03

1217 Words
เธอนึกถึงเรื่องที่คุณครูสาวเล่าว่า น้องไนน์เจอกับเพื่อนใหม่แล้วมีการพูดถึงพ่อ น้องไนน์บอกเพื่อนว่าพ่อตัวเองตายไปแล้ว เพื่อนก็บอกว่าพ่อก็เคยตายแต่ตอนนี้มีพ่อใหม่น้องไนน์จึงสนใจมาก เด็กชายตามติดเพื่อนฝาแฝดวินนี่กับวิกกี้ทั้งวันเพื่อสอบถามว่าสองคนนั้นทำยังไงถึงมีพ่อใหม่ แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้น้องไนน์ไม่ได้เล่าให้เธอฟัง เพราะเขาคงวางแผนหาพ่อใหม่ด้วยตัวเอง ความไร้เดียงสาที่คุณครูเล่าให้เธอฟังสะท้อนความต้องการในส่วนลึกของลูกชาย "น้องไนน์ ถ้าอยากมีพ่อ ทำไมไม่บอกแม่ล่ะลูก" เด็กชายมองหน้าเธอด้วยความงุนงง "คุณครูโทรมาเล่าเรื่องน้องไนน์กับเพื่อนชื่อวินนี่วิกกี้ให้แม่ฟัง ตอนแรกแม่คิดว่าน้องไนน์ไม่อยากมีพ่อ เพราะลูกไม่เคยบอกว่าอยากได้เลย" "ตอนแรกไนน์คิดว่าไม่มีพ่อก็ไม่เป็นไร แต่พอรู้ว่าเรามีพ่อใหม่ได้ ไนน์ก็เลยอยากมีพ่อใหม่เหมือนเพื่อน" เด็กชายยอมรับกับคุณแม่ตามตรง นีนนีราเอื้อมมือไปลูบศีรษะของเด็กชายอย่างอ่อนโยน "ถ้าลูกอยากได้ แม่จะพยายามหาพ่อให้ลูกนะ" "จริงเหรอฮะ" สีหน้าดีใจกว่าทุกครั้งที่เขาเคยดีใจ ทำให้นีนนีรารู้ว่าเรื่องนี้อยู่ในส่วนลึกของความต้องการลูกชายมานานแล้วเพียงแค่มันเพิ่งจะระเบิดพร่างออกมา พอแม่อุ้ยเดินออกมาพร้อมน้ำผักเพื่อเสิร์ฟให้นีนนีราอีกครั้ง น้องไนน์ก็หันไปบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "แม่อุ้ยฮะ คุณแม่จะหาพ่อให้น้องไนน์" เพราะเห็นท่าทางตื่นเต้นจากปกติเป็นเด็กมาดนิ่งคีพคูล แม่อุ้ยเลยถามอย่างตื่นเต้นตามเด็กชาย "จริงเหรอครับ" น้องไนน์พยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม แม่อุ้ยมองนีนนีราด้วยสีหน้าเป็นกังวล ถ้าคุณหนูของนางพบรักใหม่ก็นับว่าเป็นข่าวดี แต่ถ้านีนนีราจะกลับไปหาสามีเก่ามันจะเปลี่ยนเป็นข่าวร้ายสำหรับนางทันที นีนนีรารู้ว่าแม่อุ้ยเป็นกังวลเรื่องพ่อน้องไนน์ ท่านเป็นแม่นมที่อยู่กับเธอมาทุกช่วงชีวิตเลยรู้ว่าที่ผ่านมาเธอต้องพบเจออะไรบ้าง พอได้ยินลูกชายเธอบอกว่าเขากำลังจะมีพ่อ หลังจากที่ส่งเจ้าก้อนเข้านอนแล้วท่านก็เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง "ที่ดื่มนี่ไม่ได้ฉลองใช่ไหมคะ" นางถามคนที่เปิดไวน์ขวดใหม่ "แม่อุ้ยคะ พี่อัยย์ขอหย่านีราแล้ว" "อ้าว ยังไม่ได้หย่ากันเหรอคะ" หญิงชรามีสีหน้างงงวย "..." นีนนีราพยักหน้าก่อนจะถอนหายใจ ใครๆ ก็เข้าใจอย่างนั้น แต่มีแค่เขากับเธอเท่านั้นที่รู้ว่าพวกเธอยังไม่ได้หย่ากัน! นีนนีราไม่คิดจะปกปิดแม่นมอีก คนตรงหน้าควรจะรู้ว่าแท้จริงแล้วความรู้สึกของเธอเป็นอย่างไร คนอื่นอาจจะคิดว่าเธอเข้ากับสามีไม่ได้อีกทั้งมีปัญหามือที่สามจึงเลิกรากันทั้งที่หม้อข้าวยังไม่ทันดำ แต่ใครเลยจะรู้ว่ามันเกิดจากจุดเล็กๆ จุดเดียว เขาไม่มาง้อ... "ฮือ....." หญิงสาวร้องไห้ ในขณะที่เล่าความรู้สึกในใจให้แม่นมฟัง "แม่อุ้ยคิดว่าคุณนีราเลิกกันเพราะเกลียดเขา แต่ในเมื่อยังรัก ทำไมไม่ปรับความเข้าใจกัน หรือบอกเรื่องน้องไนน์กับเขาคะ เขาอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้นะ" นีนนีราซบหน้าสะอื้นไห้กับไหล่ของแม่นมหยุดชะงัก เธอถอยออกมาแล้วเช็ดน้ำตาบนหน้า สีหน้าเศร้าสร้อยปรับเปลี่ยนเป็นเชิดหยิ่งเหมือนสลับขั้วได้... "มันสายเกินกว่าจะคุยเรื่องนี้กันแล้วล่ะค่ะ เขาเองก็มีคนใหม่ จากที่บ้างานมาห้าปี มีข่าวออกมาแบบนี้เขาคงพร้อมจะเริ่มต้นใหม่ ดังนั้นแล้วนีราก็จะเริ่มใหม่เหมือนกัน" "แล้วเรื่องลูก" หญิงสาวกัดริมฝีปาก เธอรู้ว่าอัครวัตรไม่ได้อยากมีลูกกับเธอ ตอนที่ทะเลาะกันพวกเธอสาดคำพูดร้ายๆ ใส่กันมากมายจนจำไม่ไหว แต่คำพูดหนึ่งที่เธอจำได้ไม่ลืมและเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอไม่พูดเรื่องน้องไนน์กับเขามาตั้งแต่ต้นก็คือประโยคที่เขาเคยบอกว่า 'พี่จะไม่นอนกับเธอเพราะพี่กลัวมีลูกแล้วลูกต้องมีแม่อย่างเธอ' ช่วงหนึ่งเดือนที่แต่งงานกันเขาไม่ได้แตะต้องเธอเพราะเรามีเรื่องกันตั้งแต่คืนเข้าหอ เขาพูดแบบนั้นและไม่ยอมแตะต้องเธออีกเลย จนกระทั่งวันสุดท้ายก่อนเขาจะขอแยกทางกันอัครวัตรเมาหนักเพราะกดดันกับชีวิตแต่งงานที่กลายเป็นจุดด่างพร้อยของคนเพียบพร้อมอย่างเขา นีนนีราเข้าไปดูแลสามีเพราะคิดว่าระหว่างเราน่าจะลองคุยกันดีๆ เขาไม่ค่อยมีสติแต่ก็น่ารักกับเธอมากจนเรามีค่ำคืนวาบหวามด้วยกัน เธอคิดว่าระหว่างเราจะดีแล้ว หญิงสาวลุกมาทำกับข้าวมื้อเช้าให้เขาอย่างสุดฝีมือ แต่ยังไม่ทันจะเสิร์ฟ เธอก็พบว่าเรื่องอ่อนหวานเมื่อคืนเขาลืมสิ้น ซ้ำร้ายยังเอ่ยปากขอแยกทางกับเธอราวกับเมื่อคืนเราไม่ได้ตกลงกันไว้ว่าจะปรับความเข้าใจกัน พวกเธอพูดคุยกันดีเข้าใจกันในยามค่ำคืนแต่ตื่นเช้ามาเขากลับไม่เป็นเหมือนที่คุยกันเอาไว้ นีนนีราจะทำอย่างไรได้ล่ะ นอกจากเดินออกมาจากไอ้คนความจำสั้นเป็นปลาทองอย่างเขา หลังจากนั้นอัครวัตรก็หายไปจากชีวิตของเธอ แล้วอย่างนี้จะให้เธอมีหน้าไปบอกได้อย่างไรว่าเธอท้อง เธอไม่ได้คิดจะปกปิดเรื่องลูกสักนิด แต่มันติดตรงที่เขาไม่อยากรู้ เธอเลยปล่อยผ่านมันไปไม่บอกเขาและเลือกที่จะอยู่กันแบบแม่ลูกอย่างนี้ไปเรื่อยๆ หญิงสาวคิดเผื่อเอาไว้ว่าถ้าเกิดเขาเจอน้องไนน์แล้วถามเรื่องลูกเธอจะไม่โกหก แต่ชาตินี้ทั้งชาติเขาก็คงไม่ถามหรอกขนาดโทรมาหลังจากที่ไม่ได้คุยกันห้าปี แค่จะถามอย่างใส่ใจว่าสบายดีไหมหรือพูดว่าเป็นอย่างไรบ้างเขาก็ยังไม่ทำเลย "ถ้าเขารู้ว่ามีลูก เขาคงเสียใจมากกว่าดีใจ ต่างคนต่างอยู่น่าจะดีกว่า ที่บอกว่าจะหาพ่อให้ลูก นีราไม่ได้นึกถึงพ่อเก่าหรอกค่ะ นีราแค่จะเปิดใจให้ใครสักคนเข้ามา ใครคนนั้นต้องอยากมีนีรากับลูกในชีวิต" ส่วนไอ้คนที่ไม่อยากมีเธอในชีวิต ก็ปล่อยไป เซ็นใบหย่าแล้ว เดี๋ยวก็จบ ไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกันอีก ลาล่วงหน้าเลยแล้วกัน... เธอรินไวน์ใส่แก้ว แล้วยกขึ้นดื่มเหมือนดื่มน้ำเปล่า ไวน์ฝรั่งเศสนุ่มลิ้นรสชาติจืดจางเหมือนน้ำเปล่าไปเสียแล้ว เพราะตอนนี้ในใจเธอมันขมกว่าเยอะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD