ใบหน้าบูดบึ้งของอคิราห์ที่เปิดประตูร้านเวดดิ้งเข้ามา ทำให้ฟ้าลดาอกสั่นขวัญแขวนไม่น้อย แต่ก็พยายามที่จะเก็บซ่อนความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้
“บอกให้รอที่บ้าน ทำไมไม่ฟัง”
เขาเปิดฉากตำหนิหล่อนทันที
“ฟ้าส่งข้อความไปบอกแล้วนี่คะว่าฟ้าออกมาแล้ว”
“ฉันไม่ได้อ่าน”
ก็แน่ล่ะ อคิราห์ไม่สนใจข้อความจากผู้หญิงที่เขาไม่ชอบขี้หน้าอย่างหล่อนอยู่แล้ว
มีแต่หล่อนนั้นแหละที่รักเขา แคร์เขา ห่วงใยเขาแต่เพียงฝ่ายเดียว
“ฟ้าไม่รู้ค่ะว่าพี่ใหญ่จะไม่อ่าน”
หล่อนตอบเสียงเรียบ และก็หันไปบอกกับพนักงานสาวที่ยืนอยู่ข้างกาย
“ฟ้าตกลงเอาตัวที่เลือกนะคะ”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวทางร้านจะแก้เอวเข้าให้นะคะ วันพรุ่งนี้ก็มารับชุดได้เลยค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
ฟ้าลดาเอ่ยกับพนักงาน และทำท่าเหมือนจะเดินออกไปจากร้านเวดดิ้ง อคิราห์จึงรีบคว้าแขนเรียวเอาไว้
“จะไปไหน ฉันยังไม่ได้เลือกชุดเลย”
“พี่เล็กจอดรถรอนานแล้วน่ะค่ะ ฟ้าไม่อยากเสียมารยาท”
“เธ
