"อ้วก!"
"ไม่น่าพรากเมียมาจากผัวมันเลยกู ก็เลยกลายเป็นว่ากูกำลังดูแลลูกเมียของชาวบ้านอยู่" ไฟท์เตอร์ที่อยู่ในสภาพสวมหน้ากากอนามัยทับกันถึงสามชั้น กำลังยื่นมือไปลูบหลังสาลี่ที่ในวันนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยสบายตัวมาตั้งแต่ตอนเช้าตรู่
"เธอกินยารึเปล่าสาลี่ ฉันจำได้ว่าตอนแม่ท้องน้องหนึ่งแม่กินยาอะไรสักอย่างสามเวลามื้ออาหารเลยนะ"
"อย่ามายุ่งได้ไหมไฟท์เตอร์!" สาลี่ที่โก่งคออ้วกเสียจนหมดเรี่ยวแรงออกปากไล่ไฟท์เตอร์ที่ยืนอยู่ข้างหลังอย่างรู้สึกรำคาญใจ
"อีกอย่าง จะให้ฉันกินย***ายาบออะไรในเมื่อนายเอาแต่ขังฉันไว้ที่นี่! ไม่ได้ไปตรวจตามนัดของหมอมาเป็นเดือนๆ แล้ว!"
"คิดว่าฉันอยากยุ่งนักรึไง คนเขาอุตส่าห์เป็นห่วงแล้วยังเสือกมาออกปากไล่กูอย่างกับหมูกับหมา"
"อย่ามาพูดกูกับฉันนะไฟท์เตอร์ นายกับฉันเราไม่ได้สนิทกันถึงขนาดนั้น!" เพียงแค่คำว่า 'กู' ที่หลุดออกมาจากปากเขาก็ทำเอาดวงใจน้อยๆ ถึงกับสั่นไหวจนแทบจะ
