จารุวัฒน์ชายหนุ่มใหญ่วัยสามสิบแปดปี กำลังทำหน้าที่ปัดกวาดใบไม้อยู่หน้าอาคารเรียนสีฟ้าอย่างขะมักเขม้นด้วยรอยยิ้มที่ดูมีความสุข และมองเด็กชั้นอนุบาลสองวิ่งเล่นที่สนามหญ้าในชั่วโมงกิจกรรมกลางแจ้งกันอย่างสนุกสนาน
โรงเรียนแห่งนี้คือโรงเรียนอนุบาลเอกชนที่รับเลี้ยงเด็กตั้งแต่อายุสองขวบไปจนถึงอายุหกขวบ มีห้องบริบาลและห้องอนุบาลชั้นปีที่หนึ่งถึงชั้นปีที่สาม ขึ้นชื่อเรื่องการดูแลเด็กและผู้ปกครองสามารถดูกล้องวงจรปิดของโรงเรียนได้ตลอดเวลาเพื่อความสบายใจว่าทางโรงเรียนนั้นดูแลบุตรหลานของพวกเขาได้คุ้มกับค่าเทอมที่ต้องจ่ายเทอมละห้าหมื่นบาทอย่างแน่นอน
“ขอโทษนะคะ ห้องธุรการไปทางไหนคะ” เสียงอ่อนหวานดังมาจากด้านหลังของจารุวัฒน์ เขาหันไปยิ้มให้เธอแล้วบอกทางไป
“ตึกสีเขียว ชั้นแรกเลยครับ” เขาบอกเธอ
“ขอบคุณนะคะ” นิลุบลบอกแล้วยื่นถุงขนมในมือของเธอให้กับเขาเป็นการตอบแทนที่เขาบอกทางเธอ
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” จารุว
