CHWNG : คืนร้อนซ่อนรัก

คืนร้อน : EP6

EP6

วันจันทร์

มหาวิทยาลัยเควินท์คินชิปส์

ผ่านมาได้สองวันจากคืนที่โดนปล้ำ วันนี้ฉันเลยสวมรองเท้าแตะมาเรียน

"พี่นาวิน แม่จะกลับมาอาทิตย์หน้านะ" ฉันเดินมากินข้าวที่โรงอาหารเจอพี่นาวินนั่งอยู่พอดี แต่มีไอ้พี่เชอเบสนั่งอยู่ด้วย

"แม่โทรมาเหรอ"

"อือ โทรมาเมื่อเช้า อาทิตย์หน้ากลับบ้านนะ" แม่โทรมาบอกเมื่อเช้านี้เอง แม่ฉันน่ะไปดูร้านอาหารที่ต่างประเทศ นานๆ จะกลับมาสักทีนึง

"อ่าๆ"

"น้องนาราเท้าไปโดนอะไรมาครับ" พี่เชอเบสมองเท้าฉันแล้วเอ่ยถาม ฉันชะงักทันทีที่ถูกถาม หรือว่าเขารู้วะ

สายตาเขาที่จ้องมองมามันยากต่อการขาดเดา ฉันจ้องนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว -*-

"เหยียบแก้วค่ะ" ฉันตอบนิ่งๆ ไม่กล้าแสดงท่าทีอะไร กลัวจะเป็นพิรุธแล้วเขาจับได้ เขาทำท่าจะถามฉันต่อ

"น้องนาราอยู่นี่เอง" แต่มีรุ่นพี่คนนึงเดินเข้ามาหาฉัน

"มีอะไรเหรอคะ" ฉันถามพี่คนนั้นอย่างงงๆ ทำไมเธอถึงรู้จักฉันด้วย

"พี่จะชวนให้น้องนาราประกวดดาวคณะค่ะ ถ้าได้เป็นดาวคณะก็ประกวดดาวมหาลัยต่อ" พี่คนนั้นตอบกลับมา ฉันรีบส่ายหัวและเตรียมยกมือขึ้นมาโบกปฏิเสธ

"ได้ค่ะพี่ เพื่อนหนูสวยได้เป็นดาวแน่นอนค่ะ" ยัยแชมเปญตอบแทนฉันเลย

"แชมเปญ!" ฉันหันไปถลึงตาใส่แชมเปญ แต่ยัยนั่นหาแคร์ไม่!

"พี่เบสก็ประกวดเดือนนิ่ หูย ถ้าสองคนนี้ได้เป็นดาวเดือนคู่กันนี่ จะฮอตกันขนาดไหนเนี่ย"

"คู่กันกับผีอะไรเล่า"

"อ้าว ทำไมต้องดุด้วยล่ะ" ยัยแชมเปญหน้างอทันที โอ่ยย ยัยบ้า ฉันไม่ง้อนะ

สรุปแล้วฉันก็ต้องประกวดดาวคณะตามที่รุ่นพี่มาบอก -*-

"มานั่งกินข้าวด้วยกันดิ" พี่กวินพูดกับคะนิ้ง คะนิ้งมองพี่กวินนิ่งๆ แต่ก็ยอมเดินไปนั่งด้วย

ฉันเดินผ่านหลังพี่เชอเบสเพราะว่าจะไปซื้อข้าวก่อน

"นี่ๆ เท้าเจ็บงี้ไม่ต้องไปอะ มานั่งเลยเดี๋ยวซื้อให้เอง" เพลงเดินมาคว้าแขนฉันไว้ ฉันเลยพยักหน้ารับและผ่านพี่เชอเบสมานั่งข้างพี่นาวิน

แต่พอยัยเพลงมา ฉันก็ขยับออกจากพี่นาวินแล้วให้เพลงนั่งแทน คิกๆ

"พี่มองนา มีไรเปล่าคะ" ฉันเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าพี่เชอเบสมองหน้าฉันนานแล้ว

"นาราไปเหยียบแก้วที่ไหนมาอะ" มาถามอะไรตรงนี้และตอนนี้วะ -*-

"..." ฉันกำลังหาทางแถอยู่

"บนรถเพลง เพลงทำขวดแตกแล้วพอมารับนารา ยัยนี่ก็เหยียบเฉยเลย" เพลงตอบแทนฉัน

"แล้วทำแตกทำไมไม่เก็บ เห็นปะนาราเจ็บตัวเลย" พี่นาวินพูดกับเพลงเสียงแข็ง

ฉันกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ เพลงจะช่วยฉันแท้ๆ แต่ต้องโดนพี่วินดุเลย

"ขอโทษ" เพลงน้ำเสียงอ่อนลง ดูหงอยไปเลย

"ขอโทษแล้วนาราหายเจ็บปะ"

"เงียบไปเลยนะพี่วิน ก็นาซุ่มซ่ามเองอะ" ฉันต้องรีบห้ามพี่ชายตัวเองไม่ให้ดุเพลงไปมากกว่านี้

เพลงนั่งกินข้าวเงียบไม่พูดไม่จา ฉันเห็นแล้วก็สงสารเพลงที่ต้องมารักพี่ชายฉัน

"น้องนาราใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรครับ พี่ว่ามันหอมดี" พี่เชอเบสมองหน้าฉันนิ่ง สายตาที่จริงจังคู่นั้นทำใจฉันสั่นระริก

"ก็...ของแบรนด์ddอะค่ะ แม่ซื้อมาให้" ฉันตอบกลับไป เขาพยักหน้ารับและกระตุกยิ้ม

ให้ตายเถอะฉันเกลียดรอยยิ้มร้ายนั่น เพราะมันทำให้ฉันระแวง

ตอนเย็น

"แกไปเหยียบแก้วที่ไหนมา" พอเรากลับมาที่คอนโด เพลงก็เอ่ยถามขึ้นมาทันที

"คือฉัน..."

"แกบอกฉันมาตรงๆ เหอะนารา"

"ฉันเหยียบในห้องนอนของผับ" ฉันอ้ำอึ้งไม่อยากตอบ แต่โดนซักมากๆ ก็ไม่รู้จะตอบยังไง

"แล้วแกทำไมไม่พูดไปตั้งแต่ตอนที่พี่เบสถามล่ะ"

"ก็...กลัวเขาเอาไปบอกพี่ควีนอะ เพราะฉันไม่ได้บอกพี่ควีนที่ทำแก้วแตก แก้วมันแพงมาก เดี๋ยวถูกด่า" ฉันแถกลับไป แก้วแตกพี่ควีนไม่ว่าฉันหรอก

"อ๋อๆ" เพลงพยักหน้ารับ ฉันล่ะโล่งอกที่ไม่ต้องบอกว่าโดนไอ้บ้านั่นแทงอีกแล้ว

งานประกวดดาวเดือนคณะ

วันนี้เป็นวันที่ต้องประกวดแล้วโชคดีนะที่ฉันหายเจ็บเท้าแล้ว เลยได้ประกวดแบบสวยๆ นึกว่าต้องมาเดินกระเพลกบนเวทีซะอีก

"เชิญนักศึกษาเอาดอกกุหลาบมามอบให้กับคนที่เลือกได้เลยนะคร้าบบบ" พิธีการขายประกาศขึ้นมา

เหล่านักศึกษาต่างพากันมามอบดอกกุหลาบ ฉันก้มลงรับดอกกุหลาบไม่ขาดสาย

"หมดเวลาค่าาา" พิธีกรหญิงประกาศขึ้นมา ซึ่งนักศึกษาก็มอบดอกไม้กันเสร็จพอดี

ทีมรุ่นพี่ปีสี่นั่งนับดอกไม้ ตรงของดาวเนี่ยไม่ต้องนับหรอก ของฉันชนะใสๆเลยแหละ ฮ่าๆๆ

"ผลประกวดออกมาแล้วนะครับ" พิธีกรชายถือแผ่นกระดาษอยู่ในมือซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นผลประกวดนั่นแหละ

"และผู้ที่ได้รับตำแหน่ง เดือนคณะบริหารคือ...พี่กายปีสี่ค่าาา" พิธีกรหญิงประกาศขึ้นมา

"กรี๊ดดดด / วุ้วววว" ท่ามกลางเสียงเฮลั่นห้องประชุม

"และผู้ที่ได้รับตำแหน่งดาวคณะคือ...น้องนาราปีหนึ่งคร้าบบ"

"กรี๊ดดดด /วุ้ววๆ" ฉันมองลงไปกลุ่มเพื่อนฉันนี่กระโดดดีใจกันเชียว

ฉันรับรางวัลอะไรต่างๆ เสร็จก็ลงมาหาเพื่อนๆที่ด้านล่าง

"ไปฉลองที่ผับพี่ควีนดีปะ" แชมเปญเอ่ยชวนขึ้นมา

"ไม่เอาอะ ขี้เกียจ อยากนอน" ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงพุ่งไปแล้วล่ะ แต่นี่ไปที่ไร ฉันถูกปล้ำทุกที พักก่อน เดี๋ยวน้องสาวฉันพัง

"ง่า เซ็งเลยอะ" แชมเปญยู่หน้าลงเมื่อถูกขัดใจ

"เออพักตับบ้างเหอะ" คะนิ้งเหล่มองแขมเปญแล้วเอ่ยขึ้นมา แต่แชมเปญกลับหน้างอกว่าเดิม

"คิกๆ" เพลงหัวเราะให้กับท่าทางของแชมเปญ

CHER-BASE TALKS

หลายวันผ่านไป

วันนี้ผมได้มาบ้านของนาวิน นารา เพราะบ้านนาวินมีห้องซ้อมดนตรี เราจะเล่นดนตรีในวันประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัยด้วยน่ะครับ

"อ้าวไอ้ควีน มาอยู่นี่ได้ไง" ผมเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาเจอควีนนั่งอยู่ในบ้านด้วย

"นี่ก็บ้านฉันเหมือนกันนิ่"

"หมายความว่าไงวะ" ไอ้กวินถามต่อ

"พี่ควีนเป็นพี่สาวผมเองครับ พี่ควีนเป็นลูกสาวของป้าเค้กที่เป็นพี่สาวของพ่อผม" นาวินนั่งลงแล้วตอบแทนยัยควีนที่นั่งยิ้มอยู่ สองคนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องกันเหรอเนี่ย งั้นก็รวมถึงนาราด้วยน่ะสิ

"งี้ก็ไปซ้อมที่ผับได้บ่อยๆ อะดิ" ไอ้เอกเอ่ยถามขึ้นมา ถือโอกาสความเป็นพี่น้องซะเลยครับ ฮ่าๆ

"ตามสบาย ฉันให้น้องฉันไปกินนอนซ้อมดนตรีที่นั่นได้ตลอด...แล้วนี่นารายังไม่มาเหรอ" ควีนตอบไอ้เอกแล้วหันไปถามนาวิน

"ยังอะพี่ เรียนเลิกช้า"

"พี่ไม่เจอยัยนาราเลย นาราชอบโทรมาขอนอนที่ผับ แต่พี่ไม่ได้เจอสักที"

"นารานอนที่ผับบ่อยเหรอ" ผมเอ่ยถามขึ้นมา

"ก็ไม่เท่าไหร่หรอก ล่าสุดก็คืนที่มหาวิทยาลัยจัดงานรับรุ่นน้องอะแหละ ฉันไม่ค่อยอยากให้นอนที่นั่นหรอก กลัวอันตราย"

~ตึกตัก~ ผมใจเต้นแรงเมื่อได้ฟังคำตอบของควีน

ในคืนนั้นผมจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นปัดแก้วเหล้าตก พอวันต่อมาผมก็เห็นมีรอยเลือดที่พื้น ผมก็เดาว่าเธอน่าจะเหยียบไป ซึ่งตรงกับนาราที่เท้าเจ็บ

เสียงก็เหมือน รูปร่างก็เหมือน กลิ่นตัวก็ใช่ เวลาที่นารามาหาไอ้วิน ผมได้กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวของนารา

หรือผู้หญิงคนนั้นจะเป็น...นารา