1 ความแค้นในอดีต

1010 Words
1 ความแค้นในอดีต          อนุชิต ‘ชิต’ เจ้าพ่อเงินกู้เมื่อสิบปีก่อนซึ่งใครๆ ก็รู้จักในนามเสี่ยชิตเจ้าพ่อเงินกู้ขึ้นชื่อโหดเรื่องดอกเบี้ยใครก็ตามที่ผิดนัดผิดสัญญาการจ่ายต้นจ่ายดอก คนอย่างเสี่ยชิตไม่เอาไว้แน่นอน            อนุชิตมีลูกสาวอยู่หนึ่งคนคือ ขนมเทียน ‘เทียน’ ซึ่งหลังจากที่เธออายุได้สามขวบแม่ของเธอก็ได้เสียไปทำให้อนุชิตต้องเลี้ยงเธอมาด้วยตัวคนเดียวแต่การจากไปของแม่ของขนมเทียนเธอไม่ได้จากไปแค่ตัวแต่เธอทิ้งสมบัติมากมายไว้ให้สามีซึ่งนั่นเองทำให้อนุชิตปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยโหด            ขนมเทียนที่เติบโตมาจากการเลี้ยงดูของพ่อแต่เธอก็ไม่ได้มีนิสัยที่ดื้อหรือมีนิสัยเอาแต่ใจอาจจะเป็นเพราะแม่ของเธอเป็นหญิงสาวที่เรียบร้อยอ่อนหวานทำให้ขนมเทียนได้นิสัยของแม่มาอยู่บ้างแต่เธอก็ได้ความแก่นแก้วมาบ้างเพราะการเลี้ยงดูของพ่อเธอ            ขนมเทียนไม่เคยรู้เลยว่าพ่อของเธอมีรายได้จากทางไหนบ้างนอกจากที่เธอรู้คือพ่อเปิดร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดใหญ่ที่มีรายได้ต่อวันมากมายซึ่งสามารถเลี้ยงดูเธอได้เป็นอย่างดี ชีวิตของขนมเทียนในตอนนั้นสบายจนเธอไม่เคยรู้จักคำว่าลำบากเป็นอย่างไรซึ่งแตกต่างจาก เวหา ‘เวย์’ ที่ครอบครัวของเขาลำบากมากพ่อกับแม่ของเขาต้องออกไปทำงานหาเช้ากินค่ำวันไหนไม่ได้ออกไปทำงานรับจ้างก่อสร้างพวกเขาก็ต้องอด เวหามีพี่ชายอีกหนึ่งคนคือ วรินธร ‘เวียร์’ ในตอนนั้นเวหากำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 ส่วนพี่ชายเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ซึ่งกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยและพี่ชายเขาก็สอบติดคณะแพทย์และได้ทุนในการเรียนต่อแต่การเรียนมหาวิทยาลัยก็ต้องใช้เงินมากพอสมควรแม้จะได้รับทุนก็ตาม วรินธรบอกกับครอบครัวว่าเขาสอบติดแพทย์พ่อกับแม่รวมไปถึงเวหาก็ดีใจมากๆ วันภพ ‘ภพ’ พ่อของเขารู้ว่าลูกชายกำลังจะไปเรียนมหาวิทยาลัยแม้จะดีใจแต่เขาก็ไม่มีเงินมากพอที่จะให้ลูกของเขาเรียน เขาจึงไปยืมเงินมาก้อนหนึ่งจากอนุชิตเพื่อให้วรินธรได้เรียนต่อแต่อนุชิตไม่ได้บอกเรื่องนี้กับลูกชายทั้งสองเพราะกลัวว่าลูกจะไม่ยอมเรียนต่อถ้ารู้ว่าพ่อต้องไปยืมเงินมาให้มีแค่ กรองแก้ว ‘แก้ว’ ผู้เป็นภรรยาของวันภพเท่านั้น วรินธรไปเรียนได้ไม่นานพ่อของเขาก็เสียชีวิตลงด้วยการถูกยิงตายในระหว่างที่กลับจากทำงาน ก่อนที่วันภพจะตายอนุชิตกับลูกน้องได้มาทวงหนี้ที่วันภพค้างมาสามงวดแล้ว วันภพขอผลัดไปอีกสองวัน อนุชิตยื่นเวลาให้อีกสองวันพร้อมกับขู่อีกว่าถ้าอีกสองวันไม่จ่ายมึงตาย ซึ่งเหตุการณ์นั้นเวหาแอบอยู่ข้างๆ บ้านซึ่งเวหาจำหน้าตาของอนุชิตได้เป็นอย่างดี วรินธรรู้เรื่องที่พ่อต้องตายเพราะไปยืมเงินมาให้ตัวเองเรียนก็เครียดจนคิดสั้นปลิดชีพตัวเองตายตามพ่อของเขาไป ส่วนกรองแก้วเองเมื่อลูกกับสามีตายจากไปอย่างกระทันหันทำให้เธอป่วยแล้วก็ตรอมใจตายตามลูกกับสามีในเวลาต่อมา ในตอนนั้นเวหาเด็กวัย 17 ปีที่ไม่เหลือใครเลยสักคนเขาต้องใช้ชีวิตโดดเดี่ยวตัวคนเดียว เวหาต้องออกไปทำงานหลังเลิกเรียนเพื่อหาเงินมาเรียนให้จบ เวหาต้องทนทุกข์ทรมานจากความคิดถึงพ่อแม่แล้วก็พี่ชายของเขา เวหารู้สึกโกรธแค้นอนุชิตมากเขาหวังว่าสักวันเขาจะเป็นคนแก้แค้นให้กับพ่อแม่และพี่ชายของเขา เมื่อถึงวันนั้นเขาจะเอาคืนให้สาสม            เวหาออกไปทำงานแล้วได้รู้จักกับพี่ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลด้านธุรกิจมืดในตอนนั้น เขาสงสารเวหาจึงให้มาอยู่ที่บ้านด้วย เวหาเป็นเด็กที่ช่วยงานเขาได้เป็นอย่างดีทำให้เขาเอ็นดูและสงสารจึงให้เวหามาเป็นน้องชายของเขา พี่ชายคนนี้คือ ‘พี่เสือ’ เป็นคนที่ทำให้เวหามีทุกอย่างในวันนี้            เวลาผ่านมาสิบกว่าปีตอนนี้เวหากลายเป็นหนุ่มหล่อที่มีดีกรีเป็นเจ้าของธุรกิจบ่อนพนันที่ใหญ่เป็นอันดับต้นๆ และยังเป็นเจ้าเว็บพนันออนไลน์ที่มีผู้เข้าใช้งานหลายล้านคน เวหามีเงินมากมายที่ทำให้เขาสบายไปทั้งชีวิตของเขาแต่ชีวิตของอนุชิตเจ้าพ่อเงินกู้ผู้ที่ฆ่าพ่อของเขาตายและเป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่ชายและแม่ของเขาต้องตายตามพ่อของเขาไปกลับกลายเป็นคนที่ไม่เหลืออะไรเลยสักอย่างเพราะอนุชิตติดการพนันเขาเข้าบ่อนที่เวหาเป็นเจ้าของเขาเป็นหนี้ที่บ่อนหลายล้านบาท            อนุชิตไม่มีเงินมาใช้หนี้ที่เขาเป็นหนี้พนัน เวหาจึงนัดให้อนุชิตเข้ามาคุยเรื่องการใช้หนี้ว่าเขาจะเอายังไง ซึ่งนี้คือจุดเริ่มต้นของการแก้แค้นของเวหา            “คุณอนุชิตคุณก็รู้ว่าคนที่เป็นหนี้ก็ต้องใช้หนี้คุณจะมานิ่งนอนใจอย่างนี้ไม่ได้” เวหาที่นั่งหันหลังให้กับอนุชิตพร้อมกับพูดออกมาเสียงเข้มแต่การมาในครั้งนี้อนุชิตไม่ได้มาคนเดียวแต่เขาจับลูกสาวของอนุชิตมาด้วย            “ตอนนี้ผมหาเงินไม่ทัน ผมขอเวลาอีกสักสองวันได้มั้ยครับ” อนุชิตพูดขึ้นมาประโยคนี้ยิ่งทำให้เวหานึกถึงพ่อของเขาเมื่อสิบกว่าปีก่อนที่พ่อของเขาเคยพูดและเคยขอร้องอนุชิตอย่างนี้เหมือนกันแต่ก็ไร้ซึ่งความปราณี        
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD