แพททริเซียเสียใจว่าณพลตัดสายใส่แบบไม่แคร์กันเลย เธอขับรถออกจากห้างสรรพสินค้าที่ไปออกอีเวนต์กลับคอนโดมิเนียมแล้วร้องไห้มาตลอดทาง พอขับมาถึงและรถจอดสนิทหญิงสาวก็บอกตัวเองว่าหมดเวลาเศร้าแล้ว มือเรียวปาดน้ำตาแล้วเดินไปหอบหิ้วของจากท้ายรถขึ้นห้องพัก
พอเห็นข้าวของที่ซื้อมา น้ำตาที่แห้งเหือดก็เหมือนจะเอ่อท้นอีกรอบเพราะมันเป็นครีมประทินผิวที่มารดาของณพลแนะนำให้ซื้อติดบ้านไว้ หญิงสาวกะพริบตาเพื่อไล่น้ำตาให้กลับไปจุดเดิม ก่อนจะดึงแว่นกันแดดสีชามาสวมปกปิดไม่ให้ใครเห็นดวงตาแดงก่ำของตัวเอง
ยังไม่ทันที่จะเดินขึ้นลิฟต์ของลานจอดขาของเธอชะงักเมื่อเห็นรถเทสลาคันสีเทาคุ้นตาแล่นเข้ามาจอด เธอกำถุงในมือแน่นเมื่อณพลเดินออกมาจากรถพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง
แพททริเซียถอยกลับเข้าไปยืนที่หลังเสาโดยอัตโนมัติ
"จริง ๆ แล้วมินรอในรถก่อนก็ได้" เสียงคุ้นหูเอ่ยขึ้น
"คุณไม่อยากให้มินเดินขึ้นไปเป็นเพื่อนเหรอคะ"
"ผมขึ้นไปข
