"เอายังไงดีนะ ไม้สอยก็ไม่มี" สาลี่...ที่นึกอยากกินมะม่วงเปรี้ยวท้ายสวนกาแฟขึ้นมา กำลังยืนเท้าเอวมองไปยังต้นมะม่วงสูงใหญ่ตรงหน้าอย่างพินิจพิจรณาว่าจะทำอย่างไรดีเธอถึงจะได้กินผลที่อวบอ้วนของมัน
"เอาน่า... ปีนนิดเดียวเอง ก็คงจะไม่มีใครมาเห็นหรอก" คิดได้แบบนั้นเท้าคู่เล็กจึงค่อยๆ ปีนป่ายขึ้นต้นมะม่วงด้วยความระมัดระวังเพื่อหวังว่าจะได้กินมะม่วงเปรี้ยวเสียให้หายอยาก
"ทำอะไรของเธอสาลี่!" ไฟท์เตอร์ที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าสาลี่ไม่ได้นอนหลับอยู่ในห้องพักของเธอก็ถึงกับต้องเกณฑ์คนงานเพื่อตามหาตัวหญิงสาวกันให้วุ่น ก่อนที่ลูกจ้างเก็บกาแฟคนใหม่ของเขาจะแจ้งให้เขาได้ทราบว่าตนนั้นเห็นสาลี่เดินเข้ามาตรงท้ายสวน
"เปล่าสักหน่อย" สาลี่ปฏิเสธการจับผิดของไฟท์เตอร์ด้วยการพยายามรักษาน้ำเสียงของตัวเองให้สงบนิ่ง
"ยุ่งไรด้วย"
"เธอนี่มันจริงๆ เลยสาลี่ พ่อกับแม่เธอให้เธอกินอะไรเป็นอาหารกันนะทำไมมันถึงทั้งดื้อทั้งด้านไ
