ในวันแต่งงาน… ฉันมีความสุขที่สุด ทอดสายตามองไปบนเวทีซึ่งประดับประดาเอาไว้ด้วยดอกไม้งดงามหลากสีสัน
ฉันกับลุงทอมกำลังก้าวขึ้นบันไดเวทีช้าๆ เพื่อจะกล่าวขอบคุณแขกเหรื่อที่มาร่วมงานกันอย่างเอิกเกริก
“สวัสดีท่านผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมเป็นสักขีพยานรักในวันนี้ กระผมนายทอมมี่… รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งและดีใจที่ท่านทั้งหลายมาร่วมเป็นสักขีพยานในวันสำคัญของผมกับหนูเฟื่องฟ้า”
“วันนี้ใครอยากเห็นเจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวโชว์ขอเสียงปรบมือดังๆ ครับ”
ลุงเดชที่วันนี้มาช่วยเป็นโฆษกงานแต่งของฉัน กล่าวออกไมโครโฟนเสียงดัง จากนั้นเสียงปรบมือก็ดังลั่นกึกก้องไปทั้งสวนปาล์ม
วันนี้ลุงทอมหล่อสุดๆ แกอยู่ในชุดเสื้อผ้าไหมแขนกระบอกสีทอง ก้มลงบรรจงจูบที่แก้มแดงเรื่อของฉัน ทำเอาฉันอายม้วน ยอมให้ลุงทอมจูบตามคำเรียกร้องของเพื่อนๆ ฝ่ายเจ้าบ่าวที่ส่งเสียงคะยั้นคะยอดังลั่นสนั่นงาน ว่าอยากเห็นเจ้าบ่าวจุมพิตเจ้าสาวอ
