“จบอะไรมา...”
“มัณทนากร...” คริสต์ยิ้ม และเอื้อมมือหยิบสมุดวาดภาพที่เขาดูแล้วเมื่อเช้านี้
“ตอนแรกคิดว่าจบ ศิลปะ เสียอีก!...ภาพดอกไม้พวกนี้ หญ้าวาดเองสิ!!”
“อื้ม!...ก็เรียนด้วย เป็นวิชาเสริม แต่เน้นเรียนวาดภาพลายเส้นด้วยดินสอเสียมากกว่า”
“เล่มนี้พี่ขอนะ!...สวยดี”
“อื้ม!...ตามใจ...”
“วันนี้พี่ต้องไปทำงาน...ไปด้วยกันนะ” กอหญ้าลืมตาขึ้น จ้องมองคริสต์ทันทีที่ได้ยินเสียงคำถามนั้น
“ที่ไหน?”
“สถานี”
“ไม่ไป!”
“ไปเถอะ!...ไปเปิดหูเปิดตา” คริสต์เอ่ยชวนอย่างใจดี เพราะสำหรับคริสต์แล้วสามสี่วันที่ได้รู้จักกอหญ้านั้น ทำให้เขาเรียนรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าถ้าเขาพูดและทำดีกับเธอ เธอก็จะไม่พยศ ออกฤทธิ์ออกเดช
“ไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้าน...” กอหญ้าพูดพร้อมกับพลิกตัวหันหลังให้กับคริสต์ เพราะการที่เธอไม่พูดถึงข่าวระหว่างเขากับเธอนั้นไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่คิดและเป็นกังวลกับเรื่องนี้
“ภาพไม่ค่อยชัด...และว
