Art says…
ในเมื่ออีน้องตี๋มันจับไต๋พวกฉันได้แล้ว การที่จะใส่แมสปิดปากและแว่นดำเพื่ออำพรางตัวก็ไม่จำเป็นต่อไป พวกเรายังคงยืนรักษาระยะห่างอยู่ไกลๆ เพื่อดูเชิง ในขณะที่อีมิ้งผู้โคตรจะไม่รู้เรื่องราวและความเป็นไปในโลกนี้ปรากฏตัวออกจากห้องน้ำ ไอ้เด็กเวรนั่นก็คุยกันอยู่ครู่นึงแล้วแอบลอบส่งสายตาชนะมาทางฉัน
อีเด็กเวร! ฉันกระทืบเท้าเร่าๆ อย่างหงุดหงิด มันคิดว่ามันกำลังเล่นกับใครถึงได้กล้าท้าทายฉันอย่างนั้น! ฉันเอาหัวเป็นประกันได้เลยว่ามันไม่ได้บอกอีมิ้งว่าเจอพวกฉันด้วย
ไอ้เด็กร้ายกาจ! มันกะจะโชว์สวีทวี้ดวิ้วหยามหน้าฉัน มันคิดว่าการที่มันทำอย่างนั้นจะกระทบจิตใจฉันรึไง
โอ๊ย มันใช้อะไรคิดดดดด ตุ๊ดเครียดโว้ย! ฉันจิ๊จ๊ะหันไปหาอีผักหวานที่ยืนขำท้องขดท้องแข็งอย่างนึกตลกกับคำพูดของไอ้เด็กนั่น
“แกนี่แอ๊บแมนเนียนนะ”
“โห อีนี่ ถ้าขืนฉันแอ๊บไม่เนียน มีหวังต้นตระกูลฉันรู้ตั้งแต่อนุบาลสองแล้วว่าฉันเป็นตุ๊ด
