“เออ!...ตามใจ!...ฉันไปอาบน้ำนอนดีกว่า...พี่เขมส่งข้อความมาบอกว่าพรุ่งนี้ฉันต้องไปประชุมที่สำนักพิมพ์ข้อเขียนแต่เช้า...แกอยากทำอะไรก็เชิญตามสบาย...” เอกรัตน์ยิ้มให้กับแผ่นหลังของคริสต์ ที่เดินหายเข้าห้องนอนของตนไป
“ฉันรู้ทันแกดี...ไอ้!เพื่อนรัก”
กอหญ้าที่นอนพลิกตัวไปมาบนเตียง ยามที่เธอหลับตาภาพสัมผัสของคริสต์ก็เด่นชัดมากขึ้น ถึงมันจะเป็นช่วงเวลาไม่นาน แต่ก็ทำให้หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ ยามที่ริมฝีปากเขาสัมผัสริมฝีปากเธอความอบอุ่นถูกส่งผ่านมากับลิ้นร้ายนั้นเมื่อสามารถเข้าสู่โพรงปากหวานของเธอได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว...
คริสต์ที่นอนบนเตียงใหญ่รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าเมื่อเขากำลังคิดถึงความหวานที่เขาดูดดื่มมาจากของโพรงปากของกอหญ้า ตอนนั้นเขารับรู้ได้ทันทีว่ากอหญ้าตกใจและยังไม่เคย “ฉันคงเป็นจูบแรกของเธอล่ะซิ...กอหญ้า” คริสต์หลับตาลงพร้อมรอยยิ้มแบบที่มันหายไปนานมากแล้ว...
‘เช้าวันรุ
