมือของเธอดังขึ้น
ธารามองเห็นเบอร์โทรเข้าเป็น หวานเพื่อนสนิทของเธอ จึงกดรับสาย
"ว่าไงหวาน"
"ธาราวันนี้อาจารย์ยกคลาสนะ สั่งงานให้ทำแทน เดี๋ยวส่งไลน์ให้"หวานบอกเพื่อนสนิทถึงเรื่องเรียนวันนี้
"ขอบใจจ๊ะ" ธาราตอบเพื่อนแล้วกดวางสาย
ห้องที่เงียบทำให้เวกัสได้ยินบทสนทนาทั้งหมด
"ไม่มีเรียนแล้วเหรอครับ " เวกัสถามออกมา
"ใช่ค่ะ มีแต่งาน ไม่ต้องเข้าเรียน"ธาราตอบพี่ออกไป ตามความจริง
"งั้นดีเลย งั้นเรากินข้าวเสร็จไปเก็บของกันที่หอน้องดีมั้ย"เวกัสถามธารา
"ได้ค่ะ"ธาราตอบพี่
"เช้านี้ตุ๊กตาของพี่อยากกินอะไรไหนว่ามาสิ"เวกัสถามธาราอย่างอารมณ์ดี
"อืม เราจะไปเก็บของที่มหาวิทยาลัยอยู่แล้ว พี่เวกัสไปกินก๋วยจั๊บญวณในมหาลัยกัน เจ้านี้อร่อยน๊า"ธาราชวนเวกัส
"เอาสิครับ"เวกัสตามใจธารา
ไม่นานเฟอรารี่สีแดงแล่นมาจอดภายในมหาวิทยาลัย
ธาราเดินจูงมือเวกัสมาที่ร้านก๋วยจั๊บญวณในโรงอาหารตึกคณะบริการ
"ป้าค่ะ เอาก๋วยจัญญวณ พิเศษ 2 ใส่ไข่ด้วยนะคะ"ธาราสั่งก๋วยจั๊บอย่างคล่องแคล่วพร้อมควักเงินจ่าย
"เอาที่พี่ดีกว่า"เวกัสพูดแล้วควักแบงค์พันออกมา
"พี่เวกัสเก็บไปเลยค่ะ เช้าๆ แม่ค้าไม่รับแบงค์พันหรอก" ธาราว่าแล้วยื่นแบงค์ร้อยให้ป้าแม่ค้า
"100 พอดีนะจ๊ะป้า"
"ใช่จ๊ะ" แม่ค้าตอบแล้วส่งถาดก๋วยจั๊บญวณให้ธารา
"พี่เวกัสปรุงมั้ยคะ" ธาราถามเวกัส เวกัสส่ายหน้า
ธาราพาเวกัสไปนั่งโต๊ะมุมๆ
"พี่เอาน้ำอะไรดีคะ"
"ขออเมริกาโน่แล้วกัน"เวกัสตอบน้อง
"รอแป๊ปนะคะ" ธาราบอกพี่ แล้วเดินไปซื้อน้ำ
เธอเดินกลับมาพร้อมชาเขียวและอเมริกาโน่ของพี่
"ได้แล้วค๊าาา" ธาราวางแก้วอเมริกาโน่ให้พี่ แล้วเธอก็นั่งลงฝั่งตรงข้ามพี่
"เส้นก๋วยจั๊บร้อนมาก ระวังนะคะ"ธาราบอกเวกัสด้วยรอยยิ้ม
ทั้งคู่ลงมือกินก๋วยจั๊บไปเรื่อยๆ
"อืมอร่อยตามรีวิว"เวกัสพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
"ใช่มะ อร่อย"ธาราบอกพี่แล้วส่งยิ้มหวานให้
"ธารา ธารา" ธาราหันตามเสียงเรียก
"อ้าวหวาน" ธาราพูดแล้วโบกมือให้เพื่อน
หวานเดินมาหาเธอ
"นึกว่าจะไปทำงาน ไม่งั้นจะไปเคาะห้องมากินพร้อมกัน แล้วนี่เออ" หวานถามธาราอย่างแปลกใจ
"ออ เออ"
"แฟนครับ" ยังไม่ทันที่ธาราจะตอบ เวกัสชิงตอบก่อน ธารามองหน้าพี่อึ้งๆ
"ว้าวว น่ารักจัง เราดีใจด้วยนะ " หวานบอกกับเพื่อนอย่างยินดี
"นี่พี่เวกัสจ๊ะ" ธาราได้แต่แนะนำเลยตามเลย
"สวัสดีค่ะพี่เวกัส น้ำหวานนะคะ"
"สวัสดีครับ น้ำหวานเพื่อนที่โทรหาธาราเมื่อเช้าใช่มั้ย"เวกัสถามยิ้มๆ
"ใช่ค่ะ งั้นน้ำหวานไปนะคะ เราไปนะธารา ไว้คุยกัน" หวานเดินไปพร้อมกับร้อยยิ้ม
"พี่เวกัส ร้ายนักนะ" ธาราพูดออกมายิ้มๆ
"55555 คนนั้นเพื่อนสนิทธาราเหรอ" เวกัสถาม
"ใช่ค่ะ"ธาราตอบพี่แล้วกินก๋วยจั๊บญวณต่อ
เมื่อกินเสร็จทั้งคู่ก็มาที่ห้องพักของธารา แล้วขออนุญาต เจ้าหน้าที่ขึ้นไปเก็บของย้าย
"พี่เวกัส ของธาราไม่มากก็จริง แต่ว่า เฟอร์รารี่พี่ไม่น่าจะเอาไปหมดนะคะ" ธาราพูดออกมาเมื่อเก็บของเสร็จ
"ออ พี่ให้วิวกับทัพมารอแล้วครับ"เวกัสตอบออกมาพร้อมรอยยิ้ม
ทั้งคู่ยกของลงมา รอบเดียวก็หมด เจอวิวกับทัพ รออยู่ด้านล่างแล้ว
"เอาไปดีๆนะ อย่าให้ของธาราเสียหาย" เวกัสสั่งลูกน้อง
"ครับเสี่ย"ลูกน้องรับคำ แล้วขนของขึ้นรถ กลับไปที่คอนโด ส่วนเวกัสก็พาธาราขึ้นรถ แต่ไม่ได้บอกน้องว่าจะพาไปไหน
- Writer
