สามวันผ่านไป
“ชื่ออะไรครับ”
“...”
ฉันนั่งเงียบ ไม่โต้ตอบหรือพูดจากับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังถามชื่อฉัน มันเป็นพวกเดียวกับเตโชก็คงชั่วร้ายพอกัน ต่อให้หมอนี่ดูเด็กกว่าฉันและยิ้มใสซื่อไร้พิษภัยก็เถอะ
“ผมชื่อเงินนะครับ อายุสิบแปดย่างสิบเก้าปี”
ผู้ชายที่แนะนำตัวว่าชื่อเงินยิ้มอย่างมีไมตรี ยื่นมือมาข้างหน้าหวังสร้างสัมพันธ์อันดี หากแต่ฉันเพียงหลุบมองฝ่ามือเขา ก่อนช้อนขึ้นมองอีกครั้งอย่างปราศจากความเป็นมิตร
คือเงินน่ะ เขามาหาเตโชที่คอนโดฯ เมื่อหลายนาทีก่อน เห็นว่าเพิ่งกลับจากญี่ปุ่น ไม่รู้เหมือนกันว่าเด็กที่เป็นอนาคตของชาติมาพัวพันกับเตโชได้ยังไง ถูกล่อลวงหรือเปล่า
แต่เท่าที่ดู เหมือนจะเต็มใจ
เหอะ...
ตอนนี้เตโชเข้าไปคุยโทรศัพท์กับใครสักคนในห้องน้ำ ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องสำคัญที่ไม่อยากให้ใครรับรู้ล่ะมั้ง
ก่อนไปก็ไม่ลืมสั่งให้เงินเฝ้าฉัน อย่าให้ฉันคลาดสายตาไปไหน
“...”
“ผมเพิ่งเรีย
