2
1032 Words
“มีแขกคนหนึ่งพานังสายน้ำหนีไปค่ะ”
“ว่าไงนะ”
“ไม่ต้องห่วงดาร์ลิ้ง ปล่อยให้ผมจัดการเรื่องนี้เอง”
“ฝากด้วยนะคะ”
ด้วยความที่เมืองนี้ต้องเรียกว่าอยู่ในอิทธิพลของเคน การิมส่วนหนึ่ง เพราะเขามีลูกน้องแมงดา คอยให้ความคุ้มครองผู้หญิงโสเภณีในสังกัดอยู่เกือบห้าสิบคน ในจำนวนห้าสิบคนนั้นก็มีลูกน้องระดับล่างอีกมาก ดังนั้น ถ้าไม่โชคดีจริง คงยากจะหนีรอด
คนที่เหนือกว่าเคน การิม มีแต่โรม นฤบดินทร์เพียงคนเดียว แต่ก็นั่นแหละ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเคนกำลังหาหนทางเพื่อจะกำจัดโรมให้พ้นทาง เขาพยายามเล่นงานทั้งใต้ดินและบนดิน ปัจจุบัน อิทธิพลเกิน 60 เปอร์เซ็นต์อยู่ในมือของโรม หมายถึงจำนวนโสเภณีเกรดเอถึงเอบวก และเอบวกบวก ล้วนอยู่ในมือของโรม
ผู้หญิงเหล่านั้นทั้งยินยอมและเต็มใจที่จะอยู่ภายใต้การคุ้มครองของโรมมากกว่าเคน เพราะโรมให้เกียรติผู้หญิงเหล่านั้นมากกว่าเคน หลายคนจึงไม่เรียกโรมว่าเป็นแมงดา แต่เขาคือสุภาพบุรุษของนางโลม
และคนอย่างโรม ก็ทำให้เคนต้องบดกรามวันละหลายๆครั้ง ชาตินี้ ระหว่างเขากับโรม นฤบดินทร์ จะไม่มีวันอยู่ร่วมกันได้
“พี่เคน เราเจอเป้าหมายแล้ว จะให้ทำยังไง” สมุนรายงานมาตามสาย
“จิกหัวนังผู้หญิงกลับมา ส่วนไอ้ตัวเสือกจัดการอย่าให้เหลือซาก”
“ครับพี่”
คำปกาศิตของเคน การิม ย่อมเป็นไปตามนั้น... อีกไม่เกินสามชั่วโมงให้หลัง หญิงสาวผู้น่าสงสารก็ถูกจับมาโยนตรงหน้าเคน การิม
หล่อนอายุไม่เกิน 18 ปี ไม่น่ามากกว่านั้น วงหน้าพริ้มเพรา รูปร่างกำลังงดงามเหมือนหลุดออกมาจากบล็อกพิมพ์ อกตึง เอวคอด สะโพกผาย ผิวพรรณขาว ตอนนี้มีร่องรอยบอบช้ำ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเหล่าสมุนของเคน การิมค่อนข้างระมัดระวัง ไม่ให้ ‘สินค้า’ บอบช้ำมากเกินไป จะเสียราคา
“สวยดีนี่”
“นังนี่ตอนแรกบอกว่ายอมขายตัวให้กับฉัน” ลิลลี่เดินเข้ามาร่วมสอบสวน “ฉันหมดเงินไปมาก อุตส่าห์พาไปขัดสีฉวีวรรณจนเอี่ยมอ่อง หน็อยแน่ะ พอเอาเข้าจริงเสือกคิดหนี”
“อย่า...ลิลลี่” เคนต้องรีบห้ามหล่อนเอาไว้ได้ทัน “ปล่อยให้ผมจัดการเรื่องนี้เอง”
“เคน คิดหรือว่าฉันจะไม่รู้”
“ไม่เอาน่าลิลลี่ อย่ามาหึงหวงไม่เข้าท่าเลย”
“ฮึ อย่าให้รู้ทีหลังก็แล้วกันว่าเคนมีใจให้กับมัน”
ลิลลี่ค้อนขวับแล้วหมุนร่างผลุนผลันจากไป เคน การิมยักไหล่แล้วทรุดคุกเข่า มือสากหนาเชยคางของหญิงสาวให้หงายแหงนขึ้น
“ไม่ต้องกลัว รับรองว่าเธอจะปลอดภัย...”
กิริยาอ่อนโยนของเคน การิม ไม่ได้ทำให้หญิงสาวคลายความหวาดวิตก ตรงกันข้าม หล่อนตัวสั่นยกมือไหว้เขา ร้องขอชีวิตจากเขา เคน การิมบดกรามกรอด นึกโมโหที่ไม่สามารถใช้ความเมตตาเพื่อทำให้ผู้หญิงยอมศิโรราบเหมือนดังเช่นที่เคยได้ยินว่า โรม นฤบดินทร์ทำได้และทำสำเร็จ
หรือว่า คนอย่างเขาเหมาะกับดิบเถื่อนหยาบคายเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
พริบตาเดียว ท่าทีเหมือนสุภาพบุรุษจำแลงของเคน การิมก็เปลี่ยนไป สีหน้าถมึงทึง ตาลุกวาว แล้วจิกผมของหญิงสาวให้ลุกขึ้นตาม
“โอ๊ย”
“กูอุตส่าห์พูดดีด้วย มึงก็ยังไม่ยอมเชื่อ เพราะงั้น...นี่คือโทษฐานที่มึงสมควรได้รับ”
เพี๊ยะ!
ร่างบอบบางหมุนคว้างแล้วล้มลง แต่ก็ถูกตะปบให้ลุกขึ้นมายืนเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง น้ำตาหยดเป็นทาง แต่ไม่ได้ทำให้เคน การิมใจอ่อนสงสาร
“กูจะทำให้มึงรู้จักโทษทัณฑ์ของการหลบหนี...”
น้ำเสียงของเคน การิมกระด้าง ดวงตาเปล่งประกายอำมหิต คนอย่างเคนเมื่อได้ลงมือแล้วอย่าหวังว่าจะจบลงง่ายๆ...
สายน้ำ...หญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายเหมือนกับรับรู้ชะตากรรม พยายามข่มความรู้สึกเจ็บปวด ไม่ร้องขอ เพราะรู้ว่าถึงอย่างไรก็ไร้ประโยชน์ น้ำตาของหญิงสาวเริ่มหลั่งรินออก ในที่สุดความเจ็บปวดก็ค่อยๆเลือนหายไป... เลือนหายไปพร้อมกับสติสัมปชัญญะรับรู้!
เคน การิมโผล่ออกมาจากห้องในสภาพเปลือยท่อนบน เหงื่อกาฬเต็มร่าง สีหน้าดูเหมือนจะมีแววตระหนกเล็กน้อย
มาม่าซังโผล่เข้าไปในห้อง ยกมือทาบอกเมื่อเห็นสภาพของสายน้ำนอนแน่นิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง
“ขอโทษนะดาร์ลิ้ง หนักมือไปหน่อย” เคน การิมเอ่ย น้ำเสียงคลายความวิตกลงบ้างแล้ว ด้วยเชื่อว่าลิลลี่ไม่มีทางที่จะกล้าโกรธเขา
จริงเช่นนั้น
“เราจะทำยังไงต่อไปคะ นังนี่ตาย ตำรวจก็ต้องเข้ามายุ่ง”
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่าดาร์ลิ้ง ผมมีแผนอยู่แล้ว”
“ยังไงคะ”
เคน การิมดึงร่างของมาม่าซังเข้ามาสวมกอด แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงอำมหิต “ผมจะป้ายขี้ให้ไอ้โรม!”
-----**---**------
การตายของโสเภณีชื่อสายน้ำ ทำให้ชีวิตของโรม นฤบดินทร์เข้าสู่โหมดแห่งความยุ่งยากอยู่ไม่น้อย เพราะการใส่ไคล้ของฝ่ายตรงข้าม กระทบกระเทือนถึงธุรกิจที่เขาเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ แต่ในที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างก็ผ่านการพิสูจน์ว่าไม่ใช่ฝีมือของเขา...
ที่แน่ๆ เขาสูญเสีย ‘อีตัวมีระดับ’ เกินครึ่งให้กับเคน การิม จึงไม่ต้องสงสัยว่างานนี้เกิดจากฝีมือของใคร และที่สูญเสียแบบไม่สามารถเรียกคืนมาได้ก็คือ ความน่าเชื่อถือ ต่อให้โรมยังคงเป็นแมงดาสุภาพบุรุษคนเดิม แต่เมื่อไม่มีใครเชื่อถือ เขาจึงถูกตราหน้าว่าโฉดชั่ว ไม่เพียงหากินอยู่กับผู้หญิง แต่ยังสามารถลงมือสังหารผู้หญิงได้อย่างโหดเหี้ยมและเลือดเย็น
คนเราเมื่อดวงตก ก็จะตกลงเรื่อยๆแทบจมดิน...
ไม่นานหลังจากนั้น โดม นฤบดินทร์ก็แทบจะเหลือแต่ตัว ลูกน้อง อีตัวในสังกัดแยกย้าย ที่เกรดดีไปอยู่กับเคน การิม ที่เหลือแยกย้ายไปตามยถากรรม
- Writer
