บทที่ ๗- ความลับ
จวนแห่งหนึ่ง
“อันใดนะ นี่เจ้าพบองค์ไท่เอ่อหรือ” เสียงนั้นดูตกใจและแปลกใจเป็นที่สุด
“ขอรับ ข้าพบองค์ไท่เอ่อที่ตลาดขอรับ” คนคุกเข่าเอ่ยขึ้น
“แล้วองค์ไท่เอ่อ ไปตลาดด้วยเหตุผลใด ในวังก็มีทุกสิ่งทุกอย่าง หากจะเรียกหา” ไม่เข้าใจยิ่งนัก
“ข้าพบองค์ไท่เอ่อ ในคราบยาจกมอมแมมขอรับ”
“ห๊ะ…” อึ้งไปอีกครั้ง เมื่ออีกฝ่ายรายงานมา
“เจ้าว่าอันใดนะ…” ขออีกรอบ
“ข้าบอกว่า ข้าพบองค์ไท่เอ่อในคราบของยาจกสกปรกขอรับ” ย้ำเสียงดังฟังชัด
“…ในคราบของยาจกสกปรก” อึ้งไปเลย
“ขอรับ”
“แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไร ว่าเป็นองค์ไท่เอ่อ” ชายวันกลางอีกคนเอ่ยถามขึ้นมา
“ครั้งแรกที่พบ ข้าไม่รู้หรอกขอรับ” ยังเอ่ยไม่จบ ก็ถูกแทรก
“อ้าว แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไรเล่า” ผู้เฒ่าหนวดเคราสีเทาขัดขึ้น
