วิชัยเดินทางกลับจากฮ่องกงแล้วก็มาทำงานในวันถัดมา วรพรตขอเข้าพบวิชัยทันที เขาตั้งใจจะมาสารภาพกับวิชัยยอย่างลูกผู้ชายเรื่องจริญญา
“ว่าไงต้น มีปัญหาอะไรหรือเปล่าถึงมาขอพบผมเป็นการส่วนตัวอย่างนี้” วิชัยถามเขา
“ท่านครับ ผมรักจอยครับ และอยากขออนุญาตท่านจีบลูกสาวของท่านครับ” วรพรตพูดออกไปตามตรง วิชัยลุกขึ้นยืนมองหน้าวรพรต เขาอึ้งไปสักพัก ก่อนจะถอนหายใจออกมา แล้วตัดสินใจที่จะพูดอะไรออกไป
“จอยเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจของฉัน ฉันเลี้ยงดูจอยอย่างทะนุถนอมมายี่สิบกว่าปี ให้เธอทุกอย่างที่เธอขอ นายมีอะไรให้เธอบ้าง จะสามารถดูแลจอยแทนฉันได้ดีแค่ไหน แล้วทำไมฉันต้องอนุญาตให้นายจีบลูกสาวฉัน” วิชัยถาม และเปลี่ยนสรรพนามพูดกับวรพรต
“ผมแค่อยากแสดงความจริงใจเลยมาขอท่าน ถึงท่านไม่อนุญาต ผมก็จะจีบเธออยู่ดี เพราะผมรู้แล้วว่าชีวิตผมไม่สามารถขาดจอยได้ และถึงผมไม่ได้ร่ำรวยล้นฟ้า แต่ว่าผมจะไม่ให้จอยต้องลำบากอย่างแน่นอนครั
