“ถ้านายใหญ่เป็นลูกเขยของกองมู นายใหญ่ก็มีสิทธิ์สู้แทนกองมูได้ ข้ายินดีรับคำท้า”
เล่าเหย่สบตากับนายใหญ่แห่งปางไม้ภูเสือหมอบอย่างท้าทาย เขาอยากต่อสู้กับอีกฝ่ายมากกว่ากองมูเสียอีก อยากจะเอามีดแทงหัวใจให้มิดด้าม แย่งชิงทุกสิ่งของนายใหญ่มาเป็นของตัวเอง โดยเฉพาะพะเยีย หญิงสาวที่เขาหมายปอง
“นายใหญ่ ข้าขอบคุณที่นายใหญ่มีน้ำใจต่อข้า บุญคุณของนายใหญ่มากมาย ข้าคงตอบแทนไม่หมดแน่ ครั้งนี้ข้าจะสู้เอง ข้ายินดีตายดีกว่าถูกเหยียดหยาม”
กองมูไม่คิดยอมแพ้ให้เล่าเหย่ เขายินดีตายอย่างมีศักดิ์ศรีดีกว่าต้องยอมแพ้ คนอย่างมัน
“กองมูแกได้ตายสมใจแน่ แล้วข้าจะได้เป็นหัวหน้าหมู่บ้านแทนแก ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
เล่าเหย่เย้ยหยัน มั่นใจว่าตนจะได้ทุกสิ่งตามปรารถนา สภาพของกองมูไม่มีวันเอาชนะเขาได้แน่นอน
“เล่าเหย่ ฉันจะสู้แทนกองมูเอง”
เกริกตัดสินใจปกป้องกองมู เขาทนเห็นกองมูตายไม่ได้ และไม่คิดว่าเล่าเหย่จะให้ความร่วมมือกับเขา
