ตอนที่ 13

908 Words

ปลายจมูกโด่งจรดลงแผ่วเบาบนแก้มนวล และก็ภาวนาให้หญิงสาวเจ้าของแก้มหอมกรุ่นยังไม่รู้สึกตัว ใช่... เขาโชคดีเหลือเกินที่ฟ้าลดาหลับลึก ปลายจมูกโด่งซุกไซ้มากขึ้น และลงน้ำหนักมากขึ้นด้วย เขาดอมดมกลิ่นสาบสาวเข้าไปเต็มปอด จากนั้นก็บอกตัวเองให้ตัดใจแยกจากซะ แต่สายตาเจ้ากรรมดันไปสะดุดที่เรียวปากอวบอิ่มเข้าเสียก่อน น่าจูบ... ปากของฟ้าลดาอวบอิ่ม น่าบดขยี้ด้วยริมฝีปากให้ช้ำเหลือเกิน พระเจ้า... เขาห้ามตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ความโหยหาที่ซ่อนเอาไว้ลึกๆ ภายในกายกำลังครอบงำทุกอย่าง และทำให้เขาหลุดหลง “พี่ใหญ่...” แต่จู่ๆ ฟ้าลดาก็ลืมตาขึ้น เขาที่กำลังจะจูบหล่อนถึงกับต้องชะงักกึก รีบถอยห่างออกมา และหาคำแก้ตัวพัลวัน “ฉันก็แค่จะปลุกเธอ” “ฟ้า... ขอโทษที่เผลอหลับค่ะ” ชายหนุ่มขยับขาสองข้างให้กว้างออกมากขึ้น และก็ภาวนาให้ดวงตาของฟ้าลดาไม่ซุกซนจนมองไปเห็นร่องรอยตื่นตัวของมัน “เธอนี่ ไม่เคยทำอะไรให้ฉันพอใจสั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD