เมียแค้นแสนรัก

2 กรรมที่ไม่ได้ก่อ

2

กรรมที่ไม่ได้ก่อ

“จะขอโอกาสว่างั้น ผมคงไม่มีโอกาสให้คุณหรอกนะคุณอนุชิตเพราะคุณเองก็ไม่เคยให้โอกาสใคร เพราะอย่างนั้นผมมีทางให้คุณเลือกสองทาง ทางที่หนึ่งยอมตายเพื่อชดใช้หนี้ทั้งหมดอย่างที่คุณเคยเอาชีวิตคนอื่นเพื่อชดใช้หนี้ของคุณ ทางที่สองยกลูกสาวของคุณให้เป็นเมียผมเพื่อชดใช้หนี้สินทั้งหมดและไม่มีสิทธิ์เรียกร้องลูกสาวของคุณคืนจนกว่าผมจะเบื่อแล้วคืนให้คุณเอง”

ขนมเทียนที่ได้ยินเธอก็รู้ได้ในทันทีว่าเธอต้องได้เสียสละตัวของเธอให้กับเวหา

อนุชิตรักลูกสาวของเขามากแม้เขาจะเป็นคนเลวแค่ไหนแต่ถ้าลูกสาวไม่อยากเป็นเมียเวหาเขาก็พร้อมที่จะตายเพื่อชดใช้หนี้สินที่ตัวเองก่อขึ้นมาทั้งหมดด้วยชีวิตของเขาเอง

“ตกลงฉันเลือกทางที่สอง ฉันยอมมอบร่างกายของฉันเพื่อชดใช้หนี้ให้กับพ่อของฉัน” ขนมเทียนพูดขึ้นมาทำให้เวหายิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ

“ดีคุยกันง่ายๆ อย่างนี้จะได้ไม่ต้องมีใครเสียเลือดเสียเนื้อ คราวนี้ก็หมดเวลาของแกแล้วอนุชิต เซ็นต์เอกสารแล้วแกก็กลับไปได้ ส่วนเธออยู่กับฉันตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปจนกว่าฉันจะพอใจ” เวหาพูดพร้อมกับเดินไปจับที่คางของขนมเทียนพร้อมกับก้มลงไปดมแก้มเธอใกล้ๆ

“เทียนลูก พ่อขอโทษที่พ่อทำให้ชีวิตของลูกต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้” อนุชิตพูดออกมาเขาพึ่งคิดได้ว่าเขาทำผิดต่อลูกสาวคนเดียวของเธอมากแค่ไหน

“พ่ออย่าขอโทษหนูเลยค่ะ หนูไม่เป็นไร” ขนมเทียนพยายามทำให้เหมือนว่าเธอไม่เป็นอะไรทั้งๆ ที่ในใจของเธอตอนนี้เหมือนกำลังเดินเข้าไปในป่าทึบที่เต็มไปด้วยหนามคอยทิ่มแทงเธอตลอดเวลา

“ไม่ต้องพูดมากไม่ตายจากกันก็ดีแค่ไหน คนอย่างพวกแกจะไปรู้อะไรว่าคนที่ต้องจากกันเพราะความตายมาพรากจากไปมันทรมานแค่ไหน แกกลับไปได้แล้วและไม่ต้องติดต่อมาหรือมาเจอลูกสาวของแกอีก กลับไปได้แล้ว” เวหาพูดจบคนของเขาก็นำตัวของอนุชิตออกไปทำให้ตอนนี้ในห้องนี้เหลือแค่เวหากับหญิงสาวหน้าตาสวยๆ ที่กำลังจะตกเป็นเมียบำเรอของเขา

“วันนี้โชคดีจริงๆ เลยเว้ยอยู่ๆ ก็ได้เมียทั้งสวยทั้งขาวทั้งอึ๋มแถมยังเป็นลูกสาวมหาเศรษฐีตกอับเป็นหนี้หลายล้านเพราะผีพนันเข้าสิงจนต้องเอาลูกสาวมาเร่ขายเพื่อใช้หนี้” เวหากอดเธอไว้จากด้านหลังพร้อมกับพูดข้างๆ หูของเธอ

“หยุดพูดมากสักที รำคาญ” ขนมเทียนพูดออกมาแค่นั้นเพราะถ้าเธอพูดอะไรต่อจากนี้เสียงของเธอต้องสั่นเครือแน่นอนเพราะตอนนี้เธอรู้สึกอ่อนไหวมากๆ ที่เธอต้องมาอยู่กับคนใจร้ายอย่างเวหา

“จะรำคาญผัวของเธอได้ยังไงอีกหน่อยเราก็เป็นผัวเป็นเมียกันแล้ว ต่อจากนี้เธอจะได้ยินเสียงฉันทุกวัน ทุกคืนต่อให้เธอรำคาญแค่ไหนเธอก็ต้องทนฟังเสียงร้องเสียงพูดของฉันอยู่ดี อย่าทำเป็นเล่นตัวหน่อยเลย คนอย่างเธอมองผ่านๆ ก็รู้ว่าร่านแค่ไหน เธอมันก็ต่ำเหมือนพ่อของเธอนั่นแหละ” เวหาพูดพร้อมกับยื่นมือไปบีบที่หน้าอกอวบของขนมเทียนพร้อมกันทั้งสองข้าง

“ว้าย!!! นายทำอะไรของนายเนี่ย” ขนมเทียนพูดพร้อมกับเดินหนีจากเขาแล้วเอามือปิดที่หน้าอกของเธอ

“อย่าทำเป็นเหมือนไม่เคยหน่อยเลยดูก็รู้ว่าเธอผ่านมาเยอะแค่ไหน” เวหาพูดพร้อมกับใช้สายตาโลมเลียไปตามร่างกายของเธอ

“หยุดพูดต่ำๆ กับฉันได้แล้ว” ขนมเทียนตะคอกเสียงดังใส่เวหา

“อย่ามาทำเป็นผู้ดีหน่อยเลยแต่ตะคอกฉันอย่างนี้ก็ได้นะฉันชอบดุดันดี” เวหาพูดพร้อมกับเดินไปกระชากเธอมาอยู่ในอ้อมกอดของเขาก่อนจะก้มลงไปจูบที่แก้มของเธอ

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” ขนมเทียนบอกพร้อมกับพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของเขา

“ถ้าฉันไม่ปล่อยเธอจะทำอะไรฉันได้ในเมื่อเธอเป็นเมียของฉันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย” เวหาพูดพร้อมกับใช้จมูกของเขาสูดดมไปตามร่างกายของเธอตั้งแต่ผมไล่มาที่ต้นคอก่อนจะใช้ลิ้นของเขาเลียไปที่ใบหูของเธอหนึ่งที ขนมเทียนขนลุกซู่ทันทีเมื่อลิ้นสากๆ ของเขาสัมผัสโดนที่ใบหูของเธอ

“แค่หูยังหอมขนาดนี้แล้วถ้าเป็นที่อื่นล่ะจะหอมขนาดไหนกันนะ” เวหาพูดพร้อมกับลากลิ้นของเขาจากปลายคางของเธอมาที่ต้นคอของเธออย่างช้าๆ ขนมเทียนหลับตาพริ้มเมื่อโดนลิ้นสากของเขาสัมผัสที่จุดอ่อนไหว

“แค่นี้ก็หลับตาพริ้มซะแล้ว ถ้ามากกว่านี้จะหลับตานานแค่ไหนนะ” เวหายังคงพูดจาแทะโลมเธออย่างไม้ให้เธอตั้งตัว

“นายมันก็ดีแต่ปากนั่นแหละไม่มีอะไรดีสักอย่าง” ขนมเทียนตอบโต้เขาคืนบ้าง

“เธอรู้ได้ไงว่าฉันดีแค่ปากอย่างอื่นฉันอาจจะดีกว่าปากก็ได้นะ เธออยากลองตอนนี้เลยมั้ยล่ะเผื่อจะติดใจ” เวหาพูดจบก็เดินต้อนเธอไปที่โซฟาขนมเทียนได้แต่ถอยหลังไปตามที่เขากำหนดแต่แล้วก็มีคนมาขัดจังหวะทำให้ขนมเทียนโล่งอกเพราะอย่างน้อยเธอก็รอดตัวไปได้ในครั้งนี้

“บอสครับวันนี้บอสมีประชุมที่บริษัทอีกหนึ่งชั่วโมง” ชานนท์ ‘นนท์’ เลขาหนุ่มรูปหล่อของเวหาเดินมาแจ้งสิ่งที่เขาต้องทำในอีกชั่วโมงข้างหน้า ชานนท์ทำงานกับเวหาตั้งแต่ธุรกิจเขายังไม่เติบโตขนาดนี้

“ได้ ออกรอสักครู่” หลังจากชานนท์เดินออกไปเวหาก็เดินมาหาขนมเทียนอีกครั้งก่อนจะจับที่คางของเธอแรงๆ “อย่าคิดว่ารอดจากน้ำมือของฉันครั้งนี้แล้วเธอจะรอดตลอดไปอย่าฝันซะให้ยาก คืนนี้เธอเตรียมตัวให้ดีๆ เลยเพราะเธอจะต้องตกเป็นเหยื่อของฉันแน่นอน” เวหาพูดจบเขาก็ปล่อยมือจากคางของเธอก่อนจะเดินออกไปแล้วก็หันมามองขนมเทียนที่นั่งนิ่งๆ ไม่ขยับ

“ตามฉันมาสิเธอเป็นของฉัน ฉันไปที่ไหนเธอก็ต้องไปด้วยทุกที่” เวหาพูดจบขนมเทียนก็ลุกขึ้นเดินตามหลังเขาไป ขนมเทียนรู้สึกเหมือนชีวิตของเธอตกนรกทั้งเป็นในตอนนี้ไม่รู้เวรกรรมอะไรเธอถึงต้องมาอยู่ในสภาพนี้