บันทึกจอมยุทธ์ ฉบับที่ ๒ ส่วนที่ ๓
เสียงที่ผ่านโสตประสาทของข้าดังหวีดหวิวคล้ายกับเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งของผู้คน เส้นเอ็นและเส้นชีพจรกำลังสั่นระริก ความกระสันและความหิวกระหายผุดขึ้นมาในจิตใจระลอกแล้วระลอกเล่า เลือดที่อาบย้อมมือขวาของข้าทำให้ผู้คนกรีดร้องด้วยความสงสารระคนหวาดกลัว ทว่าความเจ็บปวดในคราแรกนั้นได้มลายสิ้นแล้ว ตอนนี้เหลือแต่เพียงความรู้สึกด้านชาและสัมผัสอุ่นๆ ของเลือดที่หยดลงบนพื้นลานประลองเท่านั้น
ครั้นข้ายืนนิ่งมองจางฉีที่มีสีหน้าตระหนกโดยมีฉากหลังคือผู้คนจำนวนมากที่ทั้งแตกตื่นและลุ้นระทึก หลายคนกำลังอ้าปากค้างด้วยไม่อาจเชื่อสายตา สภาวะนี้คล้ายกับเวลากำลังขยับช้าลง โดยที่ข้าเป็นจุดศูนย์กลางของห้วงเวลาทั้งหมดนี้ มีเพียงตัวข้าเองที่ยังคงเคลื่อนไหวได้ปกติ สภาวะนี้ราวกับตอนที่ถูกกระบี่หยกของคนลึกลับปลิดชีพในอดีตชาติ
สภาวะเข้าใกล้โลกแห่งวิญญาณ ภาพก่อนตายของคนที่วิญญาณจะออกจาก
