"Haraline, tulungan na kita!" prisinta ni Ranmaru nang makita nitong may mga dala akong mga kurtina, gagamitan kase ito para bukas. Papalitan na kase ang mga kurtina at para malabhan na rin daw.
"Ah Sir, hindi na kaya ko na ito,"
"Tulungan na kita."
"Pero--
"Akin na nga iyan," sabi nito at kinuha ang mga dala ko, ang gentleman naman niya. Npakamot na lang ako sa ulo ko dahil ang kulit niya.
"Salamat, Sir..."
"Anru na lang o Ran," tumango na lang ako at sinamahan siya papunta sa paglalagyan nang mga gamit na ito. Nakakahiya, trabaho ko ito pero ginagawa niya.
"May mga bubuhatin kapa ba, tutulungan na kita?"
"Wala na, Sir!"
"Isa pang tawagin mo akong sir, hahalikan kita?" sabi nito, kaya namula ako dahil may naalala na naman ako.
"I'm just kidding," sabi nito. "Tara kain muna ta
