สดุดีกลับมาในตอนเย็น แววดาวทำอาหารไว้รอเขาอย่างที่เธอบอก พอเขามาถึงเธอก็รีบนั่งลงตรงข้ามกับเขาทันที
“ทำไมไม่กินก่อน คุณทำกับข้าวเองไม่ใช่หรือไง” สดุดีถามเธอ เพราะก่อนหน้านี้เธอต้องรอให้เขาซื้อเข้ามา
“กินข้าวคนเดียวเหงาออกค่ะ รอทานพร้อมกันดีกว่า” แววดาวบอก สดุดีประทับใจกับสิ่งที่เธอพูด แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา
พอทานข้าวเสร็จทั้งสองคนก็แยกกันเข้าห้องไป แววดาวอาบน้ำเสร็จเธอกำลังจะเข้านอน แต่สดุดีก็มาเคาะประตูห้องเธอก่อน แววดาวไปเปิดประตูห้องให้เขา ลืมฉุกคิดว่าวันนี้คือวันที่ครบกำหนดตามที่เธอขอเอาไว้แล้ว
“มีอะไรคะ” เธอถามเขา
“วันนี้ถึงกำหนดแล้วไม่ใช่หรือไง” สดุดีถามแล้วจับแขนเธอ ดึงให้ตามเขาไปที่ห้อง
แววดาวไม่ได้ขัดขืน เพราะเธอรู้ชะตาตัวเองดี ยิ่งรู้ว่าเขาเป็นพวกติดตามคนที่หนีหนี้ เธอก็ยิ่งไม่กล้ามีความคิดที่จะหนีหนี้เขา เพราะรู้ว่าเขาต้องตามตัวเธอเจอ และเธอไม่มีทรัพย์สินมูลค่าหลายแ
