5.

1313 Words
​ เพลิงเอกpast: ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง หลังจากคืนก่อนที่เพลิงเอกมาเที่ยวผับแห่งนี้ เขาได้สังเกตุเห็นแผ่นหลังของคนคุ้นตาคนนึงเดินหายไปกับพนักงานที่ชั้นสอง วันนี้เองเขาจึงตัดสินใจว่าจะลองมาที่นี่อีกครั้งเผื่อเขาจะเจอกับเป้าหมายที่เขาตามหา ซึ่งคนที่ประธานเพลิงเอกสนใจคนนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก 'คุณบี๋' เลขาส่วนตัวของเขาที่ช่วงนี้ทำตัวแปลกไปจนเขาอดจะลอบสังเกตและสนใจอีกฝ่ายไม่ได้ สุดท้ายตัวเขาเองก็เลยต้องแอบมามองหาเจ้าตัวอยู่แบบนี้ แม้ก่อนหน้าเขาจะไม่เคยคิดเลยว่าเลขาหน้านิ่งของตัวเองจะเข้าผับเข้าบาร์หรือสถานเริงรมย์แบบนี้ แต่ด้วยตัวเขาเองก็ไม่ได้สนิทกับคุณบี๋ขนาดนั้น ตามจริงคือก็ได้คุยกันแค่เรื่องงานนั่นแหละ ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตามที่ทำให้เขาเกิดสนใจและอยากใส่ใจเรื่องของคุณบี๋คนนั้น ในตอนนี้เพลิงเอกเองก็คงถอนตัวออกมาไม่ได้แล้ว โดยปกติเพลิงเอกไม่ค่อยชอบมาสถานที่ ที่เต็มไปด้วยแสงสีและเสียงอึกทึกแบบนี้ แต่คืนก่อนเขามาเพราะเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานชักชวน เขาเลยบังเอิญได้เจอกับคนคุ้นตาเข้า ถึงตอนนี้จะยังไม่มั่นใจว่าใช่มั้ยก็เถอะ เขาก็ยังอยากจะมาดูให้แน่ใจ แต่ถ้าหากว่าแน่ใจว่านั่นคือคนที่เขานึกถึงแล้วอย่างไรต่อ เรื่องนี้เขาเองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน "สุดหล่อขา คืนนี้ให้เราอยู่เป็นเพื่อนมั้ยคะ" พอเพลิงเอกเข้าร้านมาแน่นอนด้วยความหล่อเหลาระดับดาราของเขา การปรากฏตัวของเพลิงเอกจึงทำให้เขาเป็นที่จับตามองได้ไม่ยาก และตั้งแต่ที่เขาเข้ามานั่งในร้าน ทุกๆไม่ถึง10นาทีก็จะมีเหล่าผู้หญิงและหนุ่มน้อยแวะเวียนมาให้บริการตลอด ทำเอาเขาปฏิเสธจนไม่รู้จะปฏิเสธยังไงแล้ว "ไม่เป็นไร" "แหมสุดหล่อ ไม่สนใจเราจริงๆหรอคะ" ด้วยความถือวิสาสะผู้หญิงคนดังกล่าวก็ทรุดตัวลงนั่งข้างเพลิงเอกโดยที่เจ้าตัวไม่ได้อนุญาติ มันจึงทำให้เขารู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก "ผมบอกว่าไม่ต้องการ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง" "เอ่อ.." "ไสหัวไปก่อนที่ผมจะให้คนมากลากตัวคุณ" "คะ..ค่ะ.." นิสัยอย่างนึงของเพลิงเอกที่ทำให้ผู้หญิงหลายคนไม่กล้ายุ่งกับเขา คือเขาปฏิบัติกับชายหญิงอย่างเท่าเทียม แม้จะเป็นผู้หญิงที่บอบบางดุจดอกไม้ เพลิงเอกก็ไม่ได้สนใจจะอ่อนโยนด้วย เว้นแต่คนๆนั้นจะเป็นคนรักของเขา "น้ำหวานๆ มานั่งตรงนี้สิ" เพลิงเอกที่เหมือนได้ยินเสียงคนรู้จักพลันสายตาก็เบนไปในทิศทางของเสียงอัตโนมัติ โต๊ะที่ห่างออกไปจากเขาราวสองโต๊ะถูกจับจองด้วยเหล่าพนักงานคุ้นหน้าคุ้นตาในบริษัทของพลิงเอก เขาคาดว่าเหล่าพนักงานคงจะมากินเลี้ยงกัน และแน่นอนว่ามันไม่ใช่ธุระอะไรของเขา เขาจึงหันสายตากลับมาโดยที่ไม่ได้สนใจที่ตรงนั้นอีก แล้วไม่นานคนที่เขาคิดว่าเป็นเป้าหมายก็ปรากฏตัวในม่านสายตา ถึงกระนั้นเขาก็รู้สึกไม่คุ้นเคยกับคนๆนี้เอาเสียเลย คุณบี๋ที่เขารู้จักมักจะมีผมปรกหน้าปรกตา เพราะเจ้าตัวไม่ได้เซ็ตผมไว้แต่อย่างใด เหมือนแค่ลูบๆให้มันเรียบร้อยเท่านั้น ส่วนการแต่งตัวรายนั้นมักจะสวมเสื้อแขนยาว กระดุมติดยันเม็ดบนเม็ดสุดท้าย กางเกงก็เป็นกางเกงสีพื้นเรียบ ออกจะโคร่งไปสำหรับเจ้าตัวด้วยซ้ำ ทว่าคนที่เขาเห็นคนนี้ นอกจากนั้นยังจะเซ็ตผมข้างนึงขึ้นจนเห็นรอยสักบนขมับ ถ้าหากคนๆนี้เป็นคุณบี๋จริงๆ มันคงไม่แปลกเลยว่าทำไมเพลิงเอกถึงไม่สังเกตเห็นรอยสักนั่น แล้วการแต่งตัวนั่นอีก นอกจะโชว์เนื้อหนังมังสาที่เรียบเนียนขาวผ่องแล้ว เสื้อนี่ก็จะแหวกลึกไปไหน กางเกงก็รัดซะจนเรียวขาสวยกับก้นเป็นลูกนั้นเด่นขึ้นมาอีก ทำเอาเพลิงเอกรู้สึกเหมือนมีบางอย่างยุบยิบในใจทันที แต่ขณะที่เขากำลังจะลุกไปตามดูคนๆนั้นให้แน่ชัดนั้นเอง ทางที่เขาเดินผ่านก็ดันเป็นโต๊ะของเหล่าพนักงานก่อนหน้านี้เขาเห็นผ่านตา แต่ประเด็นมันไม่อยู่ตรงนั้น ประเด็นมันอยู่ที่.. "ว๊าย! น้ำหวานทำอะไรน่ะ" "งื้มม~สุดหล่อ~มีมีแฟนรึยังง่า~" "..." ขณะที่เพลิงเอกกำลังจะเดินตามเป้าหมายของเขา จู่ๆพนักงานที่ชื่อน้ำหวานก็เข้ามากอดคอเขาพลางเอาตัวมาเลื้อยไปมาอย่างยั่วยวน เพลิงเอกคาดว่าผู้หญิงคนนี้คงจะเมาไม่รู้เรื่อง ไม่งั้นเธอคงไม่ลุกมาเลื้อยบนตัวเขาแบบนี้หรอก "แย่แล้วนั่นท่านประธาน.." "หื้มอะไรนะ ปาทานหลอ~" น้ำหวานพูดด้วยเสียงอู้อี้และใบหน้าแดงก่ำ ความสวยของน้ำหวานตอนนี้จัดได้ว่าทำให้ใบหน้าแดงๆนั้นดูยั่วยวนและน่ารักน่าเอ็นดูไปด้วย แต่กลับกันชุดที่เจ้าตัวใส่ช่างชิ้นเล็กชิ้นน้อย ชุดเกาะอกสีขาวกับกระโปรงรัดรูปสีชมพู ไม่ว่าผู้ชายคนไหนได้เห็นก็คงจะเกิดถูกใจเธอได้ไม่ยาก "..." "นี่คือประทานหน้าโหดคนนั้นหลอเนี่ย แงงง ตามมาทามมายง่า~" แม้จะพอรู้ว่าคนตรงหน้าคือใครน้ำหวานก็ยังไม่คิดจะปล่อยแขนที่กอดคอคนตรงหน้าออก อีกทั้งเธอเองก็ยังพูดอ้อแออย่างเมามาย ถ้านี่เป็นหนังที่ถูกฉายด้วยเนื้อเรื่องเดิม พระเอกอย่างท่านประธานคงจะลากนางเอกคนสวยขึ้นห้องไปแล้ว แต่ตอนนี้เพลิงเอกไม่ได้มีความรู้สึกแบบนั้น "ปล่อย" "งื้ออ! ไม่ปล่อย " "ผมบอกให้ปล่อย" "ม่ายย~" น้ำหวานครางตอบอย่างน่ารัก แต่อารมณ์ตอนนี้ของเพลิงเอกไม่ได้น่าภิรมย์เท่าไหร่นัก "จะทำ..อั่ก!" ประธานที่ทนไม่ไหวกับพฤติกรรมน่ารำคาญของหญิงสาวก็ยกเท้าขึ้นถีบอีกคนให้พ้นตัว เขาหงุดหงิดที่ตอนตัวเองกำลังจะตามคนที่เขาเข้าใจว่าเป็นคุณบี๋ไปดันมีคนมาขัดซะก่อน มันเลยทำให้อารมณ์ของเขาไม่ดีมาก แน่นอนว่าในหนังเนื้อเรื่องเดิมไม่ใช่แบบนี้ แต่แล้วไง ประธานไม่สนประธานไม่แคร์ ประธานจะไปหาคุณบี๋! ว่าแล้วเพลิงเอกก็หันตัวกลับในทิศทางที่แผ่นหลังของคนๆนั้นเดินไป ทิ้งให้เหล่าพนักงานดูแลคนของตัวเองอย่างไม่ใยดี ก็ใครใช้ให้มาขวางทางเพลิงเอก ที่กำลังจะไปหาคุณบี๋ของเขากันล่ะ หึ เธอคิดจะทัมอัลลัยย มารยานางเอกใช้กับพ่อไม่ได้จ้า หึส์ ปาทาน เทอมันแน่!! แต่มาขนาดนี้แล้ว แค่เลขากับประธานจีงเบ๋อ ระวังนะๆ #เลขาโซน #ประธานโซน อุ่มมมมม >สำหนับใครที่ขอความแซ่บกว่านี้ เอ่อคุณพรี่คะนี่พึ่งตอนที่เท่าไหร่เอง ใจเย้งๆ >เน้นเนื้อเรื่องควบคู่ความแซ่บ ขอไม่เน้นแค่ฉากปี้นะจ๊ะ ไรท์ไม่สันทัดจริมๆ นามปากกา 72HZS อ่านว่าเจ็ดสิบสองเฮิร์ท ​
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD