“Well, I guess thank you, Ana,”mapang-asar na sabi ni Athena atsaka tumawa bago nito tuluyan na binuksan ang pintuan. Hindi ko naman mapigilan ang aking sarili na hindi mamangha sa aming silid. Ito ba ang tinatawag nilang classroom? Bakit para sa akin ay isa na ito sa mga silid ng isang palasyo. Ngunit, kung sabagay ay isa nga naman pala itong palasyo.
Huminga ako nang malalim at pumasok na. May mga estudyante na rin dito at kasama na roon ang babaeng pinaka-ayaw naming lahat. Ang babaeng may galit na sa akin na hindi ko alam kung saan galing at kung ano ang pangalan. Hindi pa nga namin kilala ang isa’t-isa pero kung magalit siya sa akin ay parang kilala na namin ang isa’t-isa.
“Doon tayo sa likod.” Sabi ni Morris sa aking tabi at hinila na ako. Hindi ako makaimik dahil sa sobrang ganda
